მოსწავლეთა ინტერესების კვლევა ფონად გასდევს ჩემს პროფესიულ საქმიანობას. ვაკვირდები, რას უსმენენ, უყურებენ, როგორ საუბრობენ, გართობის რომელ ფორმებს ანიჭებენ უპირატესობას. მასწავლებლობისას მეშინია, არ დამავიწყდეს ჩემი ბავშობა. ამიტომ ვებღაუჭები ჩემს ძველ დღიურებს, ფოტოებს, წერილებს – ყველაფერს, რაც ჩემს მოზარდობას ასახავს. ამგვარად ვცდილობ მოვიშინაურო ჩემი მოსწავლეების გულები და დავარწმუნო, რომ მათი მესმის. სწორედ ამ მიზეზების გამო და, ამავე დროს, ჩემს მოზარდ შვილებზე დაკვირვებით, მივხვდი, რომ სოციალურ ქსელებიდან მათი თანატოლები ინსტაგრამს ანიჭებენ უპირატესობას. თავად ინსტაგრამის ვირტუალური გარემო უფრო საინტერესოდ არის აკინძული. მეტი შესაძლებლობაა სასწავლო რესურსების სახალისოდ გასაზიარებლად. მხოლოდ ჩემი მოსწავლეებისთვის ინტაგრამ-გვერდის შექმნის იდეა რამდენიმე თვის წინ დამებადა. ზაფხულის არდადეგების დასაწყისში კი დრო გამოვძებნე და დიდი შემართებით დავიწყე ჩანაფიქრის ასრულება.
რამდენიმე მოტივი მამოძრავებდა: 1. ვიცოდი, რომ ბავშვები დიდ დროს ატარებენ ამ სივრცეში. შემეცნებითი პოსტების შექმნით ბავშვების ვირტუამურ დროს მრავალფეროვანს გავხდიდი;
- გაკვეთილზე ხშირად მოთენთილები, უძილოები და მშივრები სხედან. ინსტაგრამ-გვერდზე ატვირთული დავალებების ინსტრუქციები თუ ჩემი პირადი გამოცდილების ნახვას კი სასურველ დროს შეძლებენ;
- ბავშვებს მოსწონთ, როდესაც მასწავლებელი მათ ინტერესებს ერგება;
- მოსწავლეებისთვის შექმნილ ინტაგრამ-გვერდზე მხოლოდ მათ ვიმატებ. ამ გარემოში უფროსების ყოფნამ შესაძლოა დააკომპლექსოს ისინი. ამგვარად გავაერთიანე ჩემი ოთხივე კლასისა და შაბათის მკითხველთა კლუბის მოსწავლეები. ამ სივრცეში გაერთინებულ მოზარდებზე რომ ვფიქრობ, მახსენდება, არაფორმალურ გარემოში დაგეგმილი პროექტები, მაგალითად, ლიტერატურული კაფეები, სადაც ხშირად სხვადასხვა საფეხურის მოსწავლეები იყრიან თავს. ჩემი დაკვირვებით, ამგვარი ერთიანობა დადებითად აისახება თითოეულ მოსწავლეზე. თითქოს სასწავლო პროცესს სულ სხვა ელფერი ეძლევა და სასიცოცხლო ენერგიებით იმუხტება.
მოსწავლეთა ჩატებში გავაზიარე ინფორმაცია ჩემი გვერდის შესახებ და ვთხოვე, თუ სურვილი ექნებოდათ, ახალ წამოწყებაში გამომყოლოდნენ. ასე შეიქმნა ჩემი კლასი ინსტაგრამზე.
პოსტების შინაარსი
ამჯერად სულ 14 პოსტი მაქვს გამოყენებული. რამდენიმეს გაგიზიარებთ.
- 7 ივლისის დილას ფანჯრიდან გადავიღე მერცხლების ფრენა და ვიდეოს შემდეგი ტექსტი დავურთე:
„დილა მშვიდობისა, ჩემო უსაყვარლესო ბავშვებო. რომელ საათზე იღვიძებთ? მე დილის 5 საათიდან მღვიძავს. მიყვარს ეს დრო. დაჰკვირვებიხართ მერცხლების ფრენას გამთენიისას? გიფიქრიათ, როგორი იმედითა და ხალისით ავსებს ადამიანს მერცხლის ჭიკჭიკი? იაკობ გოგებაშვილი მერცხლებზე ასეთ რამეს ამბობს:
„რა კარგი იქნებოდა, რომ ყველა ადამიანი და ყველა ყმაწვილი იყოს იმისთანა კეთილი, უვნებელი, გამრჯელი, მხიარული, მოსიყვარულე, სასიამოვნო და სასარგებლო ქვეყნისათვის, როგორიც არის მერცხალი!“ იაკობ გოგებაშვილის „ბუნების კარი“ ცემი ბავშვობის ერთ-ერთი პირველი წიგნია, ახლა კი – სანუკვარი საკითხავი“.
ამ პოსტის მიზანი იყო, ბავშვები დამეფიქრებინა დღის რეჟიმზე, ბუნებასა და იაკობ გოგებაშვილზე.
- „აბა, მომიყევით, რას კითხულობთ თქვენ. მე ჩემი ბავშვობის უსაყვარლეს წიგნს, ჟიულ ვერნის „კაპიტან გრანტის შვილებს“, ვკითხულობ და ვტკბები.
ჟიულ ვერნი ფრანგი მწერალია, მაგრამ ამ წიგნის მთავარი პერსონაჟები შოტლანდიელები არიან. ჟიულ ვერნმა ამგვარად თანადგომა გამოხატა ინგლისის დამპყრობლური პოლიტიკის გამო დაზარლებული შოტლანდიელებისადმი და მთელ მსოფლიოს გააცნო 37-ე განედზე ჩაძირული გემის კაპიტნის, ჰარი გრანტის, საძებნელად წასულუ საოცარი ცოლ-ქმარი გლენარვანები და კიდევ სხვა შოტლანდიელები.
კაცთმოყვარეობა – ეს თვისება ამოძრავებს და აერთიანებს რომანის მთავარ პერსონაჟებს.
მეც მათთან ერთად ვმოგზაურობ გემით, სახელად „დუნკანი“. მერე რა, რომ გლდანულის მეორე კორპუსის მეცხრე სართულზე ვარ გაოკეტილი. წიგნის ძალით დავნავარდობ მსოფლიოს გარშემო. გუშინ არგენტინაში ვიყავი, დღეს ავტრალიაში აღმოვჩნდი“.
