ლიტერატურას ერთი საოცარი უნარი აქვს – დროსა და სივრცეს აქრობს. მართალია, სულ ორი წელია, რაც ქვეყნის საზღვრები გადავლახე და ჯერ

სასწავლო წლის დასაწყისში ყველა ვღელავთ: მასწავლებლები, მოსწავლეები, მშობლები, სკოლის დირექცია. შფოთვა ბუნებრივია – პასუხისმგებლობა საკუთარი საქმიანობისადმი მოსვენებას გვიკარგავს. ბავშვების განწყობას

ვერასდროს წარმოვიდგენდი, თუ სასკოლო სპექტაკლის შესახებ პირადი გამოცდილების გაზიარების სურვილი გამიჩნდებოდა. ჯერ ერთი, რომ ჩემი სკოლის წლებიდან  სათანადო გამოცდილება არ

ჩრდილების თეატრით რამდენიმე წლის წინ ჩემი შვილების გამო დავინტერესდი. მათი ყოველდღიურობის გამრავალფეროვნების მიზნით მოვიძიე ინფორმაცია, თუ როგორ გამემართა სახლის პირობებში.

ლიტერატურაზე შეყვარებულებმა თვალი რომ წიგნზე მოსაუბრე ადამიანს მოვკრათ, მივატოვებთ საქმიანობას, ყურადღებას მოვიკრებთ და მოვუსმენთ. თუ მას ხელში წიგნი ექნება, უფრო

  „მტკიცე ნებისყოფის აღზრდა პედაგოგიკის ერთერთი მნიშვნელოვანი ამოცანაა“. დიმიტრი უზნაძე   დაწყებითი საფეხურის მოსწავლეებთან და შვილებთან ურთიერთობამ დამარწმუნა, როგორი მნიშვნელოვანია

  იდეა, რომელიც უნდა გაგიზიაროთ, რამდენიმე წლის წინ დამებადა. მაშინ ჩემს შვილებთან ერთად მეცხრე სართულის უსახური ფანჯარა მოვხატე. უზარმაზარი ლოკოკინა

წერითი უნარების განვითარებისთვის ზრუნვა საკმაოდ შრომატევადია. კვლევები ცხადყოფენ, რომ კითხვა და წერა ერთმანეთისგან გამოცალკევებულ პროცესად არ უნდა აღვიქვათ. კითხვის შესწავლას