„ჩვენ ვიცით, რას იტყვიან დაეჭვებული ადამიანები. ისინი ყოველთვის ერთსა და იმავეს იმეორებენ. გვეტყვიან, რომ ჩვენი დრო ჯერ არ დამდგარა; რომ

სახელმწიფოებრივი აზროვნების მნიშვნელობის შესახებ საყოველთაო შეთანხმება არ არსებობს. ცნება მრავლისმომცველია, ყველა სხვადასხვაგვარად აფასებს აღნიშნულ საკითხს. ერთხელ სახელმწიფოებრივი აზროვნების თაობაზე ჩემს

ქართველმა ხალხმა, საქართველოს მოსახლეობამ მეოცე საუკუნეში დამოუკიდებლობა ორჯერ გამოაცხადა. ორივე შემთხვევაში ახალი რესპუბლიკის დაარსებას ქვეყნის პოლიტიკური კლასი მოუმზადებელი შეხვდა. ცხადია,

სამოქალაქო განათლებისა თუ ისტორიის გაკვეთილებზე, დარწმუნებული ვარ, დღემდე ბევრს კამათობენ დემოკრატიის ცნების შესახებ და ერთ საერთო განსაზღვრებაზე ვერ თანხმდებიან. კამათი

ახალი კორონა ვირუსის პანდემიის გავრცელების პარალელურად მსოფლიოში „შეთქმულების თეორიების“ ბუმი დაიწყო. რას აღარ ასახელებენ პანდემიის გამო გამკაცრებული წესების დამკვიდრების მიზეზად.

ლიტერატორთა ნაწილი დიდ პოეტს – უოლტ უიტმენს ქრისტეფორე კოლუმბს ადარებს ხოლმე. მაგალითად, ზვიად გამსახურდია შემოქმედსა და მოგზაურს შორის არსებულ ერთ

უკანასკნელი რამდენიმე კვირაა მთელი მსოფლიო თვალს ადევნებს ბელორუსში განვითარებულ მოვლენებს. სტაბილურობითა და სიმშვიდით გამორჩეული პოსტ-საბჭოთა რესპუბლიკა საყოველთაო ყურადღების ცენტრში მოექცა.

საქართველოში ძალიან ბევრ გამოჩენილ, მსოფლიო მნიშვნელობის უცხოელს უცხოვრია. მთაწმინდის მოსახლეობისათვის ადვილი შესამჩნევია დანგრეული სახლი, სადაც პეტრე ჩაიკოვსკიმ თავისი სიცოცხლის რამდენიმე

პარლამენტი მხოლოდ კანონების მისაღებად, ბიუჯეტის დასამტკიცებლად, ხელისუფლების საკონტროლოდ და პოლიტიკურ ორთაბრძოლებში საზოგადოების ურთიერთგანსხვავებული ჯგუფების ინტერესთა დასაცავად არ არსებობს. პარლამენტი უმაღლესი

სამოქალაქო განათლების მასწავლებლებს გაკვეთილებზე სპორტის თემის ეფექტიანად გამოყენება შეუძლიათ. სახელმწიფოს განვითარების ტენდენციებს პირდაპირი გავლენა აქვთ ათლეტთა შეჯიბრებებსა და სპორტსმენთა პროფესიულ