სემიოტიკა და ისტორიის გაკვეთილი
თანამედროვე საგანმანათლებლო სივრცე მუდმივად ახლის ძიებაშია. რის მიზეზადაც, პირველ რიგში, განათლების სისტემის განვითარების ახალი ტენდეციები შეგვიძლია დავასახელოთ. მათ შორის ყველაზე მნიშვნელოვანია მოსწავლეთა შემეცნებითი და შემოქმედებითი საქმიანობის გააქტიურება. ამიტომ სიახლეებისაკენ სწრაფვაც იმ გზების ძიებაში უნდა გამოიხატებოდეს, რომელიც ამ მიმართულებით წაგვიყვანს და წარმატებების მიღწევაში დაგვეხმარება. აღნიშნულ საგანმანათლებლო მოთხოვნებს შეესაბამება ვიზუალური სასწავლო მეთოდიც, რომლის დროსაც მოსწავლეთა წარმოდგენებისა და შემეცნების ფორმირება პირდაპირი აღქმის ან მისი გამოსახულების მეშვეობით ხდება.
ვიზუალური მასალა წარმატებით გამოიყენება ნებისმიერ საგანში, მათ შორის ისტორიის გაკვეთილზეც. მთავარია გვახსოვდეს, რომ მასალის ვიზუალიზაციას მხოლოდ მაშინ გააჩნია ათვისების მაღალი ხარისხი, როცა აღქმასა და სააზროვნო პროცესებს შორის მჭიდრო კავშირია.
ვიზუალური მასალის აღქმისთვის უმნიშვნელოვანესია მასწავლებლის სიტყვიერი ახსნა-განმარტებები, შეკითხვები, დავალებები, რომლებიც ერთგვარი მოტივატორის როლს ასრულებენ შემეცნების აქტივაციისთვის, რასაც შედეგად მოსწავლეთა ლოგიკური აზროვნების გაუმჯობესება, მათ მიერ ინფორმაციის დახარისხება და მიზეზ-შედეგობრივი კავშირების პოვნა მოსდევს. მაგრამ როდესაც საქმე ეხება ვიზუალური მასალის გამოყენებას, შემეცნების ფორმირებისთვის ხელსაყრელია, რომ იგი არა ცალკეულ ნიმუშებად, ფრაგმენტულ გაკვეთილებად შევთავაზოთ მოსწავლეებს, არამედ მას სისტემური, უნარ-ჩვევების ათვისების, ავტომატიზაციის ხასიათი მივცეთ. ეს გაზრდის მათ კომპეტენციას ინფორმაციასთან მუშაობის თვალსაზრისით და პედაგოგებსაც სასწავლო პროცესის დაგეგმვაში დაეხმარება.
