საქარველოში პროფესიებს კვლავაც ორად ჰყოფენ ხოლმე: ეს კაცის საქმეა, ეს სპეციალობა კი ქალისთვისაა ზედგამოჭრილიო. თუმცა უკვე ბევრ დასაქმებულს შეხვდებით, რომელიც ამ სტერეოტიპს ამსხვრევს და ეს ხელოვნურად სულაც არ ხდება – პროფესიონალიზმი ხომ სქესს არ ცნობს.
გაგაცნობთ ორ გამორჩეულ ქალს, რომელთა საქმიანობის არეალი, ბევრის აზრით, მამაკაცების სფეროს განეკუთვნება.
*
თეზიკო (მანონ) კვარაცხელია იურიდიულ-ფსიქოლოგიურ ინსტიტუტში იურისპრუდენციას დაეუფლა, თუმცა იქ გავლილი ფსიქოლოგიის კურსი დღემდე ეხმარება თანამშრომლებთან ურთიერთობისას. ის საქართველოსთვის ერთ-ერთ ყველაზე სტრატეგიული მნიშვნელობის ობიექტზე – ენგურჰესზე მუშაობს. საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს დაცვის პოლიციის დეპარტამენტის სამეგრელო-ზემო სვანეთის რეგიონული დაცვის პოლიციის სამმართველოს შპს „ენგურჰესის“ დაცვის პოლიციის განყოფილებას სულ სამი უფროსი ინსპექტორი ჰყავს. პოლიციის მაიორი მანონ კვარაცხელია ერთადერთი ქალია მათ შორის. მას ენგურჰესის პერიმეტრზე განლაგებული 11 საგუშაგო პუნქტისა და იქ მომუშავე 24 უმცროსი ინპექტორის ხელმძღვანელობა, ობიექტისა და მისი სტუმრების (ტურისტების) უსაფრთხოება აბარია.
ენგურჰესის თაღოვანი კაშხალი სიმაღლის მიხედვით მსოფლიოს კაშხლების ხუთეულში შედის და მას ეროვნული მნიშვნელობის კულტურის ძეგლის სტატუსი აქვს მინიჭებული. ჰესიდან საბერიოს (გალის რაიონი) წყალი 15 კილომეტრის სიგრძის გვირაბის მეშვეობით მაღალი წნევით მიეწოდება, სადაც ელექტროენერგიის გამომუშავება სპეციალური აგრეგატებით ხდება. ენგურის ჰიდროელექტროსადგურების კასკადის მიერ გამომუშავებული ელექტროენერგია სრულად უზრუნველყოფს აფხაზეთის განათებას და დანარჩენი საქართველოს დაახლოებით 50 %-ის მომარაგებასაც. ამრიგად, ეს ჰესი ერთგვარი მშვიდობის ხიდია აფხაზეთთან.
ენგურჰესის ირგვლივ განლაგებულ საგუშაგოებთან, რელიეფიდან გამომდინარე, ხანდახან ტყიდან გამოსული ნადირიც შეუნიშნავთ, ზამთარში კი მოყინულ გზებზე ზოგჯერ მანქანას ამოსვლაც უჭირს. თუმცა მკაცრი პირობები, მეტეოროლოგიური თუ ოჯახური, ყოფითი პრობლემები არასდროს გამხდარა მანონ კვარაცხელიასთვის სამსახურის გაცდენის მიზეზი; არასოდეს უსარგებლია შეღავათით, უარი უთქვამს, როდესაც, როგორც ქალისთვის, შეუთავაზებიათ მოკლევადიანი შვებულება და ხშირად ობიექტზე დაბა ჯვარიდან ფეხითაც ასულა.
უმცროსი ინსპექტორები უმეტესად უფროსი ინსპექტორის შვილის ასაკის ან მასზე გაცილებით ახალგაზრდები არიან. მანონ კვარაცხელია ამბობს, რომ ერთსა და იმავე ობიექტზე ათწლიანი მუშაობისას ხვდები, რომ მთავარი პირადი ურთიერთობებია. თანამშრომლებთან დასამეგობრებლად საჭიროა, რომ თითოეულის მდგომარეობაში შეხვიდე; ახალგაზრდებთან დისტანციაც საჭიროა და ქალური სირბილეც. მაიორი ქალი, რომელიც მალე დამსახურებულ პენსიაზე გავა, რომელსაც მოწესრიგებულ ხელმძღვანლად ახასიათებენ და რომელსაც შსს მინისტრისაგან სხვადასხვა დროს 10 მადლობა აქვს მიღებული, ოთახში ნებისმიერი ასაკის თანამშრომლის შემოსვლისას ფეხზე დგება.
*
ეკა ჯიქიას დაწყებითი კლასების მასწავლებლობის ათწლიანი სტაჟი აქვს, თუმცა მეორე ქალიშვილის შეძენის შემდეგ აღარ უმუშავია თავისი სპეციალობით. ის მხარში ედგა მეუღლეს – პაატა ძერიას ოჯახური ბიზნესის მართვისას და მეტ-ნაკლებად ერკვეოდა ავტონაწილებში, თუმცა ქმრის მოულოდნელი გარდაცვალების შემდეგ მისი საქმის გაგრძელება ითავა და კარგადაც გამოუვიდა. ზუგდიდში „ფოლკსვაგენისა“ და „აუდის“ მარკის მანქანების ნაწილები თუ დაგჭირდათ, ყველა ხელოსანი მასთან მიგასწავლით.
კლიენტების ზარი ტელეფონზე არ წყდება და ხშირად, მისი ხმის გაგონებაზე, ბოდიშსაც კი იხდიან, მგონი სხვაგან მოვხვდითო. არადა ზუსტად გულისხმიერი მასწავლებლის ხელში აღმოჩნდებით, როგორც კი მისი სახლის კარს შეაღებთ. სწორედ იქ აქვს ავტონაწილების საწყობები განთავსებული, ყვავილებით მორთულ ეზოში კი რამდენიმე დაშლილი მანქანა უდგას, რომელსაც ასაკის მიხედვით „დიდ ბებიას“, „ბებიას“, „შვილსა“ და „4 წლის ბავშვს“ უწოდებს ხუმრობით. ის ბევრ მამაკაცზე უკეთ ერკვევა „პაჩობნიკების“, „კლაპნების“, „გალოვკების“, „ტურბოების“ ნიუანსებში და ყოველდღე, დილის 9 საათიდან გვიანობამდე დაუზარებლად აძლევს რჩევებს როგორც დაბნეულ მძღოლებს, ისე ახალბედა ხელოსნებსაც.
ძველი თუ უახლესი მანქანების ნაწილებისათვის მას საქართველოს სხვადასხვა კუთხიდან (მათ შორის – აფხაზეთიდანაც) უკავშირდებიან, თავად კი ინტერნეტით ამყარებს კონტაქტებს როგორც ქვეყნის შიგნით, ისე – გარეთ. უცხოეთიდან ჩამოჰყავს მანქანები, შემდეგ მათ ხელოსანი შლის, ნაწილებს კი ადგილს თავად უჩენს და მომხმარებლბსაც თვითონ ემსახურება.
აღსანიშნავია, რომ სახლში, სადაც მეორადი ავტონაწილების რამდენიმე სათავსოა („ბამპერების“, ბორბლების, სალონისა თუ სხვადასხვა წვრილ-წვრილი დეტალის) ორი ქალი და ორი გოგონა ცხოვრობს. ეკა თავმდაბლად აღნიშნავს, რომ მეუღლის გაკვალულ გზაზე დადის, რომ ქმრის პატივისცემის გამო არ ელევა მომხმარებელი პროდუქციას, თუმცა, ვფიქრობ, კლიენტების რამდენიმეწლიან ერთგულებასა და პატივისცემას სწორედ მისი პროფესონალიზმი და გულისხმიერება განაპირობებს.
