რა განსხვავებაა იგავსა და იგავ-არაკს შორის? ეს ერთი და იმავე ჟანრის ორი სხვადასხვა სახელწოდებაა თუ არსებითად ორი სხვადასხვა ჟანრია? შეგვიძლია

ნიკოლო მიწიშვილმა, მრავალმხრივი ნიჭის ხელოვანმა, მინიატურაშიც მოსინჯა კალამი და საკმაო წარმატებითაც. პირველ პოეტურ ნაბიჯებს ის ლექსებითა და მინიატურებით დგამდა. ცისფერყანწელთა

ვახუშტი კოტეტიშვილის „ჩემი წუთისოფელის“ შთაბეჭდილება  წუთისოფელი სიტყვა-საგანძურია და ზოგიერთი ადამიანის ცხოვრება ამ საგანძურს მართლა დაიუნჯებს ხოლმე, დაიმუხტება მისი ღვთაებრივი შინაარსით

  არიან მასწავლებლები, რომლებიც შთაგვაგონებენ, გვმუხტავენ განუმეორებელი ენერგიით, რომელსაც თვითშემეცნებისკენ მივყავართ. სწორედ ასეთი მასწავლებელი იყო და არის აკადემიკოსი გუჩა კვარაცხელია

რეზო ინანიშვილი რომ სიტყვის ჯადოქარია, ამაში არაფერია ახალი, მაგრამ მისი მოთხრობა „ნეკერჩხლის წითელი ფოთოლი“ უმაღლესი ვირტუოზობაა მინიატურულ პროზაში. გაპიროვნებაც არის

  „ბევრ ჟანრს გამოვიგლოვებთ ცხოვრებაში, დარჩება მხოლოდ მეტა-პოეზია და მეტა-ადამიანი“ ბესიკ ხარანაული   ამ სამყაროში ყველაზე თავისუფალი ლიტერატურაა.  წიგნებში აღწერილ

მხატვრული ლიტერატურის უმთავრესი მახასიათებელი რომ სახეობრივი აზროვნებაა, ნათელია არა მხოლოდ ლიტმცოდნეების, არამედ ლიტერატურაზე დილეტანტური წარმოდგენის მქონე ადამიანებისთვისაც. სახისმეტყველება ლიტმცოდნეობის უმნიშვნელოვანესი

თანამედროვე საკლასო ოთახებში მოსწავლეების უმრავლესობას ენა მხოლოდ მათ სახელმძღვანელოებში ჩაწერილი გრამატიკული წესების ცოდნა ჰგონია და ვერც კი წარმოუდგენია, რამდენი დრო,

ერთიან ეროვნულ გამოცდებზე ქართული ენისა და ლიტერატურის ტესტის ის ტიპი, რომელსაც კარგად იცნობენ აბიტურიენტები, სტუდენტები და მასწავლებლები,  2011 წლიდან დამტკიცდა

ჩვენ, ყველანი, წარსულიდან მოვდივართ, რაც იმას ნიშნავს, რომ ცნობიერი თუ არაცნობიერი ხსოვნა გვაქვს იმისა, რაც ჩვენამდე მომხდარა. წარსულის ცოდნის გარეშე