„მინდა განსაკუთრებული მადლიერების გრძნობით მოვიხსენიო დედაჩემი და ეს წიგნიც მას მივუძღვნა. როგორც შთაგონებული, სათუთი და გულისხმიერი ნოე, უცნაური მემკვიდრეებით სავსე კიდობანს დიდი ოსტატობით მიაცურებდა ცხოვრების მშფოთვარე ზღვაში, ყოველთვის მზად იყო, მოსალოდნელ აჯანყებას დახვედროდა, მუდამ გარს ერტყა სახიფათო ფინანსური მეჩეჩები, ხშირად დარწმუნებული არ იყო, რომ მის წინამძღოლობას ეკიპაჟი მოიწონებდა, მაგრამ თუ ხომალდს რაიმე შეემთხვეოდა, სწამდა, ეს მხოლოდ მისი ბრალი იქნებოდა. პირდაპირ სასწაულია, როგორ გაუძლო დედამ ამ მოგზაურობას, და თანაც ისე, რომ არასდროს მისთვის გონიერებას არ უმტყუნია. როგორც ჩემი ძმა ლარი აღნიშნავს, დედა უნდა გვიმადლოდეს, რომ ასე გამოვაწრთეთო“.
ბრიტანელი ნატურალისტი მწერალი ჯერალდ დარელი თავის ნაწარმოებში „ჩემი ოჯახი და სხვა ცხოველები“ დედას განსაკუთრებული სითბოთი მოიხსენიებს, წიგნსაც დედას უძღვნის და განსაკუთრებულ თავგანწირვასაც არ უკარგავს.
„დედაჩემის ასაკი არ ვიცოდი, მხოლოდ იმიტომ, რომ მას თავისი დაბადების დღე არასოდეს აგონდებოდა.“ – დასაწყისში შენიშნავს ავტორი და უკვე მოლოდინი გვიჩნდება ისეთი ქალი პერსონაჟის, რომელიც თავს უძღვნის ოჯახს, შვილებს, მათ საუკეთესო ინტერესებს და ისეა ჩაბმული თავგანწირულ ფერხულში, თავისი დაბადების დღეც კი დავიწყებია.
„ჩემი ოჯახი და სხვა ცხოველები“ ჯერალდ დარელის ავტობიოგრაფიული ნაწარმოებია. წიგნში ავტორი აღწერს ბავშვობის წლებს, რომლებიც საბერძნეთის კუნძულ კორფუზე გაატარა დედასთან და და-ძმებთან ერთად. ნაწარმოებში იუმორით არის მოთხრობილი კორფუზე ცხოვრების მათი თავგადასავალი, იქაური საინტერესო ადამიანები, მეგობრული ბერძნები, რომლებიც ყველანაირად გვერდით უდგანან ინგლისელ ემიგრანტებს, კუნძულზე ცხოვრების გამოცდილებას უზიარებენ და უმსუბუქებენ ცხოვრებასაც.
„ასე გავყიდეთ სახლი და მერცხლების გუნდივით გავექეცით ინგლისის უჟმურ ზაფხულს“ – გვატყობინებს ავტორი და აღგვიწერს იმ გზას, რომელიც ინგლისიდან საბერძნეთამდე გაიარეს. ოჯახის სხვა წევრებთან ერთად ჯერიმ (ჯერალდმა) ოთხი საბუნებისმეტყველო წიგნი, პეპლების ბადე, ძაღლი და მუხლუხებით სავსე მურაბის ქილა წაიღო საბერძნეთში, რომელიც გრძელ, მოსაწყენ გზას გაუადვილებდა. ხომ კარგად მიგვანიშნებს უკვე ჯერალდის გატაცებაზე?
წინასიტყვაობაში მწერალი აღნიშნავს, რომ ყველა ამბავი კუნძულსა და კუნძულის მცხოვრებლებზე სრული ჭეშმარიტებაა და კორფუზე მათი ცხოვრება ხალისიან, მხიარულ კომიკურ ოპერას ჰგავდა. ნაწარმოები სავსეა მხიარული სიტუაციებით და ამბებით იმის შესახებ, თუ როგორ იწვევდა ოჯახში ქაოსს ჯერალდის ცხოველები, მისი დაუცხრომელი დაინტერესება ბუნებით და როგორ უმკლავდებოდა დედა ოჯახის წევრების უცნაურ ქცევებს უდიდესი სიმშვიდით და მოთმინებით.
დასამალი არ არის რომ, საბავშვო ლიტერატურის კითხვა, ბავშვებზე არანაკლებ მიყვარს. თან ისეთი ამბის წაკითხვა, რომელიც ცხელი, ლურჯი, კამკამა ზღვიანი, ულამაზესი ქვეყნის კუნძულზე ცხოვრებას შეეხება. ამიტომაც, ინტერესით შევუდექი კითხვას და წინასიტყვაობაში ავტორის უსაზღვრო მადლიერებამ დედის შესახებ, მეც მომაჯადოვა.
ვფიქრობ, მადლიერება ერთ-ერთი ყველაზე ძვირფასი გრძნობაა, რომელიც ნამდვილად ცვლის ჩვენს წარმოდგენებს, ჩვენს ცხოვრებას და აქვს საოცარი, გადამდები ეფექტი სხვებისთვისაც. განსაკუთრებით გულს მიჩუყებს, როდესაც შვილები მადლიერებით იხსენებენ მშობლების თავგანწირვას, შრომას და ზრუნვას მათი განვითარებისთვის, მათი მომავლისთვის – ეს ნამდვილად დასაფასებელია. ამიტომ, როდესაც ნაწარმოების კითხვას შევუდექი, საოცარი განცდები გამიცოცხლდა – ბავშვობის, სილაღის, უპირობო სიყვარულის, ზრუნვის, მადლიერების და რუტინისგან გაბეზრებული, ავტომატიზებული ყოფით დაღლილი, ახალი შეგრძნებებით ავივსე.
მისის დარელმა, ოთხი შვილის დედამ შვილებს ცხოვრების რამდენიმე დაუვიწყარი წელი აჩუქა საბერძნეთის კუნძულ კორფუზე გადასახლებით. მარტოხელა, დაქვრივებული ქალი, იღებს რთულ გადაწყვეტილებას, შვილებთან ერთად საცხოვრებლად, მათთვის უცნობ ქვეყანაში, უცხო კუნძულზე წავიდეს და ახალი ცხოვრება დაიწყოს. ეს არის ძლიერი, მომთმენი და კეთილი ქალი, რომელსაც ჰყავს ოთხი განსხვავებული ხასიათების შვილი და ოთხივე შვილის მიმართ საოცარი ზრუნვით, სითბოთი და ინდივიდუალური მიდგომით ახერხებს ურთიერთობას. დარელების დედა გვაოცებს იმ მხარდაჭერით, რომელსაც აძლევს შვილებს – აძლიერებს მათ დამოუკიდებლობას, არ ზღუდავს მათ ინტერესებს, მოთმინებით იტანს მათ ახირებებს, მხარს უჭერს მათ სურვილებსა და ინტერესებს. მისის დარელი გასწევს უდიდეს შრომას ოჯახისთვის, მაგრამ არ ბოროტდება, არ ღიზიანდება და ინარჩუნებს სიმშვიდეს. სწორედ მისი თმენის იშვიათი უნარი, იუმორის გრძნობა, გამბედაობა და მხარდაჭერა ახდენს უდიდეს გავლენას საბოლოოდ, ნაბოლარა დარელმა შეისწავლოს ბუნების საიდუმლოებები და გაიღრმაოს ცოდნა ამ კუთხით, რაც შემდეგ მის მომავალ კარიერაზეც ახდენს გავლენას.
დედების შრომა ტიტანური შრომაა. დედებს უდიდესი ფიზიკური თუ ფსიქოლოგიური ენერგიის გაღება უწევთ საკუთარი ოჯახისთვის და ხშირად ეს ისე აღიქმება, თითქოს ასეც უნდა იყოს. ხშირად არც კი დავფიქრდებით იმაზე, რა უჭირთ, რა ულხინთ, რისი გადალახვა უწევთ და როგორ ერევიან პრობლემებს უძლეველი, სუპერგმირის როლის მიღმა.
წიგნებს შეუძლია დროებით მოგვწყვიტოს ყოველდღიურ საფიქრალს, გამოაღვიძოს ნამდვილი გრძნობები, გააცოცხლოს და სასიცოცხლო ენერგიით აავსოს მკითხველის გული შთამაგონებელი პერსონაჟებით და განგვაცდევინოს ადამიანური სიხარული.
ეს პატარა წერილიც დედებს ეძღვნება, დედებს რომლებიც ყველაფერს სწირავენ ჩვენთვის და საკუთარი დაბადების დღეც კი ავიწყდებათ. მადლობა მათ უსასრულო ზრუნვისთვის და თავგანწირვისთვის!
