თუ რომელიმე პედაგოგს ჰკითხავთ, ვისი აზრია მისთვის მნიშვნელოვანი სწავლების ამა თუ იმ საკითხზე, ის აუცილებლად დაგისახელებთ საზოგადოებისა თუ პედაგოგიკური მეცნიერებისთვის

მუსიკა პროზაში სხვადასხვანაირად იქმნება: სრუქტურის, კომპოზიციის, მხატვრულ სახეთა სისტემის, შინაარსობრივი თუ ფრაზეოლოგიური რიტმულობის ვარიაციულობის გათვალისწინებით. ამგვარი თხრობა გადაძახილია სინკრეტულ ხელოვნებასთან,

„მზე ჩადის… ჩადის და შენც ასევე ჩადიხარ, როგორც უსასრულობა“, _ ვკითხულობთ სტრიქონებს და გამოუცნობი სევდა გვეუფლება.   27 წლის იყო თამაზ

ილია ჭავჭავაძეს სამუშაო კაბინეტში სხვა სურათებთან ერთად მდიდრულ ჩარჩოებში ჩასმული სამი პორტრეტი ეკიდა: შოთა რუსთაველისა, ერეკლე მეორისა და ჯუზეპე გარიბალდისა.

ანა კორძაია-სამადაშვილის ახალი რომანი „ზინკა ადამიანი“ „ადამიანი იმდენივე ღირს, რამდენიც კაცობრიობა“, – წერს ნიკო ლორთქიფანიძე თავის ცნობილ ნოველაში „დადიანის ასული

ფუნქციური სწავლება, ზოგადი მნიშვნელობით, გულისხმობს სხვადასხვა დისციპლინაში შეძენილი ცოდნის რეალურ  ცხოვრებაში გამოყენების უნარს, რომელსაც ადამიანი სკოლაში იძენს. ცოდნის შეძენის ორი

სახარებისეული ამბები მხატვრულ ლიტერატურასა თუ, ზოგადად, ხელოვნებაში ათასგვარი ინტერპრეტაციით გვხვდება. თუ როგორ აღიქვამდნენ ქრისტეს თანამედროვენი, ეს ოთხივე სახარებაში კარგად ჩანს.

გრიგოლ აბაშიძის  ერთი ლექსის სამყარო როგორია ლექსი, რომელსაც თანამედროვენი შედევრად აღიარებენ? ზოგადად, მკითხველებს ძალიან უჭირთ რომელიმე ნაწარმოების შეფასება, როგორც შედევრისა.

„მე მჯერა რომ წმინდანები ჩვენ შორის ცხოვრობენ“, _  ეუბნება მასწავლებელი მოსწავლეებს. რატომ დასჭირდა მას ამ ერთგვარი პროვოკაციული ფრაზის წარმოთქმა?  ის