ალბათ გაგიგონიათ, რომ ვირტუალური რეალობის ტექნოლოგიები საგანმანათლებლო მიზნებისთვისაც გამოიყენება, მაგრამ შესაძლებელია კი მათი ეფექტიანი გამოყენება ფიზიკური კულტურის მიმართულებით? მიუხედავად იმისა,

აღზრდის ძალადობრივი მეთოდები და ზოგადად ძალადობა ბავშვზე გამოუსწორებელ კვალს ტოვებს და მის შემდგომ განვითარებაზეც მოქმედებს. სწორედ ძალადობის შედეგად ვიღებთ გულჩათხრობილ,

შვიდი თვის წინ საფრანგეთის პარლამენტმა მიიღო კანონი, რომლითაც დაწყებით და საშუალო სკოლებში მოსწავლეებს მობილური ტელეფონებისა და სხვა ელექტრონული მოწყობილობების გამოყენება

ხშირად მშობელთა კრების ჩატარება როგორც მასწავლებლისთვის, ასევე მშობლისთვის მხოლოდ უსიამოვნო ვალდებულებაა. რამდენიმე საათიანი შეხვედრა, როგორც წესი, რუტინულია, მოსაწყენი, ზოგჯერ კონფლიქტურიც

ბოლო წლების პედაგოგიური პრაქტიკა აჩვენებს, რომ სულ უფრო იზრდება ბავშვების რაოდენობა, რომლებსაც ნაკლებად აინტერესებთ ცოდნის მიღება, მათ შორის არიან დაწყებითი

მასწავლებლების, გაკვეთილებისა და გამოცდების გარეშე  მსოფლიოს არასტანდარტულ საგანმანათლებლო დაწესებულებებს შორის „სადბერის“ სკოლებიც ლიდერობენ. ამ სკოლებში არ ატარებენ გაკვეთილებს, არ ჰყავთ

ალბათ ათიათასობით ბავშვის ერთ-ერთი საყვარელი მულტფულმი „უხსოვარი დროის დედამიწა“ იყო. პატარა დინოზავრები ახალი სახლის საძებნელად მიდიან, საშიშ თავგადასავალში ებმევიან, უხდებათ

ინდოეთის ქალაქ მურშიდაბადში ყოველი მეორე მცხოვრები წერა-კითხის უცოდინარია. ბევრ ოჯახს სწავლის ფული არ გააჩნია. ტოტალური სიღატაკის გამო უამრავი ბავშვი განათლების

გარემო, სადაც ვცხოვრობთ, სწრაფად ცვალებადია. ზოგიერთი პროფესია ქრება, ზოგიც  – ჩნდება. ახალი საქმის შესწავლა ყოველთვის უკავშირდება ახალ კომპეტენციებს. თუმცა არსებობს