სიტყვა მიწაზე რა გახსენდებათ? – მიწა ვართ და მიწად ვიქცევითო… დედა-მიწაო, ანუ  დედაა და გულშიც ჩაგვიკრავსო. თუმცა, მანამდე  გვარჩენს და

სანამ მთავარ სათქმელს ვიტყოდე, წერა ფერზე უნდა დავიწყო, თუმცა ნაწერი ფერადი ვერაფრით იქნება. ფერზე წერა ადრეც ვცადე. ახლა ძველ სტატიებს

სახლში, კედელზე რამდენიმე ნიღაბი მიკიდია, თეატრალურებია, ზოგი ტირის, ზოგი იცინის… ქუჩაში ადამიანებიც  ნიღბით დადიან… თუმცა, მხოლოდ დღეს? უხილავ ნიღაბს ხომ

როგორ ფიქრობთ, ქიმიკოსს ბევრი ფული აქვს? ცოტა სხვანაირად ვიკითხავ. თუ ქიმიკოსი ოდნავ  არ ბიზნესმენობს, კარგი ჯამაგირი აქვს? კიდევ ერთხელ ვცადოთ…

ბოლო დროს იმ დასკვნამდე მივედი, რომ ადამიანი პროფესიის კარგად  ცოდნის გარდა, კიდევ გემრიელ კერძებს უნდა ამზადებდეს და საექთნო საქმეც უნდა

ინდოეთის ერთ-ერთი ქალაქის მერი მოქალაქეებს ყოველდღე სელფის გადაღებას სთხოვსო – რადიოში თქვეს ეს წუთია. ჭკვიანურია, გადაიღე სელფი, ატვირთე სპეციალურად შექმნილ

პროფესია მრავალნაირია. ეს განსაკუთრებით თურქეთში იგრძნობა ხოლმე, რადგან საგანგებოდ უსვამენ ხაზს. აი, კაცი ფლავს ყიდის ქუჩაში და მის ურიკას აწერია

წლების წინ  ქიმიაში დისტანციური სწავლებისთვის ორი პროგრამა შევქმენი. ჯერ იდეა მოვიდა, შემდეგ დაფინანსება მოვიპოვე და სამუშაო ჯგუფი შევკარი. ურიგო შემადგენლობა

დღეს მეც მედიაწიგნიერებაზე ვწერ. წესით, ახლა ვინმე ამ სფეროში ჩემზე ჩახედული ადამიანების ციტატები უნდა მომეშველიებინა, თუმცა ასე არ მოვიქცევი და

სიგურნი უივერი კოსმოსურ ხომალდზე  „უცხოს“ ებრძოდა. ეს „უცხო“ ნამეტანი შეუხედავი ვინმე იყო და პირიდან მწვანე-ყვითელი  ქაფი გადმოსდიოდა, რომელიც ბოლავდა, გარშემო