დრამატურგი უნდა იყოს თეატრში, უნდა ცხოვრობდეს და სუნთქავდეს თეატრით. როგორც შექსპირი, მოლიერი იყო მუდმივად თეატრში, ისე უნდა იყოს თანამედროვე დრამატურგი

წმინდანებისა და მკვდრების დღესასწაული ჰქვია ცნობილი მექსიკელი მწერლის, ოქტავიო პასის, ესეს, რომელშიც გაანალიზებულია, რა კრავს და აერთიანებს ხალხს სხვადასხვა ეროვნული

მსოფლიო ლიტერატურის არაერთი ნიმუში შთაგონებულია ისტორიული ფაქტებითა თუ მოვლენებით. მწერლებს იზიდავთ ჩანაცრებული ცეცხლის ხელახალი გაღვივება, მკითხველის ზიარება გარდასულ ადამიანთა, დიდთა

რომანი, როგორც უმბერტო ეკო შენიშნავს “ვარდის სახელისთვის” დაწერილ ბოლოთქმაში, ვარიანტებისა და ინტერპრეტაციების წყაროა. ყოველი მკითხველი საკუთარ წარმოსახვაში უკვე დაწერილის თავისებურ,

რობერტ ვალზერი XX საუკუნის შვეიცარიელი მწერალია, მსოფლიოში აღიარებული და დაფასებული. ცნობილია, რომ მისი რომანებით აღფრთოვანებული იყო ფრანც კაფკა, რომელიც დიდი

მწერლები თავიანთი პერსონაჟების ხასიათების სიღრმისეულად დასახატავად, მათი ნათელი  თუ ბნელი მისწრაფებების, კეთილი თუ ბოროტი  ვნებების, წმინდა  თუ დემონური განზრახვების წარმოსაჩენად

პოსტმოდერნიზმმა მკითხველისა და ავტორის ურთიერთობის უამრავი ექსპერიმენტი შექმნა და თანდათან უფრო გაართულა „თამაშის“ წესები. სირთულე მეტ შენიღბვასა და გამოცნობას გულისხმობს,

(დორის დორიეს რომანი “ხელი გაუწოდე სასწაულს”) რა გავლენას ახდენს მშობელი შვილზე? არის თუ არა გარკვეულ სოციალურ გარემოსა თუ საზოგადოებაში დაბადება