ცხრამეტ იანვარს, როგორც სახარება გვიყვება, იოანე ნათლისმცემელმა მდინარე იორდანეში იესო ქრისტე მონათლა. ამ დროს სულიწმინდა უმანკო მტრედის სახით ჩანდა, ხოლო ზეციდან ისმოდა მამა-ღმერთის ხმა: „ესე არს ძე ჩემი საყვარელი, რომელ მე სათნო ვიყავ“.
იქ, იმ სოფელში ნათლისღება დილას, სანამ ხალხი გაიღვიძებდა, ყრუ-მუნჯი კაცი კანკელიდან ლითონის ჯვარს აიღებდა და დაბლა სოფლის შუაგულისკენ მიდიოდა.
ნათალი ქვისგან შეკრულ ქვის ნავში, სადაც საქონელს არწყულებდნენ, ნაჯახით ყინულს ამოამტვრევდა. ხალათს აიმკლავებდა და ჯვარს სამჯერ ამოავლებდა წყალში. ეს მისი, საყდრის ყარაულისა და მნათეს საქმე იყო. მასავით არავის გამოუვიდოდა, რადგან წყლის მაკურთხებელს, კურთხევისას ხმა არ უნდა ამოეღო, უმძრახად უნდა აღესრულებინა რიტუალი.
თურმე ადრე, მრავალი წლის წინათ, სოფლიდან ბოლო მღვდლის წასვლის შემდეგ, სოფლის მენახირეს ჩაუდგამს წყალში ჯვარი, უმძრახობის აღთქმა დავიწყებია და ნატვრა ამოუთქვამს, ამის გამო წყალი არ კურთხეულა.
ყრუ-მუნჯი ჯვარს ტაძარში შეაბრძანებდა ისევ, ზარს დამპალ თოკს გამოუცვლიდა და რეკვას იწყებდა. საყდარი ხრიოკ გორაზე იდგა და თონესავით ჩავარდნილ სოფელს დაჰყურებდა თავზე. ზარის ხმა შეტყობინება იყო, რომ წყალი დაწმინდავდა.
შემდეგ კი მოდიოდა ხალხი ჭურჭლით. ნაკურთხ წყალს უმძრახად იღებდნენ და სახლში მიჰქონდათ. შემდეგ ისევ ბრუნდებოდნენ, ხორაგი მოჰქონდათ. კარტოფილის ხინკალი და ხილის არაყი, კომბოსტოს მწნილი და სალა. სუფრა იქვე ქვის ნავთან იშლებოდა, მიწაზე გამვლელ-გამომვლელი სუფრას რაღაცას უმატებდა, ჯდებოდა და ზეიმობდა წყლის კურთხევას. ყრუ-მუნჯი ვერ შეძლებდა, თამადა ერთი კაცი იყო, რომელსაც თანაბრად ეხერხებოდა მკვდრის დაბანა და მისთვის ყბის აკვრა, ქელეხში კი გემრიელი შილაფლავის მომზადება. და მკვდრების ჩამცმევ-გამნბანელი იყო, მზარეულს შილაფლავის გაკეთებასავით ემარჯვებოდა ეს საქმე.
ჩხუბიც ატყდებოდა ხოლმე, ნაცემები ნავის წაბილწვას ერიდებოდნენ და იქვე პატარა ხევში იბანდნენ სახეს, შემდეგ კი ნაცემ-მცემლები ერთად აგრძელებდნენ ქეიფს.
საზეიმოდაც ჰქონდათ საქმე, ღმერთის წინაშე ვალი მოიხადეს. წყალიც წლითი-წლობით შეინახებოდა, არ აყროლდებოდა და არც ამყაყდებოდა. გასათხოვარი ქალები პირ-სახეს და თმას იბანდნენ ამ წყლით, ნატვრასაც ჩაუთქვამდნენ, ნაწილს მწნილის წვენში და ყველის დედაში ურევდნენ.
