ხუთშაბათი, მარტი 28, 2024
28 მარტი, ხუთშაბათი, 2024

პროტესტი, მუსიკა, ევრომაიდანი

უკრაინაში მიმდინარე მოვლენებმა რამდენიმე საკითხზე დამაფიქრა. პირველი ისაა, რომ საბჭოთა კავშირი მხოლოდ ფორმალურადაა დაშლილი და ,,მენტალური კავშირი” ისევ არსებობს. ამის ნათელი მაგალითი რუსეთის ხელისუფლების პოზიციაა. ის ყველა პოსტსაბჭოთა ქვეყანაში ცდილობს გავლენის გაძლიერებას. ყირიმში სამხედროების შეყვანით თითქოს ‘რუსულენოვან მშვიდობიან მოსახლეობას’ იცავს, სინამდვილეში კი ერთადერთი, რასაც პუტინის ხელისუფლება იცავს – საბჭოთა კავშირის იდეაა. იდეა, რომელიც მე-20 საუკუნის დასაწყისში განხორციელდა, რომელმაც მე-2 მსოფლიო ომის შემდეგ ზენიტს მიაღწია, მერე კი ნელი ტემპით დაეშვა დაბლა, რასაც ბოლოს ‘მე-20 საუკუნის უდიდესი გეოპოლიტიკური კატსტროფა’, კავშირის დაშლა მოჰყვა. როგორც ქართული, ასევე მთელი პოსტსაბჭოთა საზოგადოების გარკვეული ნაწილი დღესაც ეთანხმება აზრს, რომ საბჭოთა კავშირის დაშლა მე-20 საუკუნის ყველაზე ნეგატიური მოვლენა იყო.

ბუნებრივია, ამ ყველაფრის ფონზე ქვეყნები, რომლებიც მენტალური მარწუხებისგან გათავისუფლებას ცდილობენ, ერთი შეხედვით სასაცილოდაც არ ჰყოფნის რუსეთის ხელისუფლებას. მათთვის ორმაგად გამაღიზიანებელი აღმოჩნდა ევრომაიდანზე შეკრებილი მილიონამდე ადამიანის დანახვა. კიდევ უფრო მეტად გააბრაზა რუსეთი უკრაინაში ევროპული იდეის გამარჯვებამ. იდეისა, რომლის გარშემოც გაერთიანდა მთელი ქვეყანა და უკომპრომისო ბრძოლა გამოუცხადა მოღალატე რეჟიმს, რომელმაც უარი თქვა ევროინტეგრაციაზე. ეს გახლდათ არნახული პროტესტი, რომელიც 4 თვის განმავლობაში გრძელდებოდა და გამარჯვებით დასრულდა.

 
გენიალური ფოტოა, არა? 🙂

არ არსებობს პროტესტი მუსიკის გარეშე. 89-ში, 9 აპრილს რუსთაველის გამზირზე ‘დაუკარით, რომ ძველ ხანჯალს ელდა ეცეს’ ჟღერდა (რომლის მოსმენასაც თვალწინ დღემდე რუსული სპეცრაზმი, ნიჩბები და სისხლი წარმომიდგება). 2003-ში იმავე ქუჩაზე ნიაზის სიმღერა – ‘სახლი’. 2011-ში რუსთაველზე უკვე ‘Bella Ciao’ ისმოდა. უფრო მოგვიანებით – ბერა ივანიშვილის რომელიღაც სიმღერა. შეიძლება ამ ოთხ პროტესტს ბევრი ვერაფერი მოვუნახოთ საერთო ერთი ფაქტორის გარდა – ყველა მათგანს თავისი მუსიკა ჰქონდა.

ევრომაიდანსაც ჰქონდა საკუთარი მუსიკა. პირველ რიგში ეს უკრაინის ეროვნული ჰიმნი გახლდათ. სამწუხაროდ, თებერვალში ის ტყვიების ზუზუნის რიტმმა შეცვალა. თუმცა იყო პროფესიონალური მუსიკაც. ბევრმა კარგმა ხელოვანმა დაუჭირა მხარი უკრაინელი ხალხის ევროპულ არჩევანს. ერთ-ერთი პირველი ბელორუსული აგიტ-პოპ ბენდი ‘Lyapis Trubetskoy’ გახლდათ. მათი კონცერტი მაიდანზე 7 დეკემბერს გაიმართა. მართალია, წარმოდგენა სულ რაღაც 20 წუთს გაგრძლდა, რადგან ტემპერატურა ქალაქში ძალიან დაბალი იყო, ბენდის ლიდერმა, სერგეი მიხალოკმა დემონსტრანტებამდე მთავარი მუხტის მიტანა მაინც შეძლო. ,,ჩვენ, ბელორუსები პატივისცემით, აღფრთოვანებითა და აღტაცებით გიყურებთ, რადგან თქვენი მაგალითით გვიჩვენეთ, რომ სიმამაცით, გმირობით, სოლიდარობითა და სახალხო ერთობით შესაძლებელია არა მხოლოდ სამოქალაქო უფლებებისთვის ბრძოლა, არამედ რეალური წინააღმდეგობის გაწევა პოლიტიკური, სამთავრობო და პოლიციური უკანონობისთვის. თქვენ სუპერგმირები ხართ!” – ამ ტექსტით მიმართა ბენდის ლიდერმა ევრომაიდანზე შეკრებილ ათობით ათას ადამიანს.

შედარებით თავშეკავებული გახლდათ ლეგენდარული რუსი როკ მუსიკოსი, ბორის გრებენშიკოვი, რომელმაც 13 დეკემბერს კიევში წინასწარ დაგეგმილი კონცერტი არეულობების გამო არ გადადო და შოუს დროს განაცხადა – მგონი დარბაზი სავსე არ არის, მაიდანელებისთვის ხომ არ დაგვეძახაო. შემდეგ კი უკრაინელებს „პური და თავისუფლება” უსურვა.

განსაკუთრებული აღნიშვნის ღირსია ჯგუფი ‘Okean Elzy’. ალბათ, ყველაზე ცნობილი უკრაინული როკ-ბენდი. როგორც ამბობენ, მათი კონცერტის დღეს მაიდანზე ორას ორმოცდაათი ათასი ადამიანი იდგა. სწორედ ამ დღესაა გადაღებული კადრები, როდესაც გაკვირვებული ამერიკელი სენატორი ჯონ მაკკეინი მაღალი შენობიდან ფოტოებს უღებს ხალხის მასას:

იყვნენ ფოლკ ჯგუფებიც, ჩვენთან ნაკლებად ცნობილი მომღერლებიც, იყო ევროვიზიის უკრაინელი გამარჯვებული რუსლანა… ბევრი ადგილობრივი როკ ბენდი იჩენდა სოლიდარობას ევრომაიდნის მიმართ. თუმცა უნდა აღინიშნოს, რომ ამ ხნის განმავლობაში რუსულ მუსიკალურ საზოგადოებაშიც კი გამოჩნდნენ ადამიანები, რომლებიც, მართალია, მაიდანზე არ იდგნენ, მაგრამ ღიად უჭერდნენ მხარს უკრაინის ქუჩებში გამოსულ დემონსტრანტებს.

რუსული სამთავრობო არხების პროპაგანდის პასუხად, რომლებიც ევრომაიდანს ნაციონალისტურ თავყრილობად ასაღებდა, ჯგუფ DDT-ს სოლისტმა, იური შევჩუკმა ერთ-ერთ ინტერვიუში აღნიშნა: „კიეველები, რომლებიც იქ დგანან, ჩემი მეგობრები არიან. ისინი დღის განმავლობაში სამსახურში დადიან, საღამოს კი მაიდანზე მუშაობენ. იქ არ არიან რადიკალები, ნაციონალისტები. სრულიად ჩვეულებრივი და ინტელიგენტი ხალხია, რომლებსაც ყელში ამოუვიდათ კორუმპირებული  მთავრობა”. შევჩუკმა ისიც აღნიშნა, რომ რევოლუციებს მუდმივად თან ახლავს რადიკალური გამოვლინებები, მაგრამ რადიკალები ამ შემთხვევაში უმცირესობას წარმოადგენდნენ.

ოდნავ მოგვიანებით, როდესაც პუტინმა ყირიმში ჯარების შეყვანის გადაწყვეტილება მიიღო, მისი კომენტარი ასეთი გახლდათ: „დამშვიდდით, დემონებო, დაწყევლილო კაბინეტისა და სამზარეულოს ფსევდოპატრიოტებო ორივე მხრიდან! თუ 2014 წელს უკრაინაში სისხლი დაიღვარა, 2017-ში სულ სხვა რევოლუციას მივიღებთ. ეს კი უკვე ნამდვილად დასასრული იქნება!”

პირადად ჩემთვის განსაკუთრებულად საინტერესო გახლდათ ჯგუფ ‘Машина Времени’-ს ლიდერის, ანდრეი მაკარევიჩის პოზიცია. ის ზოგადად ნაკლებად გამოირჩევა რუსეთის მთავრობისადმი კრიტიკული დამოკიდებულებით, მაგრამ ამჯერად ძალიან მაგარი კომპოზიციით – ‘ОМОНовский вальсок’ – მანაც კი გამოთქვა პროტესტი უკრაინაში მშვიდობიანი დემონსტრანტების დაღუპვისა და ყირიმში ჯარების შეყვანის გამო: 
‘მეორე რუსეთის’ კონცეფციის ნაკლებად მწამს. მე უფრო იმის მჯერა, რომ რუსეთშიც არსებობენ პიროვნებები, რომლებმაც თავი დააღწიეს საბჭოეთის მენტალურ ტყვეობას და ხვდებიან, რომ ასე გაგრძელება აღარ შეიძლება. ამას მოსკოვსა და პეტერბურგში გამართული რამდენიმე დემონსტრაციაც ადასტურებს. სამწუხაროდ, ამ ეტაპზე ასეთი ადამიანების რაოდენობა კრიტიკულად ცოტაა. 
არ ვთვლი, რომ უკრაინაში ფართომასშტაბიანი საბრძოლო მოქმედებები დაიწყება. ამის ალბათობა ძალიან მცირეა და, ლოგიკურად, ეს რუსეთის ხელისუფლების ინტერესშიც არ უნდა შედიოდეს. ომის დასაწყებად ბევრი პოლიტიკური თუ ეკონომიკური ფაქტორის გათვალისწინებაა საჭირო. ამას დასავლური სამყაროსგან იზოლირებაც მოჰყვება, რაც კიდევ უფრო დააკნინებს რუსეთის პოზიციებს საერთაშორისო პოლიტიკაში. ერთი რამ ნათელია – საბჭოთა ურჩხული უნდა გაჩერდეს, თანაც რაც შეიძლება მალე. მისი გაჩერება კი სწორედ ისეთ „სინათლის მეომრებს” შეუძლიათ, რომლებიც თვეების განმავლობაში იბრძოდნენ კიევის ქუჩებში.

ჩვენ კი ისღა დაგვრჩენია, ამ უთანასწორო ბრძოლაში მაქსიმალური მხარდაჭერა გამოვუცხადოთ ჩვენს უკრაინელ მეგობრებს. წარმატება და მშვიდობა ვუსურვოთ მათ. პატივი მივაგოთ მაიდანზე დაღუპული „სინათლის რაინდების” ხსოვნას, აღვფრთოვანდეთ მათი თავდადებით და ხმამაღლა ვიყვიროთ: 
Слава Україні!
……………………..

კომენტარები

მსგავსი სიახლეები

ბოლო სიახლეები

ვიდეობლოგი

ბიბლიოთეკა

ჟურნალი „მასწავლებელი“

შრიფტის ზომა
კონტრასტი