ურთულეს ეპოქაში ვცხოვრობთ, მთელი მსოფლიო ათასგვარი გასაჭირის წინაშე დგას. ყველაზე მძიმე დღეში „მესამე სამყაროს“ მოქალაქეები არიან. შიმშილი, ძალადობა, ავადმყოფობა და

მთელი ცხოვრებაა  გატაცებით ვკითხულობ ბიოგრაფიული პროზის სხვადასხვა ნიმუშებს. ჩემს კარადას ერთი უზარმაზარი თარო დავამატე, რომელზეც მხოლოდ ბიოგრაფიები, ავტობიოგრაფიები და მემუარები ჩავამწკრივე.

2019 წელს ჩატარებულმა ევროპარლამენტის არჩევნებმა ერთი უცნაური ფენომენის წარმოჩენას შეუწყო ხელი. პოლიტიკოსებისადმი საყოველთაო უკმაყოფილებითა თუ იმედგაცრუებით იუმორის შესანიშნავი გრძნობის მქონე

სამწუხაროდ, საქართველოს სკოლებში კავკასიის შესახებ მოსწავლეებს ბევრს არაფერს ასწავლიან. კავკასიის ხალხთა ისტორიისა და კულტურის მთავარი მახასიათებლები ეროვნული სასწავლო გეგმის მიღმაა

გასული წლის აგვისტოს მიწურულს, შევედეთში ერთმა თექვსმეტი წლის მოსწავლემ გადაწყვიტა, რომ პარასკეობით სკოლა უნდა გაეცდინა ხოლმე. ყოველი სამუშაო კვირის დასასრულს

12 მარტი ქართული დემოკრატიის ისტორიაში ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი თარიღია. 1919 წლის გაზაფხულის გრილ დღეს საქართველოს დამფუძნებელი კრების პირველი სხდომა გაიხსნა. დამფუძნებელი

თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ერთი უკეთილშობილესი და უსაყვარლესი პროფესორი გვყავს. ის პროფესიით ქიმიკოსია და წლებია, ბუნებისმეტყველების ამ შესანიშნავ დარგს ემსახურება. თუმცა

1960 წელს გერმანიის მომავალმა კანცლერმა ვილი ბრანდტმა თავის უმნიშვნელოვანეს გამოსვლაში გვერდიგვერდ მოიხსენია ორი ისტორიული ფიგურა – იულიუს ლებერი და კლაუს

დღეს ყველა ოკუპაციის შესახებ საუბრობს. ოკუპაციას აპროტესტებენ ჩვენი ქვეყნის ნამდვილი პატრიოტებიც და ის ადამიანებიც, რომლებმაც სახელმწიფოს ერთიანობის დაცვის იდეაში საკუთარი

ნოემბრის სუსხიან საღამოს თბილისის ძველ უბანში გიორგი ბაბუნაშვილის ლექციას მოვუსმინე. გიორგი წლებია სხვადასხვა ტიპის რაოდენობრივი კვლევების ჩატარებას ხელმძღვანელობს. მიუხედავად უამრავი