ხუთშაბათი, მარტი 28, 2024
28 მარტი, ხუთშაბათი, 2024

ჯოფ მალგანი სკოლა-სტუდიის შესახებ. საუბრები TED Global-ის შეხვედრებიდან

მინდა, ერთი იდეა გაგაცნოთ. იდეის არსი ახალი ტიპის სკოლის შექმნაში მდგომარეობს და ის შეცვლის გავრცელებულ წარმოადგენას სკოლის საჭიროებისა და მისი ფუნქციონირების შესახებ. შესაძლოა, ასეთი სკოლა მალე თქვენს უბანშიც გაჩნდეს. ყველაფერი დაიწყო ორგანიზაციაში, სახელად „იანგ ფაუნდეიშენი“ (Young Foundation), რომლის წიაღშიც ათწლეულების განმავლობაში ყალიბდებოდა ინვოვაციური იდეები განათლების სფეროს შესახებ. მაგალითად, იქ მოიგონეს ღია უნივერსიტეტი, გახანგრძლივებული სკოლა, სკოლები მეწარმეებისთვის, საზაფხულო უნივერსიტეტები და „ყველა მეცნიერების სკოლა“.

დაახლოებით ხუთი წლის წინ გადავწყვიტეთ, გაგვერკვია დიდი ბრიტანეთის სასკოლო განათლების რომელ სფეროს სჭირდებოდა განახლება ყველაზე მეტად. მოგვეჩვენა, რომ პრიორიტეტული უნდა გამხდარიყო ორი საკითხი: პირველი – სიმრავლე მოწყენილი მოზარდებისა, რომლებსაც უბრალოდ არ მოსწონთ სკოლა და ვერ ხედავენ კავშირს სწავლასა და მომავალ სამუშაოს შორის; მეორე – დამსაქმებლები, რომლებიც ჩივიან, რომ სკოლადამთავრებული ახალგაზრდები მზად არ არიან სამუშაოსთვის, რადგან არც შესაბამისი განწყობა აქვთ და არც გამოცდილება.

შესაბამისად, დავსვით კითხვა: როგორი უნდა იყოს სკოლა, რომ მოზარდები მზად იყვნენ, იბრძოლონ იქ მოსახვედრად (და არა მის მისატოვებლად)?

ჩავატარეთ ასობით ბავშვის, მასწავლებლის, დამსაქმებლისა და სასკოლო ადმინისტრაციის წევრის გამოკითხვა პარაგვაიდან ავსტრალიამდე. გავეცანით აკადემიურ კვლევებს, რომლებშიც საუბარი იყო ე.წ. არაკოგნიტიური უნარების – მოტივაციის, მედეგობის – მნიშვნელობაზე, იმაზე, რაოდენ მნიშვნელოვანია კოგნიტიურ-აკადემიურის გვერდით ამ უნარების განვითარებაც. შედეგად ჩვენს კითხვას პასუხი გაეცა და ეს პასუხი ძალიან მარტივი აღმოჩნდა. ჩვენ მას სკოლა-სტუდია ვუწოდეთ.

ეს სახელი: სკოლა-სტუდია, – ჩვენ პროექტს აღორძინების ეპოქის იდეების პატივსაცემად ეწოდა: იმ დროს მუშაობა და სწავლა გაერთიანებული იყო. ადამიანი სწავლის დროს მუშაობდა, ხოლო მუშაობის დროს სწავლობდა. პროექტზე მუშაობისას გამოვლინდა რამდენიმე საინტერესო თავისებურებაც, რომლებიც სკოლა-სტუდიას ჩვეულებრივი სკოლებისგან განასხვავებდა:

პირველი – ის, რომ ჩვენი სკოლა მომცრო იქნება – 300-400 მოსწავლე, 14-დან 19 წლამდე ასაკისა. რაც მთავარია, სასკოლო პროგრამის 80% არა მერხთან, არამედ რეალური, პარაქტიკული პროექტების განხორციელების დროს შეისწავლება, რომლებსაც სკოლა კომერციული და არაკომერციული ორგანიზაციებისთვის შეასრულებს.

მეორე – ის, რომ თითოეულ მოსწავლეს ეყოლება მენტორი და მასწავლებელი, რომლებიც მათ სამუშაო გრაფიკს შეუდგენენ. ჯამში, ასეთ სკოლაში სამუშაო ატმოსფერო ჩვეულებრივი კომპანიის მსგავსი იქნება. ეს იდეა განხორციელდება განათლების საჯარო სისტემის მეშვეობით და დაფინანსდება საბიუჯეტო ფულით, თუმცა თავისი შინაარსით დამოუკიდებელი იქნება.

აქ არ იქნება არავითარი სხვა დანახარჯი, არავითარი შერჩევა, შესაძლებლობა, ჩააბაროს უნივერსიტეტში, განურჩევლად იმისა, მოსწავლეს ბიზნესში მუშაობა სურს თუ ფიზიკური შრომა.

ამ იდეას საფუძვლად დაედო მარტივი ჭეშმარიტება: მოზარდების დიდი ნაწილი უკეთ სწავლობს პრაქტიკის მეშვეობით – ჯგუფში და რეალური საქმის შესრულებისას. ეს კი, დამეთანხმეთ, სრულიად საპირისპიროა იმისა, რაც სკოლებში ხდება.

იდეა იმდენად კარგად აღწერდა მომავალ საქმიანობას, რომ სასწრაფოდ გადავედით პროექტის პილოტირებაზე. ჩვენი პირველი სკოლები გაიხსნა ლუტონში – ქალაქში, სადაც სახელგანთქმული აეროპორტია – და ბლეკპულში, რომელიც თავისი პლაჟებითაა ცნობილი.

აღმოვაჩინეთ, – თავიდან ბევრი რამ არასწორად გავაკეთეთ, – რომ მოსწავლეებს ასეთი სკოლები ძალიან მოეწონათ. მათ გაცილებით მეტი მოტივაცია და ინტერესი გამოამჟღავნეს, ვიდრე ჩვეულებრივი სკოლის მოსწავლეებმა.

რაც მთავარია, ორი წლის შემდეგ, გამოცდებზე, საპილოტე პროექტებში მონაწილე მოსწავლეები, რომლებსაც თავიდან არცთუ სახარბიელო ნიშნები ჰქონდათ, საგამოცდო შედეგების სიის სათავეში მოექცნენ, ანუ მოსწავლეთა GCSE-ს სისტემით შეფასების (სასკოლო შეფასების ბრიტანული სისტემა,, General Certificate of Secondary Education, რომელიც მოქმედებს ინგლისში, უელსსა და ჩრდილოეთ ირლანდიაში, – ლ.ა.) იმ 10%-ში, რომლებმაც საუკეთესო შედეგები აჩვენეს.

რა თქმა უნდა, ზოგიერთისთვის მსგავსი იდეები ნაცნობი გახლდათ და მათ იცოდნენ რომ ჩვენ სწორ გზას ვადგავართ. ლონდონში განათლების მინისტრმა პირდაპირ გვითხრა რომ ის ჩვენი პროგრამის „დიდი გულშემატკივარია“. კომპანიებმაც ჩათვალეს, რომ სწორი მიმართულება გვაქვს არჩეული სკოლის მოსწავლეების პრაქტიკული შრომისთვის მომზადების გზაზე.

უფრო მეტიც: დიდი ბრიტანეთის სავაჭრო-სამრეწველო პალატის თავმჯდომარე პარალელურად სკოლა-სტუდიების ფონდის თავმჯდომარეა და გვეხმარება არა მხოლოდ დიდი კომპანიების, არამედ მცირე და საშუალო ბიზნესების მოზიდვაში ჩვენი პროექტის განვითარებისთვის.

ჩვენ ორი სკოლით დავიწყეთ. წელს პროექტში უკვე ათი სკოლა ჩაერთო. მომავალ წელს ინგლისში უკვე ოცდათხუთმეტი ასეთი სკოლა იქნება. დაახლოებით კიდევ ორმოც რაიონს სურს მსგავსი სკოლის გახსნა – საზოგადოდ, აღმოჩნდა, რომ იდეა სწრაფად გავრცელდა. საინტერესოა, რომ ეს მედიაში გაშუქებისა და სარეკლამო კამპანიის გარეშე მოხდა. ახალი ამბავი ვირუსივით გავრცელდა: ადამიანისგან ადამიანზე, მასწავლებლისან მეორე მასწავლებელზე, ერთი მშობლისგან მეორეზე და ა.შ.

ისე გამოვიდა, რომ თვითონ იდეის ძალამ შეუწყო ხელი მის გავრცელებას – ამ საკმაოდ მარტივ იდეას აღმოაჩნდა შინაარსი, რომელმაც ძირეულად შეცვალა განათლების სისტემა. მან გამოიყენა მეთოდები, რომლებიც, ჩვეულებრივ, თითქმის არ გამოიყენება არსებულ სასკოლო სისტემაში: ჯგუფური მუშაობა, პრაქტიკული ამოცანების შესრულება, – და ეს ყველაფერი სწავლების მეთოდებად აქცია.

ამ შემოდგომაზე რამდენიმე ახალ სკოლის გახსნას ვაპირებთ. მაგალითად, იმედი მაქვს, რომ ერთ სკოლაში, იორკშირში, ჩემი ძმის შვილიც მივა. ამ სკოლაში დაგეგმილია ისეთი საგნების შესწავლა, რომლებიც აქცენტს ხელოვნებასა და მედიაზე დასვამს. სხვა სკოლები სპეციალიზდება მედიცინაში, ტურიზმსა და ტექნიკურ მიმართულებებში.

გვეჩვენება, რომ სწორ გზას ვადგავართ. რა თქმა უნდა, არის საკითხები, რომლებზეც მეტი მუშაობა მოგვიწევს, მაგრამ ერთი რამის მტკიცედ გვჯერა: ამ იდეას შეუძლია, შეცვალოს ცხოვრება ათასობით მოსწავლისა, რომლებსაც დღეს სკოლებში სწყინდებათ და რომლებსაც სწავლა არავითარ შთაგონებას არ აძლევს.

მათ, ისევე როგორც ჩვენ, უბრალოდ არ შეუძლიათ საათობით წყნარად ისხდნენ და უსმინონ მასწავლებელს. მათ სჭირდებათ და სურთ რაიმე პრაქტიკულის კეთება, მუშაობა. რაც მთავარია, მათ უნდათ, რომ სწავლა რამეს მაინც ნიშნავდეს მათ ცხოვრებაში.

შესაძლოა, ასეთი სკოლის იდეა ზოგიერთს არ მოეწონოს, მაგრამ ყოველთვის რჩება შესაძლებლობა, მხარი დავუჭიროთ და დავეხმაროთ თუნდაც ერთ მოზარდს, რომელსაც მოსწონს სკოლა-სტუდიის საქმიანობა. იმედი მაქვს, აუდიტორიიდანაც გამოჩნდებიან ისინი, ვინც ამ იდეის განხორციელებაში დაგვეხმარება.

 

 

კომენტარები

მსგავსი სიახლეები

ბოლო სიახლეები

ვიდეობლოგი

ბიბლიოთეკა

ჟურნალი „მასწავლებელი“

შრიფტის ზომა
კონტრასტი