ერთ დღესაც ბავშვების ნახევრად შევსებული სავარჯიშო რვეულების, ყდამოგლეჯილი წიგნების, წლების წინ დახატული ნახატების დალაგება და დახარისხება დავიწყე და მივხვდი, რომ ძალიან მეცოდებოდა გადასაყრელად ეს ყველაფერი, თუნდაც მათი ნაწილი და დავიწყეთ ახალი თამაში. რა შეიძლებოდა, გაგვეკეთებინა მათგან, აზრი რომ ჰქონოდა მათ არსებობას, დროის სასარგებლოდ გაყვანაში რომ დაგვხმარებოდა.
მეორადი გამოყენება და რესურსების დაზოგვა ჩემი საყვარელი მიდგომაა ნივთების მიმართ და მალევე მოვიფიქრე რამდენიმე გასართობი. თუ დაფიქრდებით, შესაძლოა თქვენ უკეთესი იდეებიც მოგივიდეთ. რთული სულაც არ იყო.
სკოლამდელი ასაკის და დაწყებითი საფეხურის ბევრი დამხმარე მასალა გვქონდა, სადაც უამრავი გასაფერადებელი, დასათვლელი და აღსაწერი სულიერი და უსულო ეხატა. ამოვჭერით, სუფთა ქაღალდზე ისე დავაწყვეთ, რომ შინაარსი ჰქონოდა და ახალი შევქმენით სიუჟეტი, არსებები ავალაპარაკეთ. კოლაჟ-კომიქსი გამოვიდა. ასე, ცხოველების პრიმიტიული ამოძახილებით იწყებოდა ეს ყველაფერი.
ამავე გამოცემებში ბევრი სახელი, ზმნა და ციფრი ეწერა. ისინი ამოვჭერით და შევეცადეთ მათი გამოყენებით ამბავი მოგვეყოლა. ესეც მარტივი წინადადებების აწყობით დავიწყეთ, ნახატებიც გვეხმარებოდნენ.
მერე დარჩენილი ნაკუწებით მოზაიკა ვაკეთეთ, ყდებით კონსტუქციები ავაგეთ და თან ცოტაც იმაზე ვილაპარაკეთ, როგორ ამცირებს გარემოსთვის მიყენებულ ზიანს მეორადი გამოყენება, რისი გადამუშავება შეიძლება და რისი არა, რა სიკეთე მოაქვს დაპატარავებული ტანსაცმლისა და მოწყენილი სათამაშოების სხვა ბავშვებისთვის გადაბარებას და კიდევ როგორ შეიძლება დავზოგოთ რესურსები, გარდა უკვე გამოყენებული სასწავლო მასალების ხელმეორედ გამოყენებისა და, ტანსაცმლისა და სათამაშოების გაცვლისა.
