არატრივიალური მიდგომა განათლებისადმი „კვირაში 70-მდე განაცხადს ვიღებთ ადამიანებისგან, რომლებსაც სურთ ჩამოვიდნენ და საკუთარი თვალით ნახონ, რას ვაკეთებთ ამ სკოლაში, –

ახალი ნარკოტიკები, რომლებიც ტრადიციულისგან ქიმიური შემადგენლობით ოდნავ მაინც განსხვავდება, ტექნიკური თვალსაზრისით უკვე ლეგალურად განიხილება. ასეთი ნარკოტიკები იზიდავენ მათ, ვინც ინტერნეტში

საგანმანათლებლო დაწესებულებებში ჰარმონიული, უსაფრთხო და ზრუნვაზე ორიენტირებული გარემოს ხელშეწყობისა და განმტკიცების მიზნით, მანდატურის სამსახურის ფსიქო-სოციალური მომსახურების ცენტრმა საქართველოს საჯარო სკოლებში

სქესობრივი განათლების საკითხები არაერთი ქვეყნის განათლების სისტემის თავის ტკივილია. არადა, ეს დისციპლინა ადამიანის სექსუალურობას, რეპროდუქციას, ანატომიას, სქესობრივ მომწიფებას და ზოგადად,

ჩემს გეოგრაფიის მასწავლებელს უკვე იმ დროისთვის ძველმოდური სახელი – ცუცა ერქვა. ის აქტიური პედაგოგი იყო, უყვარდა სკოლა, ბავშვებიც, სიმკაცრესაც იჩენდა

შესანიშნავია, როდესაც დროს ერთი ნაბიჯით უსწრებ, როდესაც ხვდები, რა უნდა გააკეთო იმისთვის, რომ ხვალინდელი დღე უკეთესი გახადო, ოცი წლის შემდეგაც

თითოეულ მოსწავლესა და მშობელს საკუთარი კრიტერიუმები აქვს მასწავლებლის პროფესიონალიზმის შესაფასებლად. ზოგისთვის მნიშვნელოვანია პედაგოგის გამოცდილება, ზოგისთვის – საგაკვეთილო მასალის პრეზენტაციის უნარი,

კლასის დამრიგებლის დავიწყება შეუძლებელია, ის პირველი მასწავლებელივითაა – სულ გვახსოვს, რა საგანს ასწავლიდა, როგორი ურთიერთობა ჰქონდა ჩვენს მშობლებთან, თავის კოლეგებთან

მოზარდებს და მათ მშობლებს, როგორც წესი, სხვადასხვა რამ უნდათ, თუმცა არც მოზარდებს სურთ, აწყენინონ მშობლებს და არც თავად მშობლები ოცნებობენ

განათლების ნაცნობი ვერტიკალი „მასწავლებელი-მოსწავლე“ ჩვენ თვალწინ ტრანსფორმირდება. ბავშვი და მისი მშობელი ორგანულად შემოდიან ახალ სქემაში და  მომხმარებელთა რანგიდან პროცესის მონაწილეთა