ამქვეყნად ყველაზე ძნელი ტყუილში ცხოვრებაა. ტყუილში ცხოვრება კი იმ წუთიდან იწყება, როცა „იჯერებ“, რომ ილუზია რეალობაა. ცხოვრება რთულია, არავინ უარყოფს,

ბავშვის უფლებების კონვენციის თანახმად, განათლების მიღება ყველა ბავშვის ფუნდამენტური უფლებაა, ყოველგვარი დისკრიმინაციული გამონაკლისის გარეშე. ვინაიდან, საგანმანათლებლო პროცესში ბევრი მათგანი განიცდის

გიკითხავთ ბავშვებისთვის, რა აბედნიერებთ მათ? უამრავ პასუხს მოისმენთ – ახალი ველოსიპედი, კომპიუტერული თამაშები, თავგადასავლები, ახალდამეგობრებულებთან და საერთო ინტერესების მქონე თანატოლებთან

წარმოდგენები ინფექციური დაავადებების შესახებ XIX საუკუნის 60-იან წლებში (საქართველოს მაგალითი და განზოგადებანი) სამეცნიერო კვლევები  მედიცინის ისტორიაში მსოფლიო მასშტაბით საკმაოდ აქტუალურია.

სამოქალაქო განათლების/მოქალაქეობის  საგნობრივ სტანდარტში მეცხრე კლასის სავალდებულო თემის ,,ცენტრალური ხელისუფლება“ ერთ-ერთ მკვიდრ წარმოდგენად ,,სახელისუფლებო შტოების დანაწილება და ბალანსი სამართლებრივი სახელმწიფოს

ონლაინსწავლებაზე გადასვლამ ახალი გამოწვევები მოიტანა ყველასთვის – მასწავლებლების, მოსწავლეებისა თუ მშობლებისთვის. ყველას ერთად მოგვიწია გავმკლავებოდით მის გამოწვევებს. დისტანციურმა სწავლებამ უფრო

„სამშობლოს სიყვარული რაც უფრო უმნიშვნელო რამეში ვლინდება, – სიტყვა იქნება ეს, მოძრაობა, თუ ქცევა, – მით უფრო ღირებულია იგი, რადგან

ფილმები ძალიან კარგი რესურსია. როცა დისტანციურ სწავლებაზე გადავედით, გავხსენი საქაღალდე, სადაც ჩემ მიერ ნანახი ფილმები მაქვს შენახული მცირე აღწერებით. დავიწყე

რა გვაცინებს, როდესაც ყველაფერი არის ძლიერ ცუდად?   რატომ გვიყვარს ( თუ გვჭირდება?) საყოველთაოდ აღიარებული ავტორიტეტების გამოჯავრება?   ეთიკურია თუ

„მაგრამ იცოდეთ: მე იმ დღიდან თქვენთან არა ვარ, თუ ასპარეზად საქართველო გეპატარავათ…“ რეზო თაბუკაშვილი     ეს ორი სიტყვა, რაც