ბავშვები არც იმდენად სუსტი არსებები არიან, როგორც ზოგიერთ დედას ჰგონია. თუმცა ბავშვობის ასაკში ისინი ხშირად დგებიან „ბავშვთა დაავადებების“ სახელით ცნობილი სნეულებების საფრთხის ქვეშ. თანამედროვე მედიცინამ შეძლო მრავალ მათგანთან გამკლავება.
ბავშვთა დაავადებები დღევანდელ დღეს ისე საშიში აღარაა, როგორც წინათ. ჩვენს დროში მათ უყურებენ, როგორც ბავშვთა ფსიქიკური განვითარების შემაფერხებელს და არა როგორც საფრთხეს ფიზიკური ჯანმრთელობისთვის. დადგენილია, რომ, როცა ბავშვი ავადმყოფობის შემდეგ სკოლაში ბრუნდება, უჭირს მეგობრებთან ურთიერთობის განახლება. ავადმყოფობის დროს ისინი უფრო ინფანტილურები არიან, ვიდრე სხვა დროს. 5 თუ 6 თვის განმავლობაში შეძენილი საუკეთესო თვისებების ნაწილი ქრება და ბავშვი უბრუნდება ფსიქიკური განვითარების ქვედა საფეხურს. ეს ავადმყოფობის ყველაზე აშკარა შედეგია, რასაც, სამწუხაროდ, უმნიშვნელოდ მივიჩნევთ.
ექიმის ვიზიტების, წამლებისა და შეუძლოდ ყოფნის მიუხედავად, ბავშვს შეიძლება ავადმყოფობა მოეწონოს, როგორც ზოგიერთ მოზრდილსაც ემართება ხოლმე. არაჰარმონიულ ოჯახში ალერსით განებივრებული ბავშვი ცდილობს, რომ ავადმყოფობა იმისთვის გამოიყენოს, რომ მშობლებისაგან მეტი ალერსი და ყურადღება მიიღოს. ჩვენ, მშობლებმა ყოველთვის უნდა ვეცადოთ, რომ ჩვენმა შვილებმა საკუთარი ჯანმრთელობის შეფასება ისწავლონ და ავადმყოფობის მიმართ გააზრებული, გულგრილი და მტრული დამოკიდებულება ჩამოუყალიბდეთ.
რა უნდა გავაკეთოთ, როცა ბავშვი ავად ხდება?
- პირველეს ყოვლისა, მეტი სიყვარული და ყურადღება უწილადეთ პატარას. ეცადეთ, რაც შეიძლება, მეტი დრო გაატაროთ მის სასთუმალთან;
- მეორემხრივ, მზადყოფნით უნდა შეხვდეთ იმას, რომ ავადმყოფი ბავშვი უფრო ინფანტილურია, ვიდრე ჯანმრთელი და ამისთვის ნუ გაკიცხავთ მას;
- ძალზე მნიშვნელოვანია, რომ შეძლოთ ბავშვის ქცევის საპასუხოდ თქვენი რეაქციის შეკავება. თუ ბავშვს მაღალი სიცხე ან შემაწუხებელი ტკივილი აქვს, ძველებურად მშვიდად გეჭიროთ თავი, არ შეიმჩნიოთ შეშფოთება, ნუ შეუქმნით ბავშვს წარმოდგენას, რომ მისი ავადმყოფობით ქვეყანა იქცევა. თუ სიტუაცია კრიტიკული არ არის და არ გაიძულებთ ცხოვრების წესის შეცვლას, აკეთეთ თქვენი საქმეებიც;
- ელაპარაკეთ იმ პერიოდზე, როცა გამოჯანმრთელდება, როგორც ჯადოსნურ დროზე. შეჰპირდით მრავალ გასართობს, საინტერესო საქმიანობას, რომლებსაც ერთად გააკეთებთ. აღუწერეთ ის საჩუქარი, რომელსაც გამოჯანმრთელების აღსანიშნავად მიიღებს;
- ყურადღება მიაქციეთ, რომ ბავშვი უსაქმოდ არ დარჩეს. გაუჩინეთ ისეთი საქმე, რომელსაც მარტო გაართმევს თავს. მაგალითად, მასთან ერთად დაიწყეთ სურათების გაფერადება, შემდეგ კი სთხოვეთ, თვითონ დაასრულოს;
- შეზღუდეთ ტელევიზორთან და კომპიუტერთან კონტაქტი, თუმცა ეს კარგად ართობს ბავშვს. სამწუხაროდ, ეს აყალიბებს ჩვევებს, რომლებიც გამოჯანმრთელების შემდეგაც რჩება;
- კონკრეტული ფაქტებით აღუწერეთ მისი მეგობრების საქმიანობა. ამით აღუძრავთ სურვილს, მალე შეუერთდეს მათ;
- არ დაუთმოთ, თუ წამლების მიღების შეწყვეტას მოგთხოვთ. იყავით ალერსიანი, მაგრამ მტკიცე;
- როცა ბავშვი შეძლებს საწოლიდან ადგომას, აღფრთოვანებით აღნიშნეთ, თუ რა მალე გამოჯანმრთელდა, რა ძლიერი ორგანიზმი აქვს და რა სწრაფად დაამარცხა ავადმყოფობა.
ბავშვის ქცევაში გამოიხატება ბავშვის ხასიათი. ზრდილი ბავშვი ავადმყოფობის დროსაც კარგად იქცევა. ბავშვი, რომელსაც დაძაბული ურთიერთობა აქვს გარშემომყოფებთან და თავს მიტოვებულად, დაჩაგრულად, უბედურად გრძნობს, ავადმყოფობის დროს მეტ ყურადღებას მოითხოვს. უფრო მეტიც, ასეთი ბავშვი ზოგჯერ მშვენივრად იყენებს თავის მდგომარეობას. სავარაუდოდ, ის ავადმყოფობის გახანგრძლივებასაც კი შეეცდება (მსგავსი ტენდენცია მოზრდილებშიც შეიმჩნევა).
ავადმყოფ ბავშვთან ურთიერთობისას შეცდომების თავიდან ასაცილებლად, მნიშვნელოვანია მათთან სწორი ურთიერთობა, როცა ის ჯანმრთელია. ამას კიდევ ერთხელ ადასტურებს აზრი, რომ ყველაფერი, რასაც ბავშვებთან ურთიერთობის გასაუმჯობესებლად ვაკეთებთ, შედეგს მოიტანს მაშინაც, როცა ამას ყველაზე ნაკლებად ველით.
