რამდენად კარგად იცნობთ საკუთარ ქალაქს? რა მოგონებები გაქვთ ქალაქის ღირშესანიშნაობების შესახებ? რა ჯადოსნური ფიქრები გამოგყვათ ბავშვობიდან? სტატიის წერა სწორედ იმ

ივანე კოტორაშვილი, ექიმი ლივსი, ბილბო აბგელი, ბატონი კორეანდორი, ღვთისუნელი, ჯო გარჯერი, ჰაკლბერი ფინი და ჯიმი, ტინიტო, პენკროფი, მერი სვოუპი, სვოუკი

სკოლაში, სადაც ახლა ვასწავლი, ერთი წლის წინ მეთერთმეტე კლასთან შემცვლელ მასწავლებლად მომიწია შესვლა. პირველი გაკვეთილისთვის კითხვარი შევადგინე.  მაინტერესებდა, მოზარდები რას

ერთი წლის წინ ევროპის ეკონმიკური განვითარების კვლევის ცენტრმა კონკურსი ჩაატარა, მასწავლებლებს ევროპის შესახებ გაკვეთილები უნდა ჩაგვეტარებინა. კონკურსის ფინალისტებს შორის მეც

ჩემი მეოთხეკლასელი გოგონასთვის და მისი მეგობრებისთვის ლიტერატურული თამაში წამოვიწყე. ყოველდღიურობის გამრავალფეროვნების გარდა, წიგნის კითხვისადმი ინტერესის აღძვრა დავისახე მიზნად. საბედნიეროდ, ჩემი

დაწყებით კლასებში წერის სწავლება საკმაოდ რთული პროცესია. მასწავლებლები ვაკვირდებით ბავშვებს – რა გამოსდით კარგად, რა მოსწონთ, რა უწყობს ხელს მათ

„ეს იყო ორმოცი წლის წინ. მას შემდეგ აღარ მინახავს ის ნაპირი და ჩამპაკის ხეებში ჩაფლული აგარაკი. იგივე ხეები, იგივე სახლი,

ორი წლის წინ შტუტგარტის ახალ ბიბლიოთეკაში აღმოვჩნდი. რვასართულიანი თანამედროვე ბიბლიოთეკის ყოველი სართული შიდა კიბით უკავშირდება ერთმანეთს. თეთრ ფონზე წიგნების ფერადი

ორი წლის წინ, გაკვეთილების შემდეგ მე და ჩემი უფროსი მეგობარი, დაწყებითი კლასების მასწავლებელი პატარა კაფეში ვსადილობდით. მაშინ ჩემმა მეგობარმა მითხრა,

ლექსი „ევროპა“ პაოლო იაშვილმა 1922 წელს დაწერა, 1921 წლის 25 თებერვლიდან ერთი წლის შემდეგ. ასი წელი გვაშორებს ლექსში აღწერილ მოვლენებს.