ხალხურ სამიჯნურო პოეზიაში ერთი ტრადიცია არსებობდა, შეყვარებული დაწვრილებით, ნაკვთ-ნაკვთად აღწერდა თავის მიჯნურს. ამ ლექსებში არსად იყო სიტყვა „მიყვარხარ“ ანდა ფრაზა

მინდოდა აქვე რამე ქვესათაურიც მიმეწერა, ვთქვათ, უფრო აკადემიური ,,ლიტერატურული პარალელები“; ანდა ნახევრადთავისუფალი – ,,ლიტერატურული ასოციაციები“: არანაირ მეცნიერულ პასუხისმგებლობას რომ არ

ინტერნეტჟურნალი ,,მასწავლებელი“ გთავაზობთ ინტერვიუს შედარებითი და საერთაშორისო განათლების სპეციალისტთან, ჰონგ კონგის უნივერსიტეტის განათლების მეცნიერებების ფაკულტეტის ასისტენტ-პროფესორ ნუცა კობახიძესთან. პროფესორი კობახიძე

არცთუ ისე დიდი ხნის  ერთ-ერთ  ლიტერატურულ პერიოდულ გამოცემაში დაიბეჭდა ცნობილი და ღვაწლმოსილი (ეს ის შემთხვევაა, როდესაც ადრესატის დამსახურებისა და ასაკის

პუშკინი აფრთხილებს მკითხველს ,,ევგენი ონეგინში”, არ გამაიგივოთ ჩემს ლირიკულ გმირთან, მე ხომ ბაირონი არ ვარ, რომელსაც საკუთარი თავის გარდა, არავისზე