გასულ წელს საბჭოთა წარსულის კვლევის ლაბორატორიამ კიდევ ერთი კარგი წიგნის წაკითხვის საშუალება მისცა იმ მკითხველს, რომელსაც, ჩემი არ იყოს, დასავიწყებლად

„მე ყველა ერთნაირად მიყვარხართ“, „მე არ გამოგარჩევთ“, „ყველა ერთი ხართ ჩემთვის“, – ეს ის ფრაზებია, რომლებსაც ძალიან ხშირად იყენებდნენ მასწავლებლები

14 აპრილი, 1978 წელი.   „საქართველოს ახალმა კონსტიტუციამ ქართველი ერის დაჩქარებული ტემპით გარუსება დააკანონა. ქართველი მწერალი ვალდებულია, ხმა აიმაღლოს“. ნოდარ

(საავტორო ზღაპრების სერიიდან) რამდენიმე წერილი ზღაპრებს მინდა დავუთმო… თუ ვინმეს ხასიათი წაუხდა ან სკეპტიკური ღიმილი მოვგვარე, აქვე გავაფრთხილებ, რომ ზღაპარი

მოდი, აქედან დავიწყოთ: რა განსხვავებაა მარჯვენა და მარცხენა ნახევარსფეროთი „მეტყველებებს“ შორის? ადამიანს რომ ორი ნახევარსფერო აქვს, ეს ვიცით… ისიც ვიცით,

ნახევარი წლის წინ ჩემს ხუთი წლის ძმისშვილს მამა გარდაეცვალა და ერთ-ერთი პირველი საგანგაშო კითხვა, რომელიც იმ კრიტიკულ დღეებში დაისვა, იყო,

„მეფე-ირემი“ მე-18 საუკუნის იტალიელი დრამატურგის, კარლო გოცის ის ზღაპარი-პიესაა, რომლის დადგმისას მრავალ მოწადინებულ რეჟისორს მოეცარა ხელი. სად აღარ დგამენ, რა

რეჟისორ ლორან კანტეს ფრანგული მხატვრული ფილმი „კლასი” ყველა მასწავლებელმა უნდა ნახოს. ფილმი 2008 წელსაა გადაღებული და კანის კინოფესტივალის გამარჯვებულია. იმდენად

(ახალი სერია და ძველი წერილები)   – ბავშვებო, ოდესმე თუ გიოცნებიათ, თანამედროვე ქართველი საბავშვო მწერლისთვის წერილი მიგეწერათ, მისგან კი პასუხი

ერთი თვის წინ ილონ მასკმა და მისმა კომპანიამ მარსისკენ კოსმოსური ხომალდი გაუშვეს, რომლის ორბიტიდან გამყვანი რაკეტები, თავისით, უვნებლად დაბრუნდნენ უკან