ამერიკის ღვინის ბაზარზე გზა პირველად, საქართველოში მცხოვრები ამერიკელი მხატვრისა და ახლა უკვე მეღვინის, ჯონი უორდემანის ღვინის კომპანია, “ვაზის ცრემლებმა“ გაკვალა. კომპანია “ვაზის ცრემლები“ საქართველოს სამ რეგიონში: ქართლში, კახეთსა და იმერეთში მოწეული ყურძნისაგან ათზე მეტი დასახელების ღვინოს აწარმოებს და ამ ღვინის მთავარი ღირსება ის გახლავთ, რომ ამერიკელ მეღვინეს ქართული ტრადიციული ქვევრის ღვინის გზა აქვს არჩეული და ღვინოს ტრადიციული ქვევრის მეთოდით აყენებს. უნიკალურ და განსხვავებულ ღვინოს კი დასავლეთში განსაკუთრებულად აფასებენ.
ამის პარალელურად, საქართველოს ღვინის სააგენტო (ყოფილი სამტრესტი) აგრძელებდა საერთო სტანდარტების შემუშავებაზე თანამშრომლობას ამერიკელ ღვინის სპეციალისტებთან ერთად. აღსანიშნავია, რომ ევროპული და ამერიკული ხარისხის სტანდარტები მკვეთრად არა, მაგრამ მაინც განსხვავდება ერთმანეთისაგან.
ამერიკის ღვინის ბაზარი ქართული ღვინისა და ზოგადად ქართული მეღვინეობისათვის არამხოლოდ რუსული ბაზრის ალტერნატივაა, არამედ თავიდანვე ცხადი იყო, რომ ქართული ღვინის ხარისხის ამაღლებისათვის სწორედ ასეთი ბაზარი მოძებნა იყო აუცილებელი. ბაზრისა, სადაც ღვინის ხარისხს უდიდეს ყურადღებას აქცევენ. დღეს ქართული ღვინო ამერიკის ბაზარზე პირველ ნაბიჯებს დგამს და ამ გზაზე, ამერიკის ვაჭრობის სამინისტროს მიერ ცოტა ხნის წინ გამოცხადებულმა სტაჟირების პროგრამამ წესით დადებითი როლი უნდა შეასრულოს.
2010 წლის მონაცემებით, შეერთებულ შტატებში გაყიდულია 276 მილიონი ყუთი ღვინო. ამერიკაში ყუთში 12 ბოთლი ღვინო ეწყობა (9 ლიტრი ღვინო). თუ ამ ციფრებს ბოთლებში თუ გადავიყვანთ, 3 მილიარდ 312 მილიონი ბოთლი გამოვა. თავად ციფრები მეტყველებს ყველაფერზე. აქედან 90% მოდის მშრალ ღვინოებზე. მშრალი ღვინოები ამერიკაში განსაკუთრებულად პოპულარულია. თუმცა, ბოლო წლების ტენდენციით შეინიშნება, რომ ტკბილ ღვინოებსაც ემატება მომხმარებელი.
ბოლო ორი წლის მანძილზე, აშშ-ში ტკბილი ღვინოების მოხმარება 40%-ით გაიზარდა. აღსანიშნავია, რომ ამერიკაში ღვინის მომხმარებლებს შორის ქალებისა და მამაკაცების რიცხვი თითქმის თანაბარია. შეერთებულ შტატებში გაყიდული ღვინიდან მხოლოდ 28% არის იმპორტირებული. დანარჩენი ადგილობრივი წარმოების ღვინოა. ამერიკაში ღვინის მოხმარების მხრივ, ყველაზე მეტ ღვინოს კალიფორნიის შტატი მოიხმარს. შემდეგ მოდის ნიუ-იორკისა და ნიუ-ჯერსის შტატები.
აღსანიშნავია, რომ ამერიკაში მცხოვრები ალკოჰოლური სასმელების მოყვარულთა მხოლოდ 20% სვამს ღვინოს. დანარჩენები კი ვისკის, არაყს, ლუდსა და სხვა ალკოჰოლურ სასმელებს ეტანებიან. შტატებში ერთ სულ მოსახლეზე წელიწადში დაახლოებით 11 ლიტრი ღვინო მოიხმარება, რაც საკმაოდ დიდი ციფრია. ამ დროს საქართველოში ბევრი მიიჩნევს, რომ ყველაზე მეტი ღვინო ჩვენთან ისმევა. ბოლო მონაცემებით, საქართველოში ერთი ადამიანი წელიწადში დაახლოებით 4-5 ლიტრი ღვინოს სვამს. ეს მაშინ, როდესაც ქართული ღვინის გაყიდვის კუთხით ყველაზე წარმატებულ 2006 წელს, ანუ რუსეთის ემბარგომდე, წელიწადში სულ 58 მილიონი ბოთლი ქართული ღვინო იყო გაყიდული.
მოუხედავად იმისა, რომ ამერიკაში ღვინის ხარისხი მკაცრად კონტროლდება, ღვინის კანონი ასევე ითვალისწინებს შემთხვევითობის მომენტებსაც. ანუ, თუკი მეღვინეს ღვინის ბოთლში შემთხვევით თითზე გადასახვევი ლენტი ჩაუვარდა, ამის გამო მას არ დასჯიან და შეიძლება არც დააჯარიმონ. მაგრამ თუკი ღვინის მასაში კრიმინალური ხასიათის ნივთები და ნივთიერებებია ჩავარდნილი, მაშინ სასწრაფოდ ურეკავენ სპეციალურ სამსახურებს და აღიძვრება სისხლის სამართლის საქმე.
ამერიკელებისათვის არა აქვს მნიშვნელობა იმას, ღვინოს უცხოეთიდან შეიტან თუ ადგილზე აწარმოებ. ადგილობრივი ბიზნესის “თამაშის წესები“ ყველასათვის ერთია. ღვინის რელიზაციისათვის ამერიკის შეერთებულ შტატებში სამი საფეხურის გავლაა საჭირო – იმპორტიორი-დისტრიბუტორი-მაღაზია. აქედან გამომდინარე, თუკი ღვინო დახლზე ღირს, ვთქვათ, 10 დოლარი, მისი ღირებულება ოთხზე უნდა გავყოთ და მივიღებთ იმ თანხას, რა ფასადაც მეღვინემ ღვინო იმპორტიორს ან ადგილობრივ სავაჭრო-სარეალიზაციო კომპანიას მიჰყიდა.
