ჯონ სინგერ სარჯენტი (12 იანვარი, 1856 – 14 აპრილი, 1925) თავისი დროის ერთ-ერთი წამყვანი პორტრეტისტი იყო. ამერიკელი კოლონისტების შთამომავალი იტალიაში

იატაკიდან ჭერამდე წიგნის თაროებია. სკამს ვიდგამ, რომ სულ ბოლო თაროს მივწვდე. იქ მეგულება ჩემი ძველი მეგობრები, დახეულები, ყდაშემოცვეთილები, გაყვითლებული ფურცლებითა

ამომავალი მზის ქვეყანაში ჩატარებული ოლიმპიური თამაშები დაუვიწყარი გახადეს გამორჩეულმა ადამიანებმა, სიმბოლოებმა და ამბებმა. პანდემიის ფონზე, ნიღბებით ჩატარებული ოლიმპიადა იყო ცოტათი

თქვენ, ჩემსავით, ალბათ ხშირად გაგჩენიათ კითხვა და გიფიქრიათ: რატომ ვაჯიბრებთ ერთმანეთს გულს და გონებას? ან სად გადის ზღვარი „გულით ნათქვამსა“

სასწავლო წლის ბოლოს ახლად კითხვანასწავლი მოსწავლეებისთვის სარეკომენდაციო წასაკითხ ლიტერატურას ვეძებდი. ხომ არის ხოლმე, რომ მასწავლებელი ზოგჯერ ისეთ წიგნს წააწყდები, რომელიც

ოთახში ლურჯი წიგნი მაქვს გადაშლილი და მასზე წერილის საწერად ვემზადები. წიგნს ჰქვია „ვილაპარაკოთ. 33 ამბავი აფხაზეთზე“. მასში 33 ქართველი ავტორის

წერილი მისტერ ბრაუნის მაქსიმებზე არსებობს ერთი ჯადოსნური წიგნი – „საოცრება“. მისი ავტორი რაკელ პალასიოა, კოლუმბიური წარმოშობის ამერიკელი მწერალი, რომელსაც მკითხველი

(ინგა მილორავას ლიტერატურული ზღაპრების სამყარო)  სულ მალე წიგნის მაღაზიებში გამოვა უდროოდ გარდაცვლილი ინგა მილორავას, ფილოლოგიურ მეცნიერებათა დოქტორის, ლიტერატურათმცოდნის, მწერლის, გამორჩეული

ტომ! პასუხი არ არის. ტომ! პასუხი არ არის. რა დაემართა ამ ბიჭს? ტომ! მასწავლებელი აკვირდება კომპიუტერის ეკრანზე გამორთული ხმისა და

სასწავლო წლის მეორე სემესტრში, ხელოვნების გაკვეთილებზე, ჩემი მოსწავლეების უმეტესობა ცოტა მოშვებული და დაღლილი მეჩვენება. დავალების შესრულება ხშირად ავიწყდებათ და გაკვეთილებსაც