ოთხი-ხუთი წლის ვიქნებოდი, როდესაც ბებიაჩემის თხოვნით დავიზეპირე, უზომოდ გრძელი და ჩემთვის გაუგებარი სიტყვებით სავსე ლექსი, ავტორი „თვალნათელ“ და „სანატრელ“ საქართველოს

სანთლის  შუქი, გაყინული თითები, მწვანე რვეულები და ლურჯი, ბურთულიანი კალმით – „ტ“-ების, „რ“-ების, „ღ“-ების გამოწერაში გათენებული ღამეები, გამრავლების ტაბულის „გაზუთხვით“

დღეს, საქართველოს სკოლებში უაღრესად პოპულარული და მოდური გახდა ტესტირებები. ბავშვებს ტესტებზე მუშაობას დაწყებითი კლასებიდან აჩვევენ, და ფიქრობენ რომ ამით მათ

  სასწავლო წელმა წარმატებით რომ ჩაიაროს, მეტად მნიშვნელოვანია, როგორ დავიწყებთ მას. მოსწავლეები არდადეგებიდან ბრუნდებიან – დასვენებულები, სკოლას მონატრებულები, სიახლეებისა და

„ელფების ფანჯრები და კრისტალები“ რაც უფრო მეტ დროს ვატარებ ბავშვებთან, მით უფრო მეტად ვრწმუნდები, რომ ამ პატარა ადამიანების სამყაროში შეღწევა