სულხან-საბა ორბელიანის სახელს უკავშირდება ქართული ლიტერატურის აღორძინების ეპოქა, რომელიც მოსდევს ექვსსაუკუნოვან ჩავარდნას, გენიალური „ვეფხისტყაოსნის“ გადამწერების, ინტერპოლატორებისა და ეპიგონების წყალობით რომ

რატომ მარცხდება განდეგილი? ან მარცხდება კი ის? – ილიას მუდამ პოპულარული პოემის გმირის ცხოვრების გზა, არჩევანი, მისი გაორება და აღსასრული

ფერი მხატვრულ ტექსტებში უმნიშვნელოვანესი ესთეტიკური კატეგორიაა. სიმბოლიკაში მას საინტერესო დატვირთვას აკისრებენ მწერლები. ფერით შესაძლებელია ისეთი ქვეტექსტის მინიჭება ავტორის სათქმელისთვის, რაც

გურამ რჩეულიშვილის “ალავერდობა” და გურამ დოჩანაშვილის “კაცი, რომელსაც ლიტერატურა ძლიერ უყვარდა” ორი გურამი, ორივე – მეოცე საუკუნის 30-იან წლებში დაბადებული

სულხან-საბა ორბელიანის სახელს უკავშირდება ქართული ლიტერატურის აღორძინების ეპოქა, რომელიც მოსდევს ექვსსაუკუნოვან ჩავარდნას, გენიალური „ვეფხისტყაოსნის“ გადამწერების, ინტერპოლატორებისა და ეპიგონების წყალობით რომ

ადამიანთა უმრავლესობას ზოგადად გვახასიათებს ეს თვისება: რაც სავალდებულო, პროგრამული და სხვათა მიერ საგანგებოდ მონიშნულია, ის გვამძიმებს, გვეზარება და სულ ვეძებთ

გასულ წელს სენეგალის დედაქალაქ დაკარში მომიწია ბრიტანეთის საკონსულოს მიერ ორგანიზებულ ადგილობრივი ენების საერთაშორისო კონფერენციაში მონაწილეობა. უაღრესად საინტერესო ამბების ეპიცენტრში აღმოვჩნდი,

სწავლების საშუალო საფეხურზე მხატვრული ტექსტის ანალიზის, სინთეზისა და შეფასების უნარების განვითარება ლიტერატურის მასწავლებლის უმთავრესი გამოწვევაა. მოსწავლეებს ყველაზე მეტად უჭირთ ტექსტების

კლასიკის მარტივი განმარტება ყველამ იცის: ის, რაც მოდიდან არ გადადის… მაგრამ მაინც: რა ფენომენია „ვეფხისტყაოსანი?“ სულ პირზე გვაკერია, ამ პოემის

ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებლის უმთავრეს გამოწვევად რჩება არგუმენტირებული, ანუ ანალიტიკური ესეის წერის სწავლება სკოლის საბაზო და საშუალო საფეხურზე. მოგეხსენებათ,