ჩემი სამი წლის ძმისშვილი სესილი მთელი ზამთარი თავგამოდებით მღერის: „ფიფქებო, ფიფქებო, ქათქათა ფიფქებო“, მაგრამ წარმოდგენაც არა აქვს, რა არის ეს

 „მე ვარ ავი მუსაიფი  კახთ ბატონის ირაკლისა“                          

„რისთვის გაჩენდით? _ თქვენს ჩვილ სულებზე რომ ვმდგარიყავით, როგორც კიბის საფეხურებზე და გვეხოხა ზევით, ცისაკენ?..“. მარიამ წიკლაური ჩემს საყვარელ პოეტს,

 1983 წლის 18 ნოემბერი. თბილისის აეროპორტი. ავიაკომპანია აეროფლოტი. თვითმფრინავი ტუ-134A.  რეისი თბილისი-ბათუმი-კიევი-ლენინგრადი. მოსკოვის დროით 15:43. თვითმფრინავში იმყოფება 57 მგზავრი და

ვახუშტი კოტეტიშვილის „ჩემი წუთისოფელის“ შთაბეჭდილება  წუთისოფელი სიტყვა-საგანძურია და ზოგიერთი ადამიანის ცხოვრება ამ საგანძურს მართლა დაიუნჯებს ხოლმე, დაიმუხტება მისი ღვთაებრივი შინაარსით

 ანიმაციური ფილმების საერთაშორისო ფესტივალი „ნიქოზი“ 2019 წლის 6 სექტემბერია  – მზე დროდადრო გამოტეხავს ხოლმე ღრუბლის ნაჭუჭებს და დღის ტყავს მშვიდ

ნინო ხარატიშვილის რომანის „მერვე სიცოცხლე (ბრილკას)“ შთაბეჭდილება ერთხელ ვუყურე, როგორ ამოდიოდა თვალჩაუწვდენელი ხეობიდან არწივი. ტყვიასავით კი არ ამოიჭრა, უცებ კი

 საბჭოთა ეპოქაში 8 წელი ვიცხოვრე – ბავშვობის ფესვი ჩამრჩა იქ, ყველაზე ხალასი და ნედლი ხსოვნის კოჟრებით, ყველაზე მკაფიო გარსით, რომელიც

„ექსკურსია“ ჯადოსნური სიტყვაა და გართობასთან ერთად შემეცნებასაც გულისხმობს. განსაკუთრებით მაშინ, თუ ჭკვიანურად დაგეგმავ, თუ კარგად იცი, სად მიდიხარ, რატომ და

„და გავიდა ივლისი, და მოვიდა, წამებო, შფოთიანი ტფილისი: პოეტების სამეფო!“ გალაკტიონ ტაბიძე   პოეტები ხშირად ემსგავსებიან საკუთარ ქალაქებს. უფრო ხშირად