აქამდე ვწერდი სკოლის არარსებობაზე, დისტანციური სწავლების გამოწვევებსა და ბავშვების პანდემიურ მოწყენილობაზე. ვფიქრობდი, რომ მნიშვნელოვანი და სასიცოცხლოდ აუცილებელი იყო სკოლების გახსნა

ახლანდელი სამყარო სწრაფად აირეკლება მოზარდებზე. სოციალური ქსელები და ინფორმაციის ხელმისაწვდომობა ყოველდღიურად ცვლის მათ ცნობიერებას. ზრდასრულ თაობასთან შედარებით, მოზარდები ტექნიკურად ხშირად

მოსწავლეებისთვის ღირებულებების ჩამოყალიბების პროცესში სკოლას მნიშვნელოვანი როლი ეკისრება. პედაგოგები სხვადასხვა საგნის სწავლებასთან ერთად ვცდილობთ, ჩამოვუყალიბოთ და მათ განვუმტკიცოთ ცხოვრებისეული, ზოგადსაკაცობრიო

ალბათ გავა წლები და ის მასწავლებლები, რომლებიც კოვიდპანდემიის დროს გაკვეთილებს ზუმით ატარებდნენ, მხიარულად გაიხსენებენ ამბებს, რომლებიც დისტანციურ სწავლებას ახლდა თან.

დემოკრატიის კულტურაში ეფექტური მონაწილეობისა და კულტურულად მრავალფეროვან დემოკრატიულ საზოგადოებებში მშვიდობიანი თანაარსებობისათვის შექმნილ „დემოკრატიული კულტურის კომპეტენციების ჩარჩოში” საკვანძო ოც კომპეტენციათაგან პირველი

დოკუმენტური და მხატვრული ფილმები კლიმატის ცვლილებაზე (ნაწილი პირველი) კლიმატის გლობალური ცვლილება დიდი ხანია მიმდინარეობს. ეს არის ხანგრძლივი კომპლექსური პროცესი, რომელიც

„ნებისმიერი პრობლემის გადაწყვეტა შესაძლებელია გადავაქციოთ თამაშად“. Jane McGonigal  წიგნში – „SuperBetter“   „- ვინა ხარ? – შეეკითხა პატარა უფლისწული, –

საფეხმავლო საჯარო სივრცეების მნიშვნელობის გაზომვა [ქალაქში] შეუძლებელია. მაგრამ ასევე შეუძლებელია გავზომოთ მეგობრობა, სილამაზე, სიყვარული და ერთგულება. პარკები და სხვა საფეხმავლო

რთული დღეები გვაქვს, მშფოთვარე და დარდიანი. ყოველდღიურად ნეგატიური ინფორმაცია ზღვასავით მოედინება, შიშმა დაისადგურა ჩვენს მშვიდ ოჯახებში. უფროსებისთვის რამდენად სტრესულია ეს