იდეები ლიტერატურული კვირეულისათვის   ჩვენ გლობალური კატასტროფების ეპოქაში ვცხოვრობთ. კლიმატური ცვლილებები, ადამიანთა დაუდევრობა, ინდუსტრიული რევოლუცია თუ ბუნებისადმი მომხმარებლური, გაუფრთხილებელი დამოკიდებულება

როცა ჩემი შვილი პირველ კლასში მივიდა, თვითონაც ახალბედა მასწავლებელმა ისეთი მისასალმებელი დახვედრა მოუწყო, გულაჩუყებულს ცრემლები მდიოდა და, მგონი, ცოტა სულელურადაც

ე, ფიუ, ჩემი ძმა, მოიწი აქეთ.. რა ხდება? აქ კაი ბიჭებს ცოტა ფული გვჭირდება და დაგვეხმარე რა.. აა.. არ მაქვს

ზუსტად არ მახსოვს, რამდენის იყო. ერთ წელს ახალი გადაცილებული იქნებოდა, რადგან ეს ამბავი ვარდების პირველი ყვავილობისას მოხდა, ის კი აპრილშია

რაღაც აზრით, ძალიან ჩვეულებრივი დღე იყო, შეჩვეული სცენარით და გამეორებული პერსონაჟებით: დილით აუზზე, ორი კაცი წყალში იდგა, ცურვა ეზარებოდათ და

საქართველოში ბევრი არ იცნობს გივი მარგველაშვილს. ფილოსოფოსი, ლინგვისტი, მწერალი და პოეტი მისი განსაკუთრებული ნიჭისა თუ ცოდნის მიუხედავად მაინც ბედისგან დაჩაგრული

ლიტერატურა, უპირველეს ყოვლისა, წარმოსახვაა, ამაზე ყველანი ვთანხმდებით.  მოსწავლეების ლიტერატურით დაინტერესებისათვის, მათი წახალისებისა და კარგ მკითხველად ჩამოყალიბებისათვის, რას არ ვიგონებთ. მხოლოდ

1933 წლის 27 მარტს მოევლინა ქვეყნიერებას შემთხვევით, არასასურველი ბავშვივით. მის შემქმნელებს გიბსონსა და ფოსეტს ძალიან უნდოდათ, მათი პირმშო წითური ყოფილიყო,

გაგიკვირდებათ და, წიგნებს წაღმა ვკითხულობ, მაგრამ ამჯერად, არ ვიცი, გუმანმა მიკარნახა თუ მფარველი ანგელოზის ჩურჩულით იყო, უკუღმა წავიკითხე.   გურამ

ახლა სოფლებში ის დრო დგებოდა, როცა ბიჭებს გოგოები გვიყვარდებოდა. უფრო მეტად – ჩამოსული გოგოები. უფრო დიდი ქალაქებიდან, ვიდრე, მაგალითად, ოზურგეთი