მგონია, რომ საშინაო დავალების არსი გასაგებად ავხსენი, მაგრამ მაინც მეკითხებიან: „მასწავლებელო, რა გვაქვს საშინაო დავალებად?“ როცა ეს კითხვა გაისმის, ფიქრს

ვაჟა- ფშაველა და მისი ძმები, ძია ესტატე, ელიზბარი ვაჟა-ფშაველას „საშობაო მოთხრობიდან“, ტოლკინი, დელა და ჯონი, ასტრიდ ლინდგრენი, ანე ფრანკი, მადიკენი

ჟოლოს კექსები, მაჭკატები, ქოქოსიანი ნამცხვრები, ქლიავის დიდი ღვეზელი, ტკბილი კვერები, ჯანჯაფილის თაფლაკვერები – პ.ლ. ტრევერსის „მერი პოპინსის“ კითხვისას საგულდაგულოდ ვინიშნავდი

ცნობილი ფრანგი მწერლის, დანიელ პენაკის აზრით, მკითხველის ერთ-ერთი უფლებაა, წაკითხული წიგნის შესახებ არ ისაუბროს. და მაინც, თუკი საუბარს გადავწყვეტთ, როგორ

ჩემი შვიდი წლის ბიჭი მეორეკლასელია. მე მისი ქართულის მასწავლებელი ვარ. გუშინ პირველად დაწერა საკმაოდ რთული ინსტრუქციის საშინაო დავალება დამოუკიდებლად. დავალება

რამდენად კარგად იცნობთ საკუთარ ქალაქს? რა მოგონებები გაქვთ ქალაქის ღირშესანიშნაობების შესახებ? რა ჯადოსნური ფიქრები გამოგყვათ ბავშვობიდან? სტატიის წერა სწორედ იმ

ივანე კოტორაშვილი, ექიმი ლივსი, ბილბო აბგელი, ბატონი კორეანდორი, ღვთისუნელი, ჯო გარჯერი, ჰაკლბერი ფინი და ჯიმი, ტინიტო, პენკროფი, მერი სვოუპი, სვოუკი

სკოლაში, სადაც ახლა ვასწავლი, ერთი წლის წინ მეთერთმეტე კლასთან შემცვლელ მასწავლებლად მომიწია შესვლა. პირველი გაკვეთილისთვის კითხვარი შევადგინე.  მაინტერესებდა, მოზარდები რას

ერთი წლის წინ ევროპის ეკონმიკური განვითარების კვლევის ცენტრმა კონკურსი ჩაატარა, მასწავლებლებს ევროპის შესახებ გაკვეთილები უნდა ჩაგვეტარებინა. კონკურსის ფინალისტებს შორის მეც