სანამ ტექსტის დამუშავების ნაბიჯებზე დავიწყებდეთ საუბარს, მანამდე ერთი არცთუ საჩოთირო შეკითხვა დავსვათ: რა დრო, რამდენი წუთი უნდა დავუთმოთ ქვემოთ

როდესაც დილაობით აიაზმის (სოფელი წალკაში, სადაც სომხურენოვან სკოლაში ვმუშაობდი 2004-2007 წლებში) სკოლისკენ ტალახიან გზას მივიკვლევდი, ორღობეში მხვდებოდა მოღიმარი შავულვაშა კაცი

„კარგი შეკითხვა ცუდ ამბავს სჯობიაო, — ნათქვამია, — ხოლო სწავლების მიზნებისთვის მოფიქრებული კარგი შეკითხვა კარგ ამბავსაც კი ჯობიაო”. …ყველა საგნის

ანბანის სწავლება სასწავლო პროცესის ერთ-ერთი ყველაზე რთული მომენტია და, ამასთანავე, ამაზე ადვილი არც არაფერია. ჩვენ ვართულებთ… მინდა, ჩემი პირველკლასელობა გავიხსენო.

ორმოცდაათზე მეტი ქართულის, როგორც მეორე ენის მასწავლებელი ანაკლიის სასტუმროს დიდ დარბაზში ვართ შეკრებილი. ტრენინგს პაატა პაპავა გვიტარებს. — ახლა მე

როგორ განვუვითაროთ პირველკლასელ მოსწავლეებს ფონეტიკური უნარები ან, სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, როგორ ჩამოვუყალიბოთ ბავშვებს ფონოლოგიური ცნობიერება ან, როგორც იაკობი იტყოდა,

ილუსტრაცია ”საქართველოს დაწყებითი პროექტის – G-PriEd” ფარგლებში შექმნილი წიგნიდან ”ცუგა” ხომ გახსოვთ, როგორ იწყებოდა ჩემი   პირველი წერილი ლექსიკური მარაგის გამდიდრებაზე ? “პირველად

პირველად, ენის შესწავლის პროცესში, იყო სიტყვა და ეს სიტყვა პირველად იყო, როგორც მშობლიური ენის, მით უფრო, მეორე ან უცხოური ენის

მიმდინარე წლის განმავლობაში მინდა შემოგთავაზოთ წერილების ციკლი, რომელიც შეეხება ქართული ენის სწავლებას მათთვის, ვისთვისაც ეს ენა მშობლიური არაა. სხვათა შორის,