ადამიანი
ცოდნისა და უნარების აქტიურ ათვისებას ბავშვობის ასაკიდან იწყებს. ამ მხრივ განსაკუთრებული ნაყოფიერებით სკოლაში სწავლის პერიოდი გამოირჩევა. ამიტომ თანამედროვე საგანმანათლებლო პროგრამებისთვის უმთავრესი სწავლის პროცესზე ზუსტად მორგებული მეთოდების მიგნება და გამოყენებაა.
საგანმანათლებლო
პრქტიკა გვიჩვენებს, რომ ნებისმიერ შემთხვევაში სწავლების საძირკვლად მოსწავლის არსებული ცოდნის გამოვლენა და მის საფუძველზე ახლის აგება უნდა იქცეს.
ცოდნის აგების პროცესში მოსწავლეები ერთმანეთთან აკავშირებენ კონკრეტულ ცნებებს, საგნებს და მოვლენებს. ეს ოპერაცია ადამიანს შესაძლებლობას აძლევს, მოახდინოს გარემოს კლასიფიკაცია (კონცეპტუალიზაცია).
კონცეპტი ანუ ცნება არის მსგავსი საგნების, მოცემული ცნების კატეგორიის დამახასიათებელი ნიშნების და მოვლენების (პრეცეპტი) დაჯგუფება ან ზოგადი ნიშნების ასახვა. ეს ნიშნები მოიცავს განმსაზღვრელ, არსებით თვისებებს (თვისებებს, რომლებიც ცნების კატეგორიის ყველა წევრს გააჩნია) და თანაფარდოფით თვისებებს (თვისებებს, რომლებიც ცნების მხოლოდ ზოგიერთ მაგალითს ახასიათებს).
მაგალითად, ცნება „ერის” დამახასიათებელი ზოგადი ნიშნებია:
- ადამიანთა მყარი ერთობა
- საერთო ენა
- კულტურა
- ტრადიცია
- გარკვეული ტერიტორია.
ერის თანაფარდობითი თვისებაა მისი რაოდენობრივი მაჩვენებელი: ზოგი დიდია, ზოგი-პატარა.
