სამი ათას წელზე მეტი გვიცხოვრია, როგორც ერსა. ბევრსა შავ დღეს მოვსწრებივართ, მაგრამ ბევრსაც ბედნიერსა. გვიმღერია, კიდეც ვიმღერთ ჩვენ ტკბილ მრავალჟამიერსა…

     აჰა, ბეჭედნი საფლავისანი ჰგიან აღუტეხელად…                                                                                                                       მიქაელ მოდრეკილი   პირველი სამაროვნები, ანუ თანამედროვე ენით რომ ვთქვათ, საფლავები, საქართველოში

2013 წელს 800 წლისთავი შესრულდა თამარ მეფის გარდაცვალებიდან (თუსწორად მივიჩნევთ უმეტეს ისტორიულ წყაროებში ნახსენებ თარიღს – 1213). ისეთი მნიშვნელობის ქალი-მონარქის

ეთერ თათარაიძემ რომ ვაჟა-ფშაველას შვილის, გულქანის ნაამბობი ჩაიწერა და ფასდაუდებელ საგანძურად დაუტოვა მკითხველს, „მამამა ღმერთს ჩამაჰყარა სახელი“ ჰქვია იმ კრებულს

„ეს გაზაფხული მე მოგიყვანე…“ ბესიკ ხარანაული     რაც გინდათ დაარქვით _ ეგოიზმი, გულაჩუყება, თუნდაც რამე უფრო მკაცრი და გაბრაზებული