ედუარდო მენდოსას ,,საოცრებათა ქალაქი” „წლების შემდეგ ცხოვრება თითქოს საწყის წერტილს უბრუნდება”, წერს სერვანტესის პრემიის ლაურეატი, ცნობილი ესპანელი მწერალი ედუარდო მენდოსა

ვაჟას მდიდარ ლიტერატურულ მემკვიდრეობას სრულად როდი იც­ნობს მკითხველი. მისი წერილებისა და ნაშრომების ნაწილი დღემდე უცნობი ფსევდონიმებითაა. განვიხილოთ ზოგიერთი მათგანი, რადგან

„ძილისპირული – ადამიანი არის ის განწყობა და გარემო, რომლებსაც ქმნის. გემშვიდობებით და ვიძინებ ხეების თანამყოფობით. ჰო, თუ ციყვმა ან ენოტმა

(ალუდა ქეთელაური)  ,,ალუდა ქეთელაური” ვაჟა-ფშაველას პოეტური შედევრების რიგს განეკუთვნება. არიან ავტორები, რომელთა პირადი ცხოვრება და შემოქმედება თითქმის ერთი და იგივეა,

ჯონ სინგერ სარჯენტი (12 იანვარი, 1856 – 14 აპრილი, 1925) თავისი დროის ერთ-ერთი წამყვანი პორტრეტისტი იყო. ამერიკელი კოლონისტების შთამომავალი იტალიაში

(ფრანც კაფკა „პროცესი”, „განაჩენი”, „სადამსჯელო კოლონიაში”)  სანამ კაფკას შემოქმედებაში სამართლის კატეგორიაზე ვისაუბრებთ, არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ მწერალი პრაღის უნივერსიტეტში სამართლის

საინტერესოა ვაჟა-ფშაველას ღირებულებრივი სისტემის მანიფესტაცია მის მხატვრულ შემოქმედებასა და პუბლიცისტიკაში, თუ რა განსხვავებულ სამეტყველო სტრატეგიებს იყენებს ვაჟა პუბლიცისტურ და მხატვრულ

(ჰარპერ ლის „ნუ მოკლავ ჯაფარას”) 1960 წელს გამოცემულმა ამ რომანმა, რომელმაც მის ავტორს ჰუმანისტი მწერლის სახელი, უდიდესი წარმატება და პულიცერის

(ინგა მილორავას ლიტერატურული ზღაპრების სამყარო)  სულ მალე წიგნის მაღაზიებში გამოვა უდროოდ გარდაცვლილი ინგა მილორავას, ფილოლოგიურ მეცნიერებათა დოქტორის, ლიტერატურათმცოდნის, მწერლის, გამორჩეული

წყურვილი ზაფხულის ერთი ცხელი საღამო იყო. მცხუნვარებისაგან დაღლილი მზე წითლად ჩადიოდა. ცხელ, გამდნარ ასფალტს ხახა დაეღო და სულს ღაფავდა. ქალაქი