თუკი შენმა ხვეწნა-მუდარამ შედეგი გამოიღო და მშობლებმა მაინცდამაინც ფეხბურთზე მიგიყვანეს (ამ დროს მშობლებს შესაძლებელია შენი რაგბიზე, კალათბურთზე ან სხვა სახეობაზე მიყვანა უფრო სურდათ) განსაკუთრებულად დიდ მნიშვნელობას ნუ მიანიჭებ იმ გუნდის სახელსა და ავტორიტეტს, სადაც უნდა ითამაშო. საქართველოში მუდმივად ძლიერი გუნდები არ არსებობს და ერთ დროს ძლიერი გუნდები მეორე წელს შესაძლებელია აუტსაიდერები გახდნენ.
1.მწვრთნელს, რასაკვირველია, ყველაფერი უნდა დაუჯერო. მისგან დასჯაც უნდა აიტანო და შექებაც უნდა გაგიხარდეს. მაგრამ, თუკი მწვრთნელი დაიტრაბახებს და იტყვის, რომ თავის დროზე ნორჩ “ბარსელონას” ანდა რაიმე მსგავს დიდ კლუბს წვრთნიდა – ეს ტყუილი არ უნდა აპატიო და უმალ უნდა ჩაეკითხო , თორემ მერე გულს გააწყალებს და ამ ტყუილზე უამრავ დიდ ტყუილს დააშენებს.
2.თუკი გრძნობ, რომ ძირითად შემადგენლობაში თამაშს იმსახურებ, მაგრამ მწვრთნელი ჯიუტად ისეთ ბავშვებს ათამაშებს, რომელთა მშობლებიც მამაშენზე აქტიურები არიან, არ გაბედო და ეს ამბავი მამაშენს არ შესჩივლო. თუკი ამას გააკეთებ, მამაშენი სამართლიანობის აღდგენის მოთხოვნის ნაცვლად, მწვრთნელს თვითონაც ”უკისრებს” სუფრას და გინდა თუ არა, პატარა ასაკიდანვე სამარცხვინო კორუფციული გარიგების მონაწილე გახდები.
3.თუკი მეორე პუნქტში დასახელებული პრობლემა წარმოიშვა, უმჯობესია მწვრთნელთან თავად მიხვიდე და ვაჟკაცურად მოითხოვო “ის, რაც გეკუთვნის”. უკიდურეს შემთხვევაში მოითხოვე თანაგუნდელთათვის აზრის კითხვა – ვის მიიჩნევენ ისინი ძირითად შემადგენლობაში თამაშის ღირსად.
4.გახსოვდეს, ძველბიჭობა ხელების შლა და ხელოვნურად ჩახლეჩილი ხმით საუბარი გოიმობისა და სიბრიყვის პირველი ნიშანია. ამიტომ არასოდეს მიბაძო ასეთ ადამიანებს, რადგან მათი გაბრექილობისაგან ბოლოს აღარაფერი რჩება, საქმისმოყვარე და თავმდაბალი ადამიანები კი, როგორც წესი, უფრო ხშირად თამაშობენ დიდ ფეხბურთს.
5.მსაჯს მარცხსა და საკუთარ ცუდ თამაშს მხოლოდ ისინი აბრალებენ, ვისაც მინდორზე არაფერი გამოსდით. ამიტომ, მსაჯთან კამათს ყოველთვის მოერიდე. აღარაფერს ვამბობ მის გინებაზე, რადგან ჯერ გინებით არასოდეს არაფერი გაკეთებულა და თუკი ამ გინებას რომელიმე ფერის ბარათიც მოჰყვა – დაგიღუპია საკუთარი გუნდი და ისაა…
6.არასოდეს მოგატყუოს გულშემატკივრების დამოკიდებულებამ. ქართველი გულშემატკივრები, როგორც წესი, ისეთი კატეგორიის ხალხია, რომლებიც მცირე წარმატების გამო ფეხბურთელებსა და მწვრთნელებს ყოვლისშემძლეებად ასაღებენ და დითირამბებს უძღვნიან. მარცხის შემთხვევაში კი ყოველგვარ საზიზღრობას უწოდებენ. ამიტომ ყურადღება მხოლოდ საქმიან და საჭირო კრიტიკას მიაქციე. ქება კი ერთ ყურში შეუშვი და მეორედან გამოუშვი. ქებას ბოლოს მაინც გინება მოსდევს და პირიქით…
7.იმედია უკვე გეტყოდნენ, რომ სიგარეტის მოწევა და ალკოჰოლით თვალების დაბინდვა სპორტსმენი კაცის საქმე არაა. აღარაფერს ვამბობ ნარკოტიკებზე.
8.თამაშის დროს ყოველთვის ეცადე, რომ გამიზნულად ტრავმა არ მიაყენო შენსავე კოლეგებს – მოწინააღმდეგე გუნდის ფეხბურთელებს. გახსოვდეს, რომ მათ, ვინც სხვას შეგნებულად აყენებენ ტრავმას არცთუ უსაფუძვლოდ არაკაცებად მიიჩნევენ…
9.თუკი კარიერული წინსვლა გეღირსა, არასოდეს დაივიწყო შენი ძველი თანაგუნდელები და მწვრთნელები. მათთან მუდმივად იქონიე კონტაქტი, რადგან თუ ამას არ იზამ ყველა იფიქრებს, რომ ცხვირაწეულობის სენი შეგეყარა. დაფასება და ყურადღება კი ყველა ადამიანს უყვარს.
10.ფული, რა თქმა უნდა, მნიშვნელოვანი რამაა, მაგრამ არა გადამწყვეტი. ფულზე მნიშვნელოვანი სპორტული კარიერაა, რადგან წარმატებული კარიერა თავისთავად დიდ შემოსავალსაც ნიშნავს. ამიტომ პირველ რიგში ფეხბურთზე იფიქრე. გიყვარდეს ფეხბურთი, არ დაიზარო ვარჯიში და თამაში, და ფული ყოველთვის გექნება!
