პარასკევი, მაისი 16, 2025
16 მაისი, პარასკევი, 2025

მოსწავლეების დახატული პოსტერი სასწავლო რესურსად

0

თემატური პოსტერების დახატვის იდეა ლიტერატურული კაფეების გარემოზე ზრუნვის დროს მომაფიქრდა. ლიტერატურული კაფეებისთვის შექმნილი პოსტერების უმთავრესი მიზანი ბავშვებში წიგნის კითხვის პოპულარიზაციაა. პოსტერის ნახატის მიზანი ფიქრის აღძვრა და დადებითი მუხტის გავრცელებაა.

Pinterest.com შესანიშნავი პლატფორმაა ილუსტრაციების მოსაძებნად. საძიებო ველში წერ reading illustrations და იწყება შერჩევის საინტერესო პროცესი. ზღვა მასალიდან რამდენიმე ფოტოს ვტვირთავ და შემდეგ მოსწავლეებთან ერთად ვარჩევ.

სულ პირველ პოსტერზე, რომელიც ჩემს კოლეგასთან, თამუნა მასწავლებელთან ერთად უწერის სკოლის მედიათეკის ოთახში მოვხატე, მოკლეთმიანი გოგოა გამოსახული, ცხელი ფინჯნით ხელში ღია კაფეში ზის. მას ბავშვები ვარცხნილობის გამო ანე ფრანკს ამსგავსებდნენ.

რა არის საჭირო პოსტერის დასახატად:

  • შპალერის ქვეშ გასაკრავი ქაღალდი;
  • თემატური ფოტოს მოძიება;
  • საღებავები;
  • პოსტერზე მუშაობისას როლების სწორად გადანაწილება;
  • მასწავლებლის ან უფროსკლასელის პირადი მაგალითი.

მეშვიდეკლასელმა გოგომ ლიტერატურული კაფესთვის დახატა პოსტერი, რომელზეც სამი სხვადასხვა ნახატია:

  1. გულში მოწყობილი ბიბლიოთეკა – თაროები წიგნებით, პატარა თაგვი კი წიგნებს შორის დაძვრება;

  1. ირემი ზის და ფინჯან ჩაისთან ერთად წიგნს კითხულობს, რქებზე კი წიგნები შემოუწყვია;

  1. ქუჩის ლამპიონს ნათურის ნაცვლად დამაგრებული აქვს წიგნი, რომელიც ქუჩას სინათლეს აფრქვევს.

ნინი რომ თავისი კლასელებისთვის საინტერესო აქტივობებს იგონებს, მაფინებს აცხობს და დროდადრო გაკვეთილის დათმობას მთხოვს, ერთ-ერთ სტატიაში უკვე მოგიყევით. ამჯერად ჩემი სადამრიგებლო კლასისთვის შეარჩია საინტერესო აქტივობები, კერძოდ, თანაკლასელ მარიამთან ერთად თავისივე დახატული პოსტერის ირგვლივ წერითი დავალებების ინსტრუქციები მოიფიქრა, პატარა ბარათებზე გადაიტანა და კოლოფში მოათავსა. მეორე ყუთში კი კანფეტები ჩაყარა და ინსტრუქციებთან ერთად დაურიგა ბავშვებს.

გაკვეთილის მსვლელობა ამგვარი იყო:

ნინი და მარიამი რომ რესურსებით ხელში საკლასო ოთახში შემოვიდნენ, მეხუთეკლასელების ცნობისმოყვარეობა მყისვე გაორმაგდა. დაფაზე გააკრეს პოსტერი და ბავშვებს კითხვები დაუსვეს. ამგვარად მათ პოსტერის შინაარსის დანიშნულება გამოკვეთეს და ცოდნა გაააქტიურეს. შემდეგ ინსტრუქციები დაარიგეს და მითითებები მისცეს. 10 წუთის შემდეგ კლასის ყველა მოსწავლემ კუთვნილ დავალებას თავი გაართვა. წერდნენ და მუშაობდნენ დიდი ხალისითა და გულმოდგინებით. რამდენიმემ საკუთარი ნაშრომის წარდგენაც მოასწრო. ნინი და მარიამი ხმამაღლა ამბობდნენ – ისეთი საინტერესო პასუხები აქვთ, ჩვენ გაგვიჭირდებოდა მოფიქრებაო. გაკვეთილის ბოლოს თითოეული მეხუთეკლასელის ნამუშევარი საკლასო ოთახში გამოვფინეთ.

მეშვიდეკლასელი გოგოების მიერ მოფიქრებული დავალებების ინსტრუქციები ამგვარი იყო:

 

  1. შენი აზრით, რას გვეუბნება პოსტერის ნახატები?
  2. დაწერე ლამპიონის ერთი დღე:

სად დგას?

რომელ წიგნს ანათებს?

რას ხედავს?

რა ესმის?

რას გრძნობს?

  1. დაწერე ირმის დღიურში მისი ერთი დღის შესახებ.
  2. დაწერე სამი რამ, რაც ამ პოსტერში ყველაზე მეტად მოგწონს და ახსენი – რატომ.
  3. პოსტერის სამი ნახატიდან რომელი მოგეწონა?
  4. გამოთქვი აზრი პოსტერის შესახებ:

მოგწონს თუ არა?

შენ როგორ პოსტერს დახატავდი?

დაურთე ილუსტრაცია.

  1. რომელ წიგნს დადებდი ირმის რქებში და რატომ?
  2. რომელ წიგნს წააკითხებდი ირემს და რატომ?
  3. ვენის დიაგრამით შეადარე ერთმანეთს პოსტერზე დახატული რომელიმე ორი ნახატი.
  4. მისწერე თაგვს წერილი და ურჩიე, რომელი წიგნი წაიკითხოს და რატომ?
  5. აალაპარაკე ირემი.
  6. დაუსვი 5 კითხვა ირემს.
  7. აალაპარაკე შპალერის ქაღალდი და მოაყოლე, როგორ იხატებოდა მასზე ნახატები.
  8. რას დაალევინებდი ირემს და რატომ?
  9. მისწერე წერილი ირემს.
  10. გააკეთე მოკლე ჩანაწერი.
  11. დახატე ერთი ისეთი ნახატი, როგორიც პოსტერზე ხატია.
  12. პოსტერის რომელიმე ნახატი ხომ არ გახსენებს მულტფილმს, წიგნს, ფილმს? თუ გახსენებს – რომელს?
  13. მოიფიქრე სამი კითხვა, რასაც ლამპიონს დაუსვამდი.
  14. დაწერე ამ სამი ნახატიდან ყველაზე მეტად რომელი მოგწონს და რატომ?
  15. დამისვი სამი შეკითხვა ამ პოსტერთან დაკავშირებით.
  16. ალაპარაკე თაგვი და ლამპიონი.
  17. რომელ წიგნს უჭირავს შენს გულში ყველაზე დიდი ადგილი?
  18. გულის თაროს ნაცვლად სად აცხოვრებდი თაგვს და რატომ?
  19. რომელ წიგნს გაანათებდი ლამპიონიდან, ანუ რომელია შენთვის ისეთი წიგნი, რომელიც შენს გულს ყველაზე მეტად ანათებს?

მეხუთეკლასელების ნამუშევრები შეგიძლიათ იხილოთ ჩემს ბლოგზე.

მეც შემხვდა ერთი დავალების ინსტრუქცია:

დაამეგობრე ირემი და თაგვი და დაწერე მათი ერთი დღის შესახებ:

  • რას აკეთებდნენ ერთად?
  • რატომ მოსწონთ ერთმანეთთან მეგობრობა?
  • ურჩიონ ერთმანეთს, რა წიგნებს წააკითხებდნენ.

როგორც ხედავთ, წერითი დავალებების ინსტრუქციებში არეკლილია ქართულის გაკვეთილებზე დაგროვილი ცოდნა და ნათლად ჩანს, როგორი წერითი დავალებები მოსწონთ ბავშვებს. ჩემთვის დიდი ბედნიერება იყო იმის აღმოჩენა, რომ მეხუთე კლასიც ისევე კარგად იცნობდა დავალებების ინსტრუქციებს, როგორც მეშვიდე. წერითი დავალებების ინსტრუქციებმა შეიძლება სხვადასხვა ასაკის მოსწავლე გააერთიანოს.

პოსტერი მრავალფუნქციურია, შეგვიძლია:

  • საკლასო ოთახში გამოვაკრათ და განსხვავებული ატმოსფერო შევქმნათ;
  • სხვადასხვა კლასში გამოვიყენოთ, როგორც სასწავლო რესურსი;
  • პოსტერზე დატანილი ნახატების მთავარი გზავნილების ირგვლივ გავმართოთ დისკუსია;
  • მოვიფიქროთ წერითი დავალებები;
  • შევთავაზოთ მსგავსი თემატური ნახატის შექმნა.

ხშირად ვფიქრობ, ნინისა და მარიამის მსგავსად, როგორ დავალებებს მოვიფიქრებდი. ღრმად ვარ დარწმუნებული, რომ უფროსკლასელების მიერ უმცროსკლასელებისთვის ჩატარებული გაკვეთილი მრავალ სიკეთედ გამოავლენს თავს.

 

 

 

რეაქციის პრაქტიკული გამოსავალი, მარგი ქმედების კოეფიციენტი და ენერგიის პირამიდა

0

2019 წელს TIMSS-მა მათემატიკისა და საბუნებისმეტყველო საგნების სწავლისა და სწავლების კვლევა ჩაატარა. ამ კვლევის შედეგების მიხედვით, როგორც მეოთხე, ისე მერვე კლასების მოსწავლეთა საშუალო მაჩვენებელი საშუალო 500 ქულაზე დაბალია. შეგვიძლია, ამის გამომწვევი მრავალი ფაქტორი ჩამოვთვალოთ: რესურსების სიმცირე, მოსწავლეების დაბალი მოტივაცია, საგნების მიმართ სტერეოტიპული დამოკიდებულება, მასწავლებლების მომზადების დაბალი დონე, ცოდნის ტრანსფერის უნარების ნაკლებობა და სხვა. პრობლემა იმდენად კომპლექსურია, ვერცერთი მასწავლებელი ვერ შეძლებს საერთო სურათის შეცვლას. ჩვენ შეგვიძლია, ვცადოთ მოტივაციის ამაღლება, რაც ინტეგრირებული სწავლებით მიიღწევა (ეს, რა თქმა უნდა, ერთ-ერთი გზაა და არა ერთადერთი).

უამრავი გადაკვეთის წერტილის პოვნაა შესაძლებელი ქიმიას, ფიზიკასა და ბიოლოგიას შორის. მინდა, ამ წერილით ერთმანეთს დავუკავშირო ქიმიიდან – რეაქციის პრაქტიკული და თეორიული გამოსავალი, ფიზიკიდან – მარგი ქმედების კოეფიციენტი და ენერგოეფექტურობა, ბიოლოგიიდან – ადამიანის სხეულის ეფექტურობა და ენერგიის პირამიდა. სამივე საგანი მათემატიკასთან კავშირს მოითხოვს. ქვემოთ ჩამოთვლილია ის აქტივობები, რომლებიც ორი გაკვეთილის ფარგლებში დავაკავშირე ერთმანეთთან (ეს არის სამივე საგნის შემაჯამებელი გაკვეთილი, შესაძლებელია, სამივე საგნის მასწავლებელმა ერთად ჩაატაროს).

აქტივობა 1: მოსწავლეები ნახავენ ფოტოს, შეეცდებიან, უპასუხონ კითხვებს:

  1. რა აკავშირებს ერთმანეთთან მასზე მოცემულ ობიექტებს?
  2. რა მნიშვნელობა აქვს მზის ენერგიას ყველა ცოცხალი ორგანიზმისთვის?
  3. რატომ იწყება ყველა კვებითი ჯაჭვი პროდუცენტით?

(მოსწავლეები მივლენ იმ პასუხამდე, რომ ისინი საკვებით არიან დაკავშირებულები. მზის ენერგიაა ყველაფრის საწყისი, ენერგია ერთი კვებითი დონიდან მეორეზე გადადის).

აქტივობა 2: მასწავლებლის მინილექცია: მცენარისგან მიღებულ ენერგიას ბალახისმჭამელი იყენებს მოძრაობისთვის და სხვადასხვა სახის ქსოვილებისა და უჯრედების წარმოსაქმნელად, გასაახლებლად. ამავე დროს, მცენარის ენერგიის მხოლოდ 10% გადადის ბალახისმჭამელის ორგანიზმში. დანარჩენი სითბოს სახით იფანტება. მომდევნო ტროფიკულ დონეზე მყოფი კონსუმენტი ბალახისმჭამელისგან მიღებული ენერგიის ასევე 10%-ს ინახავს, დანარჩენი კი მისი ორგანიზმიდანაც სითბოს სახით გამოიყოფა. ეს იმას ნიშნავს, რომ ხორცისმჭამელი ორგანიზმი ინახავს იმ ენერგიის მხოლდ 10%-ს რაც საწყის ორგანიზმში, ანუ მცენარეში იყო. ყოველ მომდევნო საფეხურზე ენერგიის მხოლოდ 10% გადადის.

ენერგია უწყვეტად გადადის ერთი ორგანიზმიდან მეორეზე. ერთი ორგანიზმი კარგავს მას, მეორე კი იღებს. ენერგიის დანაკარგს კარგად გამოსახავს ენერგიის პირამიდა. სწორედ დიდი რაოდენობით ენერგიის დანაკარგია იმის მიზეზი, რომ ბევრ პროდუცენტს კვებით ჯაჭვში მცირე რაოდენობით მტაცებელი შეესაბამება.

აქტივობა 3: მარტივი ექსპერიმენტით ენერგიის განაწილება დონეების შესაბამისად

საჭირო მასალა: პლასტმასისა და ქაღალდის ერთჯერადი ჭიქები, 500 გრამი ქვიშა, პლასტმასის კოვზი, სასწორი. ჭიქებზე ასეთი წარწერები უნდა იყოს:

ერთ ჭიქას უნდა ჰქონდეს წარწერა: „მზისგან მიღებული ენერგია“. 500 გრამი ქვიშა მზისგან მიღებულ ენერგიას გამოხატავს. ის იმ ჭიქაში უნდა ჩაიყაროს, რომელსაც „მზისგან მიღებული ენერგია“ აწერია. ამ ენერგიის 10% გადაიტანეთ მეორე ტროფიკულ დონეზე, 90% კი ხუთივე ჭიქაში გაანაწილეთ. მეორე დონის ჭიქიდან 10% გადაიტანეთ მესამე ტროფიკული დონის შესაბამის ჭიქაში, ხოლო ის, რაც დარჩება, ხუთივეში გაანაწილეთ. მოსწავლეები შეძლებენ, უპასუხონ კითხვას, რატომ შედგება კვებითი ჯაჭვი 3-4 რგოლისგან.

აქტივობა 4: ვიდეო N1 – მიქსერის ენერგოეფექტურობა; ვიდეო N2 – ავტომობილების მიერ ენერგიის მოხმარება.

მოსწავლეები ნახავენ ორივე ვიდეოს და სამუშაო ფურცელში ჩაწერენ 3-3 წინადადებას, რომლებიც თითოეული ვიდეოდან დაამახსოვრდათ, თითო შეკითხვას, რაც გაუჩნდათ და ერთ წინადადებას, რაც ამ ვიდეოებს ერთმანეთთან აკავშირებს.

აქტივობა 5: ამოცანის ამოხსნა ძრავის მარგი ქმედების კოეფიციენტის გამოთვლაზე. მოსწავლეები მცირე ჯგუფებში (4-5 მოსწავლე) იმუშავებენ ამოცანაზე. დასასრულ, შემთხვევითობის პრინციპით არჩეული ერთი ჯგუფი ჩაატარებს პრეზენტაციას.

 

გამოთვალე ბენცის ავტომობილის ბენზინზე მომუშავე შიგაწვის ძრავის მქკ, თუ ცნობილია, რომ 1 ლ ბენზინის დაწვისას ამ ავტომობილმა 8000 კჯ მუშაობა შეასრულა. შეადარე ბენზინის ძრავის მიერ შესრულებული მუშაობა იმ მუშაობას, რომელსაც დიზელის ძრავა შეასრულებდა იმ შემთხვევაში, თუ დიზელის საწვავის დაწვისას იმავე სიდიდის ენერგია გამოიყოფოდა. ცნობილია, რომ დიზელის ძრავის მქკ 44%-ს შეადგენს.

ამოხსნის ეტაპები:

  1. ჩაწერე მოცემულობა.
  2. როგორ გამოითვლება მქკ?
  3. გამოთვალე ბენზინის მასა.
  4. გამოთვალე სითბოს ის რაოდენობა, რომელსაც მოცემული მასის ბენზინი წვისას გამოყოფს.
  5. გამოთვალე ძრავის მქკ.
  6. გამოთვალე დიზელის ძრავის მიერ შესრულებული მუშაობა.

აქტივობა 6: ამოცანის ამოხსნა ადამიანის ენერგოეფექტურობაზე

ამოცანაზე მუშაობის დაწყებამდე მოსწავლეებმა უნდა გაიაზრონ, რატომ არ აქვს ადამიანს ამოუწურავი ენერგია.

ამოცანის ამოხსნა ეფექტურია წყვილებში ან სამეულებში.

E სხეულის = სხეულის მიერ შესრულებული მუშაობა/მიღებული საკვების პოტენციური ენერგიის ცვლილება

ამოცანა: 76 კგ მასის ადამიანმა 1 წუთში 116 საფეხური აიარა. ერთ წუთში ადამიანი მოიხმარს 685 ჯ ენერგიას.

ამოხსნა:

  1. რას უდრის სიმძიმის ძალის პოტენციური ენერგია? (ერთი საფეხურის სიმაღლეა 0.19 მ)

E = mgh = 76 X 9.8 X (116 X 0.19) = 16 386 ჯ.

  1. რას უდრის ადამიანის მიერ 1 წუთში დახარჯული ენერგია?

დახარჯული ენერგია = 60 X 685 = 41 000 ჯ.

3.რას უდრის ადამიანის სხეულის ეფექტურობა?

E სხეულის = 16 386 / 41 000 X 100% = 39%.

ბოლოს მნიშვნელოვანია ამოცანის განხილვა. ამასთანავე, მიუთითეთ მოსწავლეებს, რომ საკვების ქიმიური პოტენციურიი ენერგიის ცვლილება საკვების მიღების დროს დადებითია, რაიმე სამუშაოს შესრულებისას კი უარყოფითი.

აქტივობა 7: სიმულაციაში მუშაობა – მოსწავლეები იმუშავებენ სიმულაციაში, რომლის მიზანია ჭარბი რეაგენტის დადგენა. პირველ ნაწილში ისინი მოამზადებენ სენდვიჩებს (მსგავსი დავალება მეცხრე კლასის ქიმიის წიგნშიც არის მოცემული), იმსჯელებენ, რა მასალა და რა რაოდენობით უნდა აიღონ, რომ ზედმეტი არ დარჩეს. მეორე ნაწილი ქიმიური რეაქციის ტოლობის გამოყენებით მოლური თანაფარდობის დადგენას ემსახურება. მესამე ნაწილში კი მოცემულია სამდონიანი თამაში. მოსწავლე ადგენს ჭარბ რეაგენტს ან ჭარბი რეაგენტის მიხედვით მორეაგირე ნივთიერებათა მოლეკულების რიცხვს.

აქტივობა 8: ამოცანის ამოხსნა რეაქციის პრაქტიკული და თეორიული გამოსავლის პოვნაზე

ამოცანის ამოხსნის გზა მოცემულია ბმულზე.

აქტივობა 9: შეჯამება. ბოლო ეტაპზე მოსწავლეები შეავსებენ გასასვლელ ბილეთებს, სადაც დააკავშირებენ ქიმიის, ფიზიკისა და ბიოლოგიის ფარგლებში მიღებულ ცოდნასა და გამოცდილებას. მათ ასევე უნდა გამოხატონ დამოკიდებულება ინტეგრირებული გაკვეთილების მიმართ.

 

გამოყენებული ლიტერატურა:

  1. ადამიანის ენერგოეფექტურობა –https://openoregon.pressbooks.pub/bodyphysics2ed/chapter/locomotive-efficiency/
  2. გამოცდების ეროვნული ცენტრის კვლევის პრეზენტაცია;
  3. რეაქციის გამოსავალი – https://www.youtube.com/watch?v=yyRJ1YM2bo0
  4. თინათინ ზარდიაშვილი. ქიმიის გაკვეთილი და მდგრადი განვითარება

https://mastsavlebeli.ge/?p=34286

  1. ტატიშვილი, ფიზიკა, 8 კლ. დიოგენე, 2022

მხედველობის საკითხები – რა უნდა გავითვალისწინოთ სწავლა-სწავლებისას

0

ცოტაოდ ხნის წინ საქართველოს ყრუ-უსინათლო პირთა კავშირის ეგიდით და ქალაქის საგანმანათლებლო რესურსცენტრის მხარდაჭერით ქუთაისის საჯარო სკოლების საზოგადოებისთვის მხედველობის უფასო კვლევა წარიმართა. საბოლოო სურათმა აჩვენა, რომ მდგომარეობა არც ისე სახარბიელოა. მოზარდებს და არა მხოლოდ მათ გამოუვლინდათ მხედველობის დარღვევების მაღალი მაჩვენებელი. ბევრი მათგანს დაენიშნა სათვალე მინუსით და ეს – გენეტიკური ფაქტორების არარსებობის პირობებში. მხედველობის შესახებ არსებულმა მდგომარეობამ შთაგვაგონა ამ შეგრძნებისადმი წერილის მომზადება[1].

სენსორულ სისტემებს შორის დომინანტური ადგილი მხედველობის სისტემას უკავია. ინფორმაციის დაახლოებით 80% სწორედ მხედველობის საშუალებით შემოდის ჩვენს ტვინში. მხედველობის სისტემის მნიშვნელობა იმითაც გამოიხატება, რომ თავის ტვინის ქერქის ზედაპირის დაახლოებით 30% მხედველობითი ინფორმაციის მიღება-დამუშავებას ემსახურება. მხედველობის სისტემა წარმოადგენს თვითორგანიზებად, თვითდასწავლად სისტემას, რომელიც მუდმივად აწარმოებს პერცეპტუალური გამოცდილების დაგროვებას. მხედველობითი ინფორმაცია გროვდება მხედველობით გრძელვადიან მეხსიერებაში, იქმნება რეალური ობიექტებისადმი მეტ-ნაკლებად მიმსგავსებული სუბიექტური წარმოდგენები, რომლებიც გამოიყენება შემდგომი მოქმედებისა და აზროვნების საფუძვლად. გარემოდან მიღებული მხედველობითი ინფორმაციით იქმნება ადამიანების ცოდნისა და გამოცდილების დიდი ნაწილი. სწორედ ამიტომაა, რომ დღემდე ერთ-ერთ აქტუალურ ამოცანად ითვლება იმ მექანიზმების შესწავლა, რომლებიც საფუძვლად უდევს მხედველობითი აღქმის პროცესებს.

მხედველობის ძირითადი დანიშნულებაა ორგანიზმის უზრუნველყოფა იმ ინფორმაციით, რომელზე დაყრდნობითაც წარმოიქმნება პერცეპტუალური წარმოდგენა გარე სამყაროში არსებული ობიექტებისა და მოვლენების შესახებ. მხედველობა რთულად ორგანიზებული მრავალსაფხურიანი პროცესია, რომელიც იწყება მხედველობითი სისტემის პერიფერიულ ნაწილში – თვალში სინათლის მოხვედრისთანავე და მთავრდება რთული პერცეპტუალური ხატების წარმოქმნით ქერქის უმაღლეს დონეებზე. ერთი შეხედვით, მხედველობა თითქოს მარტივი პროცესია, ის არ მოითხოვს რაიმე მნიშვნელოვან ძალისხმევას. საკუთარი გამოცდილებიდანაც ვიცით, რომ ადამიანი თვალის უბრალო გადავლებით მყისიერად და ყოველგვარი ძალდატანების გარეშე აღიქვამს გარე სამყაროს მთელი თავისი სილამაზითა და სიმდიდრით. როგორც წესი, ჩვენ ძალზე მარტივად და სწრაფად ამოვიცნობთ ხოლმე გარშემო მყოფ საგნებსა და მოვლენებს. გარემოდან შემოსული ინფორმაციიდან ტვინი საკმაოდ სწრაფად ახდენს აღქმული აზრის მქონე ხატის შექმნას, რაც საშუალებას გვაძლევს ადეკვატურად ვიმოქმედოთ გარემოში მიმდინარე მოვლენების საპასუხოდ. მხედველობის ველში არსებული ობიექტების გამოსახულება ბადურაზე გადაადგილდება თვალების, თავის ან მთლიანად სხეულის მოძრაობის გამო. შედეგად, წარმოქმნილი ბადურული გამოსახულება „იდღაბნება” და ბუნდოვანი ხდება. ამგვარი ბადურული გამოსახულებები საშინელ დისკომფორტს გამოიწვევდა, მაგრამ, როგორც წესი, სისტემა რაღაცნაირად ასწორებს ამ „შეცდომას“ და მხედველობითი აქტი ხარვეზების გარეშე მიმდინარეობს. ბადურული გამოსახულება განუწყვეტლივ იცვლება, თუმცა ჩვენ მაინც ვახერხებთ ამ ცვალებადი, ზოგჯერ კი არასრული ბადურული გამოსახულებიდან შევქმნათ სტაბილური პერცეპტუალური ხატი. ამიტომ, შეიძლება შეიქმნას შთაბეჭდილება, რომ „ხედვასთან” დაკავშირებული ოპერაციები საკმაოდ მარტივია, მაგრამ სინამდვილეში მხედველობა მეტად რთული პროცესია. იგი მოითხოვს მრავალრიცხოვანი ნეირონული ქსელებისა და სპეციალიზებული ბადურული რეცეპტორების შეთანხმებულ მუშაობას.

მხედველობითი ინფორმაციის გადამუშავების პირველ საფეხურზე ბადურის რეცეპტორები (ფოტორეცეპტორები) გააქტიურდება სინათლის ენერგიით. შედეგად წარმოიქმნება ნერვული იმპულსები, რომლებიც მხედველობის ნერვის საშუალებით გადაეცემა თავის ტვინის მხედველობით ცენტრებს. აქ კი ნერვული იმპულსები გარდაიქმნება მხედველობით ინფორმაციად და იქმნება მხედველობითი ხატი. ცნობილია, რომ ობიექტის ფერის, ფორმის, ორიენტაციის, სივრცითი მდებარეობის, მოძრაობის მიმართულების თუ სხვა მრავალი მახასიათებლის აღქმაზე პასუხისმგებელი ტვინის სხვადასხვა მხედველობითი უბანია.

ცივილიზაციის განვითარების პარალელურად მიმდინარეობდა და დღესაც მიმდინარეობს ადამიანის მიერ მხედველობითი შესავლიდან მიღებული ინფორმაციის ხვედრითი წილის მუდმივი ზრდა. თანამედროვე ადამიანის როგორც პროფესიული, ისე ყოველდღიური ყოფითი საქმიანობა მუდმივი ინფორმაციული გადატვირთვის პირობებში მიმდინარეობს. მხედველობითი ინფორმაციის დიდი მასივების შეზღუდულ დროში გადამუშავების აუცილებლობამ შეიძლება გამოიწვიოს როგორც მხედველობის აპარატის გადაღლა, ასევე ნერვული სისტემის გადატვირთვა, რასაც ფსიქიკური ჯანმრთელობისათვის არასასურველი შედეგები შეიძლება მოჰყვეს. დღეს დედამიწის მოსახლეობის დაახლოებით 10%-ს აღენიშნება მხედველობის სხვადასხვა ტიპის დარღვევები, რომლებიც გამოწვეულია ან ბადურის დეფექტებით, ან თავის ტვინის მხედველობით ცენტრებში მიმდინარე პროცესების ანომალიურობით. რადგანაც ჩვენი ცოდნა იმის შესახებ, თუ რა უდევს საფუძვლად ამა თუ იმ დარღვევას, შეზღუდულია, ამჟამად მხოლოდ რამდენიმე ტიპის დარღვევის ეფექტური მკურნალობაა შესაძლებელი. ამგვარად, მხედველობითი პროცესების განმსაზღვრელი მექანიზმების გარკვევა დაგვეხმარება სხვადასხვა დარღვევის მკურნალობისა და მათი თავიდან აცილებისთვის, აგრეთვე ჩვენი მხედველობითი აღქმის შესაძლებლობების გასაუმჯობესებლად..

 

მხედველობით მოდალობაში აღქმითი დასწავლა ვლინდება მხედველობითი ამოცანის შესრულებაზე ვარჯიშის შედეგად ამ ამოცანის შესრულების გაუმჯობესებით ან ნეირონული აქტივობის ცვლილებით. ამგვარი გაუმჯობესების მიღება შესაძლებელია სხვადასხვა პერცეპტუალური ამოცანის შესრულებისას, მაგ., ორიენტაციის, მოძრაობის მიმართულების, სივრცის სტერეოსკოპული აღქმის, კონტრასტის, სტიმულის და ვერნიერის სტიმულის გაჩევის უნარით. საინტერესოა, რომ მიღებული გაუმჯობესება შენარჩუნებულია კვირებისა და თვეების განმავლობაში.

თუმცა დღესდღეობით ძალიან გავრცელებულია ე. წ. ,,მშრალი თვალების” სინდრომი. კომპიუტერი, ტელევიზორი და კონდიციონერი კომფორტულია, მაგრამ ზოგჯერ ამ კომფორტისთვის პასუხს ვაგებთ ჩვენი ჯანმრთელობით. „მშრალი თვალის” სინდრომი ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული თვალის დაავადებაა. ოფთალმოლოგები გვირჩევენ: ამ დაავადებისგან თავი რომ დაიზღვიოთ, თვალები ხშირად დავახამხამოთ. ამ დროს რქოვანას თხელი ზედაპირი იცავს საცრემლეს გამოშრობისაგან, ინფექციებისა და მტვრისგან, ეხმარება რქოვანამდე მიკროელემენტებისა და ჟანგბადის მიტანაში. ცრემლი გროვდება თვალების ირგვლივ არსებულ ჯირკვლებში, რომელსაც დახამხამების დროს ქუთუთოები ანაწილებს მთელ ზედაპირზე და რეცხავს მათ. როდესაც ხამხამი იშვიათდება და თვალებს აკლდება სისველე (ცრემლი), თუ ეს დიდხანს გაგრძელდა, თავს იჩენს „მშრალი თვალის” სინდრომის სხვადასხვა სიმპტომი: წვა, სინათლის შიში, ქუთუთოების ქავილი, თვალების გაწითლება, სწრაფად დაღლა და „სილის” შეგრძნება… ამ დაავადების მთავარი პროვოკატორია ეკრანი. შეადარეთ: თუ ჩვეულებრივ თვალებს წუთში 20-ჯერ ვახამხამებთ, – ამ დროს რქოვანა საკმარისად სველდება, კომპიუტერთან მუშაობის დროს საათობით უმოძრაოდ მივჩერებივართ ეკრანს, ე. ი. 3-ჯერ ნაკლებად ვახამხამებთ თვალებს. მეორე მიზეზია მშრალი კლიმატი, ცენტრალური გათბობა, კონდიციონერი, სიგარეტის კვამლი, ლინზების მუდმივად ხმარება, წამლების (ანტიდეპრესანტები, ჩასახვის საწინააღმდეგო აბები) მიღება, ზოგიერთი დაავადება, ასაკი და კიდევ – სქესი! ხშირად ეს სინდრომი აწუხებთ ქალებს, რაც პირდაპირ კავშირშია ჰორმონალურ გარდაქმნასთან, რომელიც მუდმივად, სიცოცხლის განმავლობაში მიმდინარეობს ქალების ორგანიზმში.

„მშრალი თვალების” სინდრომი არა მარტო დისკომფორტულია, არამედ აუარესებს მხედველობასაც.

როგორ ავირიდოთ ის?

  • დამახასიათებელი სიმპტომების აღმოჩენისთანავე უნდა მივმართოთ ოფთალმოლოგს.
  • „გარდა ამისა, უნდა დავიწყოთ თვალების ბუნებრივად „დატენიანება“.
  • კომპიუტერთან მუშაობისას საათში ერთხელ შეისვენეთ, ადექით, გაიარეთ, გაიხედეთ ფანჯარაში, შეასრულეთ თვალების მარტივი ვარჯიშები.
  • თვალები ხშირად დაახამხამეთ,
  • განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც კომპიუტერთან მუშაობთ, კითხულობთ ან ტელევიზორს უყურებთ. არასდროს დაისრისოთ თვალები, ეს აძლიერებს გაღიზიანებას.
  • თვალებმა რომ მეტი სისველე მიიღოს, სვით დღეში არანაკლებ 1,5-2 ლ-მდე სითხე.
  • ხშირად გაანიავეთ ბინა ან საკლასო ოთახი, სუფთა ჰაერი ბუნებრივად ატენიანებს თვალებს.
  • კვირაში 2-ჯერ მენიუში გაითვალისწინეთ ცხიმიანი ზღვის თევზი. მეცნიერთა ბოლოდროინდელი მონაცემებით ომეგა-3, რომელსაც თევზი შეიცავს 20-ჯერ ამცირებს „მშრალი თვალების” სინდრომის განვითარებას.

ოფთალმოლოგები ასევე შემდეგ რჩევებს გვაძლევენ:

  • მნიშვნელობა აქვს, როგორ დადგამთ კომპიუტერს. კარგია, თუ ის ფანჯარასთან დაიდგმება. ფანჯარაში გახედვა ბუნებრივად გადაიტანს მხედველობას ახლოდან შორ მანძილზე და ეს თვალის დაძაბულობას შეამცირებს.
  • ნახევარ საათზე მეტი არ შეიძლება ბავშვის ჯდომა არც კომპიუტერთან, არც ტელევიზორთან.
  • კატეგორიულად მავნეა სიბნელეში ტელევიზორის ყურება, ან კომპიუტერთან ჯდომა,
  • არ შეიძლება ბნელ ოთახში მობილურ ტელეფონზე თამაში ან მესიჯების წერა. მოზარდებში ამის გამო გლაუკომის შემთხვევები გაიზრდება.
  • თუ ბავშვს აქვს დიაბეტი, აუცილებლად წელიწადში ერთხელ მაინც უნდა გასინჯოს ოფთალმოლოგმა. ბავშვები, რომლებსაც აქვთ რევმატიზმი, ან მომატებული რევმატული სინჯები, ასევე საჭიროებენ ყურადღებას. სისტემური დაავადების შემთხვევაში, ან მაშინ, როცა ოჯახის რომელიმე წევრს, ან ახლო ნათესავებს, აქვთ მხედველობის პრობლემა, აუცილებელია განსაკუთრებული სიფრთხილე. ოფთალმოლოგთან მისვლა საჭიროა ინფექციების გადატანის შემდეგაც“.

 

არსებობს აზრი, რომ ჯანმრთელი თვალი კომპიუტერთან დიდხანს და არასწორი ჯდომით ზიანდება. ჩვენი თვალი ბუნებრივად განსაზღვრულია შორს ყურებაზე. როდესაც ახლოს ვუყურებთ რამეს, მაგალითად, ვკითხულობთ მონიტორზე, ან ვთამაშობთ კომპიუტერში, თვალის კუნთებს ვძაბავთ. წარმოიდგინეთ, რომ ბურთს ხელს უჭერთ დიდი ხნის განმავლობაში, ბურთი იცვლის ფორმას და „გრძელდება”… თვალზე მუდმივად შემოჭერილი კუნთის სარტყელი ცვლის თვალის ფორმას, „აგრძელებს” მას, რაც, შესაბამისად, მინუსი ნომრის გაჩენის საფუძველია.

თვალის პრობლემა რომ არ გაჩნდეს, გაკვეთილის განმავლობაში მხოლოდ 10-15 წუთი შეიძლება დაეთმოს ნეტბუქში ყურებას. თვალს ასვენებს და ნორმალურ მდგომარეობას უბრუნებს შორს გახედვა. ამიტომ ახლო ყურების მერე აუცილებელია, ბავშვებმა შორს გაიხედონ“.

 

ეს არის მცირე ინფორმაცია, რაც უნდა ვიცოდეთ, რათა გავუფრთხილდეთ ჩვენს მხედველობას და ცოტათი მაინც შევამციროთ მავნე ზეგავლენა ჩვენი თუ ჩვენი მოზარდების თვალზე.

 

[1] წერილში წარმოდგენილი მასალა არის კომპილაცია და ეყრდნობა ამ და სხვა ელწყაროებს: https://eprints.iliauni.edu.ge/2915/1/1430%20%E1%83%AE%E1%83%90%E1%83%97%E1%83%A3%E1%83%9C%E1%83%90%20%E1%83%A4%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%A5%E1%83%9D%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%AB%E1%83%94.pdf

დინამიტის მეფე

0

„მე, ქვემორე ხელის მომწერი, ვარ საღ აზრზე და ხანგრძლივი ფიქრის შემდეგ ვადგენ ანდერძს, რომლის თანახმადაც, ჩემი სიკვდილის შემდეგ, მთელი ჩემი უძრავი და მოძრავი ქონება უნდა გაიყიდოს და ფული ჩაიდოს ფასიან ქაღალდებში. ეს ობლიგაციები გადაცემული იქნეს საიმედო ბანკში და მიღებული პროცენტებით გაიხსნას სამეცნიერო ფონდი. მიღებული პროცენტებით ყოველწლიურად  გაიცეს ჩემი სახელობის პრემია. გაიყოს ხუთ თანაბარ ნაწილად და ერთი ნაწილი გადაეცეს ქიმიაში გაკეთებული აღმოჩენებისთვის, მეორე ფიზიკის აღმოჩენებისთვის, მესამე-მედიცინის ან ფიზიოლოგიის მიღწევებისთვის, მეოთხე ლიტერატურული ნაწარმოებისთვის და ბოლო, მეხუთე-მსოფლიოში მშვიდობისა და სიმშვიდის დამყარებისთვის  “.

ანდერძს 1895 წ 27 ნოემბერს პარიზში ხელი მოეწერა ალფრედ ბერჰარტ ნობელის მიერ.

ნობელი შვედეთის და ნორვეგიის გაერთიანებულ სამეფოში დაიბადა. ეს  ქვეყანა  ახლა აღარ არსებობს. 1814 დან 1905 წლამდე  ორი ქვეყანა ერთ სამეფოს შეადგენდა.დედაქალაქი სტოკჰოლმი იყო და ნობელიც იქ დაიბადა.  ემანუელ ნობელის ოთხი ვაჟიდან მესამე გახლდათ. ბიჭებს მამის მსგავსად  საინჟინრო საქმე და გამომგონებლობა ეხერხებოდათ.  თუმცა, ოჯახის საქმე ცუდად წავიდა, მამა ნობელს რაღაც საქმეებში არ გაუმართლა და ოჯახმა ყველაფერი დაკარგა.  თავშესაფარი რუსეთში მონახეს, მეფის, ნიკოლოზ პირველის  კარზე, სადაც ემანუელ ნობელმა ასევე საინჟინრო გამომგონებლობა განაგრძო. ალფრედ ნობელიც იქ გაიზარდა. როგორც, მისი ცხოვრების ქრონიკებში წერია, მისი ქიმიის მასწავლებელი თვით ზინინი ყოფილა. მოგვიანებით, 17 წლის ნობელი ჯერ  ამერიკაში, შემდეგ პარიზში  გაემგზავრა. იქ შეხვდა ასკანიო სობრეროს, იტალიელ ქიმიკოსს. ასკანიომ ამ შეხვედრამდე ორი წლით ადრე ნიტროგლიცერინი გამოიგონა.  ნიტროგლიცერინმა იმხანად დენთი შეცვალა, რათა ასაფეთქებელი სამუშაოები ჩაეტარებინათ.

ნიტროგლიცერინი საკმაოდ საშიში ნივთიერება გახლდათ. მუდმივად ფეთქდებოდა, გაცხელებით, შენჯღრევით, გაციებით. თან ეს აფეთქება დენთზე გაცილებით ძლიერი იყო. ამიტომ იყო, რომ მისი გამომგონებელი ხიფათზე ყველას აფრთხილებდა და მოუწოდებდა, არ გამოეყენებინათ.

მაგრამ… რკინიგზის გასაყვანად, ოქროს მოსაპოვებლად და ათასი სხვა რამის გასაკეთებლად მთების აფეთქება იყო საჭირო. ჰოდა, მთელი მსოფლიოდან თავზე ხელაღებული ადამიანები გლიცერინს აზოტმჟავასა და გოგირდმჟავას ურევდნენ და თავადაც ფეთქდებოდნენ.  ნიტროგლიცერინი ფეთქდებოდა დამზადებისა და ტრანსპორტირებისას, რაც მას მართლაც საშიშს ხდიდა. დაისვა საკითხი, მოეძებნათ ნიტროგლიცერინის უსაფრთხო  ალტერნატივა.

ნობელი ჯერ კიდევ ზინინის გაკვეთილების დროიდან იყო ასაფეთქებელი ნივთიერებებით დაინტერესებული. ჰოდა, ნიტროგლიცერინის   ალტერნატივის შექმნა პირად გამოწვევად მიიღო.

ნობელების ოჯახს რუსეთში სამხედრო ქარხანა უკვე ჰქონდათ გახსნილი და საკმაოდ წარმატებითაც ამუშავებდნენ. თუმცა, ყირიმის ომის შემდეგ ქარხნის პროფილის შეცვლა იოლი არ აღმოჩნდა. ამიტომ, ოჯახი კვლავ  გაკოტრდა და ნობელის მამამ უკვე მეორედ გამოაცხადა თავი ბანკროტად. ასეა, როდესაც შენს კეთილდღეობას ომზე და სხვის ცრემლებზე აგებ.

მამა ნობელმა რუსეთის ქარხანა უფროს ბიჭებს დაუტოვა, თავად სამშობლოში დაბრუნდა, სადაც ალფრედთან ერთად ასაფეთქებელი ნივთიერებების შესწავლა დაიწო. კერძოდ, კი ნიტროგლიცერინის.  მამაც და შვილიც თვლიდნენ, რომ ნიტროგლიცერინს სამშენებლო და სამთო საქმეში უზარმაზარი პოტენციალი ჰქონდა. მთავარი იყო, მასთან მოპყრობა ესწავლათ. თავის ნებაზე ფეთქდებოდა და როდესაც მართლა აფეთქება იყო საჭირო, ჯიუტობდა და აფეთქებას აგვიანებდა.  ასაფეთქებლად, კარგად უნდა შეგენჯღრია, მაგრამ ვინ შეანჯღრევდა? მაგ. ჟიულ ვერნის „საიდუმლოებათა კუნძულზე“ ყოვლის მცოდნე ინჟინერი საირუს სმიტდი ნიტროგლიცერინთან ერთად ორმოში მძიმე ქვას აგდებს.  მეთოდი ეფექტურია, მაგრამ სახიფათო.  წიგნის დაბეჭდვის შემდეგ ვიღაცებმა სცადეს კიდეც ეს მეთოდი და უმეტესობამ თავიც აიფეთქა.

ალფრედ ნობელმა კი დეტონატორი გამოიგონა. ეს პაწაწუნა ბომბი იყო, რომელიც დიდი ბომბის შიგნით ფეთქდებოდა და  დიდ აფეთქებას აძლევდა ბიძგს. პირველი დეტონატორი იყო პატარა ცილინდრი, რომელიც დენთით იყო სავსე და ჰქონდა გრძელი ფიტილი. ფიტილს უკიდებდნენ ცეცხლს და საპირისპირო მიმართულებით გარბოდნენ. დენთი ფეთქდებოდა და ნიტროგლიცერინს საკმარისად შეანჯღრევდა, რომ ისიც აფეთქებულიყო. ეს მართლაც კარგი გამოგონება იყო, თუმცა, ნიტროგლიცერინი  მისაღებად, ტრანსპორტირებისთვის და ზოგადად შესანახად კვლავ სახიფათოდ რჩებოდა.

1864 წლის 3 სექტემბერს ნობელის შვედეთის ქარხანაში ნიტროგლიცერინი აფეთქდა. დაიღუპა ხუთი ადამიანი, მათ შორის მისი უმცროსი ძმა ემილი. ამ ინციდენტის შემდეგ, ალფრედ ნობელმა მუშაობა გააორმაგა და ასეთი იდეა მოუვიდა. თუ ნიტროგლიცერინს რომელიმე ქიმიურად პასიურ,  ნეიტრალურ  აბსორბენტს შევურევთ, მაშინ შესაძლოა ნიტროგლიცერინიც „დაჭკვიანდეს“. დაიწყო აბსორბენტების შესწავლა, ქაღალდი, ბამბა, ნახშირი, ნახერხი, თაბაშირი, აგურის ფხვნილი. წლის ბოლოს დაასკვნა, რომ ყველაზე კარგი შედეგი კიზელგურის გამოყენებისას ჰქონდა. ეს სპეციფიკური წარმოშობის თიხის მსგავსი ნივთიერება გახლდათ, რომელშიც წყალმცენარეების ნაშთებიც შედიოდა. აღმოჩნდა, რომ ამ ნივთიერებასთან შერევისას ნიტროგლიცერინი თითქოს „იძინებდა“ და მისი შენახვა/ ტრანსპორტირება აღარ ხდებოდა საშიში. თუმცა, როდესაც საჭირო იყო მისი აფეთქება, კვლავ მშვენივრად ფეთქდებოდა. ანუ, გახდა მართული. სწორედ ნიტროგლიცერინის და კიზელგურის შერევით მიღებული პასტებით ავსებდნენ სპეციალურ ცილინდრებს, რომლებსაც შემდეგ ათავსებდნენ ასაფეთქებელი სამთო ქანების ჭრილში, ფიტილს უკიდებდნენ და აფეთქებდნენ. ამ პასტას ნობელმა დინამიტი უწოდა, ბერძნული ენიდან „დინამის“, ანუ ძალა.  დინამიტმა მართლაც საგრძნობლად გააიოლა სამშენებლო და სამთო საქმე. ნობელი ბედნიერი იყო, რადგან მისი დინამიტი აფეთქებით ახალ მშენებლობას ემსახურებოდა და არა ომს. თავად ნობელი კი „დინამიტის მეფედ“ გახდა წოდებული.

ალფრედ ნობელი ძალიან გამდიდრდა. მისი ქარხნები კი მთელს მსოფლიოში იყო განლაგებული. დიახ, დინამიტი ყველას უნდოდა, რადგან საოცრად სწრაფად აგვარებდა ახალი გზების, გვირაბების და სხვა მშენებლობებისთვის გზის განთავისუფლების საქმეს. გარდა ამისა, ნობელი კარგი ბიზნესმენიც აღმოჩნდა და ფულის ჭკვიანურად დაბანდებით ძველ ფულს ახალი ემატებოდა. სხვათა შორის, მისმა რუსეთში დარჩენილმა ძმებმა ბაქოში განაგრძეს ნავთობის საქმე და არა ნაკლები სიმდიდრე დააგროვეს

„დინამიტის მეფე“ თავად ძალიან მოკრძალებულად ცხოვრობდა და საკუთარ თავზე მინიმალურს ხარჯავდა. ცოლი ასეც არ შეირთო, თუმცა სიყვარულით ორჯერ უყვარდაო, წერენ.

ერთ დღეს კი ნობელის უფროსი ძმა, ასევე მდიდარი და ნავთობის მაგნატი გარდაიცვალა. პრესას შეეშალა და  თავად ნობელის გარდაცვალება დაასკვნა. ასე, რომ ალფრედმა თავისი ნეკროლოგი წაიკითხა გაზეთებში და შეძრწუნდა.

-Le Marchant de la mort est mort-სიკვდილით მოვაჭრე გარდაიცვალა-იყო სათაურად გამოტანილი. შემდეგ წერდნენ,  გუშინ გარდაიცვალა ალფრედ ნობელი, რომელიც გამდიდრდა სხვების აფეთქების მეთოდების მოფიქრებით.

ასეთმა ნეკროლოგმა ალფრედი გააოგნა. მთელი ცხოვრება ფიქრობდა, რომ პაციფისტი იყო და ნიტროგლიცერინიც იმიტომ მოარჯულა, რათა მშენებლობის საქმე ეკეთებინა…ხალხმა კი სხვანაირად გაიგო.

ამიტომ, ადგა და ანდერძი ისე გადააკეთა, როგორც ეს სტატიის დასაწყისშია მოყვანილი. დააარსა პრემია, რომელიც  მისი ძირითადი მემკვიდრეობა გახდა.

1896 წლის 10 დეკემბერს ინსულტით გარდაიცვალა. თუმცა, პრემიის გაცემა მხოლოდ ხუთი წლის შემდეგ დაიწყეს. დიახ, სწორედ ხუთი წელი დასჭირდა ყველანაირი ბიუროკრატული პრობლემის მოგვარებას. პირველი პრემიის გადაცემა სწორედ 1901 წლის  10 დეკემბერს დაამთხვიეს, მისი გარდაცვალების დღეს.

ფიზიკაში პირველი ლაურეატი გახდა ვილჰელმ რენტგენი რენტგენის სხივების აღმოჩენისთვის. ქიმიაში-იაკობ ვანტ-ჰოფი, ქიმიური კინეტიკის სფეროში აღმოჩენებისთვის,  მედიცინაში ემილ-ფონ ბერინგი, ანტი დიფტერიული შრატის გამოგონებისთვის. მშვიდობის პრემიის ლაურეატები გახდნენ ჟან ანრი დიუნანი, საერთაშორისო წითელი ჯვრის შექმნის იდეის ავტორი და ფრედერიკ პასი  მშვიდობის საერთაშორისო ლიგის დამაარსებელი.  ლიტერატურაში პირველი პრემია მიენიჭა რენე ფრანსუა არმან პრიუდომუსს. ამ უკანასკნელს უკავშირდება პირველი სკანდალიც. ბევრი ფიქრობდა, რომ ეს პრემია ტოლსტოის  ან ჰენრიხ იბსენს ეკუთვნოდა და არა ამ  „ვიღაცას“. თუმცა, ნობელმა ანდერძში გასაგებად დაწერა: „იდეალისტური ნაწარმოების დაწერისთვისო“. ამიტომ, რეალისტი მწერლები პრემიას კარგა ხანს ახლოსაც ვერ ეკარებოდნენ. მოგვიანებით ეს წესი შეიცვალა.

წელს 10 დეკემბერს კვლავ გაიცა  ნობელის პრემია შემდეგ აღმოჩენებში:

ფიზიკა-Exploring the world of electrons;  https://www.youtube.com/watch?v=hhsYO8we_8U

ქიმია-Quantum dots  https://www.youtube.com/watch?v=aQQJQLeMxHg&t=19s

ფიზიოლოგია და მედიცინა- Making mRNA vaccines possible

ლიტერატურა-The works of Jon Fosse  https://www.youtube.com/watch?v=D8O9m6tz3xg

მშვიდობის პრემია-Narges Mohammadi, ირანში იცავს ადამიანის უფლებებს.

 

 

 

 

გაკვეთილის დასაწყისი და დასასრული

0

როგორც ნებისმიერი საქმისთვის, გაკვეთილისთვისაც მნიშვნელოვანია კარგი დასაწყისი და დასასრული, ერთგვარი პროლოგი და ეპილოგი. მასწავლებლის მიერ დაგეგმილმა და ღრმად გააზრებულმა დასაწყისმა, სასურველია, მოსწავლეებს გაუჩინოს ახლის გაგების, შემეცნების წყურვილი, მისცეს სტიმული, მოტივაცია, გაუღვივოს ცნობისმოყვარეობა, რათა დასასრულს ჰქონდეთ ერთგვარი კმაყოფილების განცდა და იმის შეგრძნება, რომ საგაკვეთილო დროს უქმად არ ჩაუვლია – კვალი დატოვა. ამისთვის კი წინასწარ მომზადებაა საჭირო, თუმცა ხშირად ისეც ხდება, რომ მოულოდნელ გარემოებათა გამო მასწავლებელი გაკვეთილის დასაწყისის სცენარს ცვლის.

გაკვეთილი მით უფრო უკეთესი გამოვა, რაც უფრო შემოქმედებითად მიუდგება პედაგოგი განსახილველ თემას, საკითხს, პრობლემას. ხანდახან შეიძლება მოსწავლეებსაც დაეკითხოს, რით დაიწყონ: საშინაო დავალების გამოკითხვით თუ ახალი მასალის გაცნობითა და ახსნით. ეს საგაკვეთილო პროცესში მონაწილე ორივე მხარეს ყოველდღიურობის რუტინას შეუცვლის და ერთფეროვნების თანამდევ მოწყენილობას დააძლევინებს. როგორც ცნობილია, საქმის სულ ერთი და იმავე თანმიმდევრობით კეთება არა მხოლოდ გონებას ადუნებს, არამედ ხალისსაც უკარგავს ყოველგვარ საქმიანობას. ამასთან დაკავშირებით, კარგი იქნებოდა, გაგვეხსენებინა მიხეილ ჯავახიშვილი, რომელიც მხატვრული ნაწარმოების დასაწყისს უდიდეს მნიშვნელობას ანიჭებდა: „ყველაზე უფრო ძნელი მოთხრობის დაწყებაა. დასაწყისი მთელ მოთხრობას აძლევს რიტმს, კოლორიტს, სტილს. უნდილად დაწყებული ამბავი უნდილადვე წავა. ძნელია შემდეგში ცეცხლის გაღვივება. სტილისა და რიტმის შეცვლა ძნელიც არის და სახიფათოც, ამიტომ მე დიდხანს ვეძებ ხოლმე დასაწყისს. ნათქვამია, მოზვერს ერთბაშად სტაცე ხელი რქებშიო. მეც კარგა ხანს ვუტრიალებ მოზვერს და როცა დროს ვიხელთებ, ვცდილობ, უცბად დავწვდე რქებში და აღარ მოვადუნო.

დასასრული სიძნელის მხრივ დასაწყისს არ ჩამოუვარდება. ადვილი არ არის უკანასკნელი წერტილის დასმა. ეს ლურსმანი ყველაზე უფრო ღრმად უნდა იქნეს ჩარჭობილი. ავტორი ყველა მკითხველზე უფრო ულმობელი და ჟინიანი მკითხველია და ამიტომ ის თვითონვე უნდა იყოს დასასრულით კმაყოფილი“ („როგორ ვმუშაობ“).

გაკვეთილსაც აქვს თავისი სტილი და რიტმი, ამიტომ მისი დინამიკისა და ექსპრესიისთვის მასწავლებელს გარკვეული ძალისხმევის გაღება სჭირდება. ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ გაკვეთილს მასწავლებელი და მოსწავლეები ერთობლივად ქმნიან. პედაგოგის სადირიჟორო ჯოხს ისინი ისე თავისუფლად უნდა აჰყვნენ, რომ ყოველი მოსწავლე თავისი ინდივიდუალურობით ჩაერთოს და მონაწილეობა მიიღოს სასწავლო პროცესის მრავალხმიან ჰარმონიაში.

მასწავლებელი არა მხოლოდ საკუთარი, არამედ სხვათა გამოცდილების საფუძველზეც ამდიდრებს და ამრავალფეროვნებს საგაკვეთილო სტრატეგიებს. რა შეიძლება გაკეთდეს გაკვეთილის ეფექტური დასაწყისისა და დასასრულისთვის? კარგი იქნება შემდეგი რჩევების გათვალისწინება:

  • ნებისმიერი საგნის სწავლებისას სასურველია გაკვეთილზე ისეთი უცხო მასალის შეტანა, რომელიც მოსწავლეებს დააინტერესებს. ეს შეიძლება იყოს მოცემულ თემაზე მათთვის უცნობი კონცეფციები. გაკვეთილის ბოლოს კი დრო უნდა დაეთმოს განხილული თუ შესწავლილი მასალის შეჯამებასა და განმტკიცებას.
  • მასწავლებელმა უნდა გაითვალისწინოს: გაკვეთილის დასასრულს მოსწავლეთათვის მხოლოდ იმის შეხსენება, რომ დავალება აქვთ შესასრულებელი, შესაძლოა საკმარისი არ იყოს. უფრო ეფექტური იქნება ამასთან ერთად მარტივი კითხვის დასმაც იმის შესახებ, რაც გაკვეთილზე განიხილეს.
  • გაკვეთილის დასაწყისს ენერგიას მატებს ან წინა მასალის ორიოდე კითხვით გააქტიურება, ან გონებრივი იერიშის სტრატეგიით ახალი თემის შემოტანა.
  • შეიძლება, მასწავლებელმა წინასწარ მომზადებული ციტატა დაწეროს დაფაზე, მოსწავლეებს აზრი ჰკითხოს ავტორის შეხედულებაზე და იმის საშუალებაც მისცეს, მოკლედ იმსჯელონ, ეთანხმებიან თუ არა.
  • თუ გაკვეთილზე ახალი ტერმინებისა თუ ლექსიკური ერთეულების გაცნობაა დაგეგმილი, მასწავლებელს შეუძლია, ისინი წინასწარ ჩამოწეროს დაფაზე და წყვილებსა თუ ჯგუფებს მათი განმარტება სთხოვოს. ეს მოსწავლეებს ცნობისმოყვარეობას გაუღვივებს.
  • დასაწყისისთვის დამახასიათებელი ერთგვარი დაძაბულობის გასაფანტავად შეიძლება მარტივი ტესტის ან ვიქტორინის შეთავაზებაც, რათა მოსწავლეები წახალისდნენ უფრო რთული დავალებების შესასრულებლად.

ერთმა მასწავლებელმა გაკვეთილის ბოლოს შუქნიშნის მოდელი გამოიყენა. მან ბავშვებს სთხოვა, კედელზე გაკრული „შუქნიშნის“ წითელი, ყვითელი და მწვანე ფერების ქვეშ მიეკრათ სამივე ფერის სტიკერები (გვარ-სახელის მინიშნებით); მწვანეზე დაეწერათ ერთი რამ, რაც გაკვეთილიდან მოეწონათ ან კარგად გაიგეს, ყვითელზე – რაც აეჭვებდათ და რის შესახებ მეცადინეობაც კიდევ სჭირდებოდათ, ხოლო წითელზე – რაც ვერ გაიგეს და რის ახსნაც სურდათ შემდეგ გაკვეთილზე. ეს მეთოდი მასწავლებელს მისცემს ჩატარებული გაკვეთილის ანალიზის საშუალებას და დაგეგმვისას იმის გათვალისწინებაში დაეხმარება, რომელ პრობლემას უნდა დაუთმოს მეტი ყურადღება.

შეიძლება, მასწავლებელმა მოიფიქროს გაკვეთილის შეფასების ორიგინალური, კლასისთვის შესაფერისი სისტემაც, რომელსაც რეგულარულად არა, მაგრამ ხანდახან გამოიყენებს. მაგალითად, სთხოვოს მოსწავლეებს, შეაფასონ ჩატარებული გაკვეთილი 10-ბალიანი სისტემით, ოღონდ ანონიმურად და დასაბუთების გარეშე. ამ პირობებით ბავშვები უფრო თამამად გამოთქვამენ შეფასებას და უფრო კრიტიკულებიც იქნებიან, მასწავლებელს კი შესაძლებლობა მიეცემა, დაინახოს მოსწავლეთა გულწრფელი დამოკიდებულება გაკვეთილის მიმართ. რა თქმა უნდა, ზოგი მოსწავლის დაბალი შეფასება შესაძლოა მოსწავლისვე ბრალი იყოს, მაგრამ ამ მეთოდის გამოყენება მასწავლებელს ბევრ რამეზე დააფიქრებს და რაღაცების შეცვლისკენ უბიძგებს. მრავალფეროვნებისთვის შეიძლება, ხანდახან მოსწავლეებს ქულებთან ერთად მცირე ახსნა-განმარტებაც სთხოვოს. კარგი იქნება, შესაფასებელი კითხვა ისე იყოს დასმული, რომ პასუხში მოსწავლის მიმდინარე თემასთან დაკავშირებული საჭიროებები გამოიკვეთოს. მაგალითად, მან შეიძლება დაწეროს, რომ მასწავლებლის დახმარება სჭირდება, რათა დღევანდელ გაკვეთილზე ახსნილი მასალა უფრო სიღრმისეულად გაიგოს. ამგვარად, ის მასწავლებლის კომპეტენციაში კი არ შეიტანს ეჭვს, არამედ საკუთარ სირთულეებს გაახმიანებს, შეფასების განხილვისას კი დააზუსტებს, რისი გაგება გაუჭირდა. ყველაფერთან ერთად, მასწავლებლის შეფასების შესაძლებლობა სწავლის ერთგვარ სტიმულს მისცემს და მოტივაციას გაუჩენს მოსწავლეს.

რა თქმა უნდა, ყველა მასწავლებელმა იცის, რომ ყველა მეთოდი, რაც უნდა სრულყოფილი იყოს, ყველა მოსწავლეზე თანაბარი წარმატებით არ მოქმედებს. ამიტომაც არის, რომ პედაგოგი მუდმივად უნდა ცდილობდეს სწავლების სხვადასხვა ხერხის გაცნობას, მოდიფიცირებასა და გამოყენებას.

რაც მთავარია, მასწავლებელსა და მოსწავლეს შორის გაკვეთილზე არ უნდა გაწყდეს ის უხილავი ძაფები, რომლებიც ნდობის, ურთიერთპატივისცემისა და აღიარების საფუძველზეა გაბმული. განსაკუთრებით მასწავლებელს ეკისრება ეს პასუხისმგებლობა. მან თანაბრად არ უნდა მოსთხოვოს მოსწავლეებს არც ყურადღება და არც საგაკვეთილო პროცესში მონაწილეობა. ის ისე კარგად უნდა იცნობდეს მათ, რომ უყურადღებობის მიზეზსაც მიხვდეს და ისე მოიქცეს, თითქოს არც კი შეუმჩნევია. რა თქმა უნდა, რთულია, მაგრამ აუცილებელი. პედაგოგს გამოცდილება შესძენს ამ უნარს, ოღონდ მხოლოდ მაშინ, თუ მისი აუცილებლობა გაცნობიერებული ექნება.

რევაზ ინანიშვილის ცნობილი მოთხრობის ეპიზოდს თუ გავიხსენებთ, უკეთ ჩავწვდებით პრობლემის არსს: მასწავლებელს არ მოსწონს, რომ ბავშვი არ უსმენს და უხეშად მიმართავს, ამ დროს კი მოსწავლე ისეთ ოცნებებს მისცემია, რომლებიც მას შინაგანად ამდიდრებს და ავითარებს. აშკარაა, პედაგოგი არ იცნობს, ან იცნობს და უგულებელყოფს მოსწავლის რომანტიკულ სულისკვეთებას. ბიჭს სულიერი სიმშვიდე ერღვევა. არადა, მისი ფიქრის საგანი ამაღლებულია:

„ჩახორხილი, ტყიანი და ჩამოხვეწილი მთების უკან თეთრ ლამაზ მწვერვალს დაინახავ. ის გასაოცრად ერთფეროვნად დგას ზამთარშიც და ზაფხულშიც – სულ თეთრი. ხანდახან თუ წამოედება ლეგა ღრუბელი, ან მოსცილდება, ანდა მზე მოავარაყებს ოქროსფრად. მაგრამ აუწერელი ძალით იზიდავს ადამიანის თვალს. ბიჭი საგანგებოდ ამ მწვერვალის დასანახავად ამოდის ხოლმე (თან წალდი მოაქვს, თითქოს ფიჩხზე ან წნელზე იყოს წამოსული). დგას და გაჰყურებს გულისცემით. ასე რომ ვეღარ უძლებს, ჯდება, ზოგჯერ წვება კიდეც და ხან თვალებგადიდებული იყურება, ხან თვალებმოჭუტული. ჯიბეში ვაშლები აქვს, ამოიღებს და მადიანად ჩაკბეჩს…

ბიჭმა კლასს გადახედა. მთელი კლასი მას მისჩერებოდა დაინტერესებული, დამცინავი ღიმილით.

– არ გესმის, შინდელაშვილო, – დაუძახა მასწავლებელმა, – გაიმეორე, რას ეწოდება ადგილის გარემოება.

ბიჭი წამოდგა, ხელები მერხის კალთებს ქვეშ ამოაწყო, თვალებში ისევ გაურკვევლობის ბურუსი ედგა.

– ვაი, შენს პატრონს უბედურს, ჰგონია, სკოლაში გამოგგზავნა შენც! – ზიზღით თქვა მასწავლებელმა, მაგიდიდან ბლოკნოტი აიღო და წითელი ავტოკალმით რაღაცა ჩაინიშნა.

– გაიკარ ორიანი, ბიჯო?! – კახურ კილოზე გადმოსძახა უკანა მერხიდან ყველაზე დიდმა ბიჭმა. კლასი ახარხარდა.

– რა ამბავია! – იყვირა მასწავლებელმა. შინდელაშვილი დაჯდა, თავი ჩაღუნა და ქვედა ტუჩს კვნეტა დაუწყო. მის გვერდით მჯდარმა გოგონამ შეამჩნია, რომ წვრილი, შავყვითელი თითები საბრალობლად უკანკალებდა“ („შორი თეთრი მწვერვალი“).

განათლების ცნობილი ექსპერტისა და ორატორის კენ რობინსონის საჯარო გამოსვლის ერთი შთამბეჭდავი ეპიზოდიც შეიძლება გავიხსენოთ. როცა მასწავლებელმა შეამჩნია, რომ გაკვეთილზე ერთი გოგონა არ უსმენდა, თავი დაეხარა და რაღაცას ხატავდა, ჰკითხა, რას ხატავო. ღმერთსო, უპასუხა გოგონამ, სავსებით დარწმუნებულმა თავის სიმართლეში. მასწავლებელს ხმაში ირონია გაერია: – ღმერთი რომ არავინ იცის როგორიაო? ამის შემდეგ ეცოდინებათო, – არა დაეჭვება, არამედ უფრო მეტი თავდაჯერება გაისმა გოგონას ხმაში და მასწავლებელსაც გაეღიმა.

ეს მაგალითი კიდევ ერთხელ გვარწმუნებს, რომ ყველა მოსწავლეს თავისი განუმეორებელი, უნიკალური სამყარო აქვს. მოზარდის სამყარო კი ისეთი ფაქიზი და მყიფეა, შეიძლება, ერთმა დაუფიქრებელმა, უხეშმა სიტყვამ გაბზაროს. ამიტომ პედაგოგს დიდი სიფრთხილე სჭირდება, რომ ამ ირაციონალურ სამყაროს საფუძველი არ გამოაცალოს და არ დაანგრიოს. ეს მეტაფიზიკური ოცნებები, ხანდახან მოსწავლის ყურადღების გაფანტვითა და კონცენტრაციის უუნარობით რომ მჟღავნდება, ისევე აუცილებელია ადამიანის ჩამოყალიბებისთვის, როგორც რეალური, მატერიალური გამოცდილება.

გაკვეთილის დასაწყისიც და დასასრულიც ერთგვარ ჩარჩოს ქმნის, რომელმაც შეიძლება, როგორც ნახატს, ისე შეუცვალოს ელფერი მთელ საგაკვეთილო პროცესს.

 

 

რატომ მოკლეს იცხაკ რაბინი?

0

თითქმის ერთი საუკუნეა, არ ცხრება სისხლიანი კონფლიქტი ახლო აღმოსავლეთში. ათწლეულების განმავლობაში ურთიერთზიზღისა და მოწინააღმდეგის განადგურების დაუოკებელი სურვილით იმართება პროცესები ხმელთაშუა ზღვის აღმოსავლეთ სანაპიროზე. უკვე ათობით ათასი უდანაშაულო ადამიანი ემსხვერპლა ისრაელისა და პალესტინის დაპირისპირებას. ხანგრძლივი ტანჯვის მიუხედავად, უბედურებას ბოლო არ უჩანს. მეცნიერთა ნაწილი მიიჩნევს, რომ აღნიშნული კონფლიქტი მარადიულია, ის მხოლოდ იმ შემთხვევაში შეწყდება, თუ ერთი მხარე მეორის განადგურებას, მიწასთან გასწორებას შეძლებს. ამგვარ სიბნელეში იშვიათად გამოანათებს ხოლმე იმედის ნაპერწკალი, მაგრამ ისტორიაში მაინც შესაძლებელია მშვიდობის უმაგალითო სიმბოლოთა აღმოჩენა. ისრაელის სახელმწიფოს წარსულს ახსოვს ფიგურა, რომელსაც ნახევარი ნაბიჯი დააკლდა სასაკლაოს დასრულებამდე. მას იცხაკ რაბინი ერქვა, მისი სახელის გახსენება განსაკუთრებულ მნიშვნელობას იძენს განახლებული ომის ეპოქაში.

ვინ იყო იცხაკ რაბინი?

იცხაკ რაბინის განუმეორებელ პოლიტიკურ მოღვაწედ ჩამოყალიბება რამდენიმე ფაქტორმა განაპირობა.

თავდაპირველად უნდა აღვნიშნოთ, რომ რაბინი ისრაელის მიწაზე დაიბადა. მისმა უკრაინული და ბელორუსული წარმოშობის დედ-მამამ წმინდა მიწაზე დასახლების გადაწყვეტილება ძალიან ადრე მიიღეს. მომავალი ლიდერის მშობლები მესამე ალიის დროს, 1920-იანი წლების დასაწყისში დასახლდნენ იერუსალიმთან ახლოს. იცხაკ რაბინი რეპატრირებული მოქალაქე არ იყო, მან თავისი თვალით ნახა, როგორ აშენებდნენ ებრაელები სახელმწიფოს იატაკქვეშა რეჟიმში საქმიანობის დროს. მას კიბუციში, სასოფლო-სამეურნეო კოლექტივში ცხოვრების გამოცდილებაც ჰქონდა და შრომის პარტიის ახალგაზრდული მოძრაობის შემადგენლობაში ბრიტანული მანდატის წინააღმდეგაც გაულაშქრია. მოკლედ, პალესტინის ტერიტორიაზე რაბინის ოჯახმა თავის ხალხთან ერთად გადადგა პირველი ნაბიჯები და ისინი მოგვიანებით არ შეერთებიან სახელმწიფოს მშენებლობის საქმეს. ისინი დიდ სისხლისღვრამდეც იცნობდნენ არაბებსა და მათ ზნე-ჩვეულებებს.

მშვიდობის სიმბოლოდ ქცეული პოლიტიკოსის ღირებულებით სისტემას მხოლოდ ისრაელში დაბადებით მიღებული გამოცდილება არ განაპირობებდა. რაბინი თავად გახლდათ სწორუპოვარი მეომარი და მებრძოლი, თავისი თვალით ჰქონდა ნანახი ომი და შესანიშნავად იცოდა, რას ნიშნავდა სისხლის მდინარეების ფასად მოპოვებული გამარჯვება. პრემიერ-მინისტრი ჯერ კიდევ მოსწავლე იყო, როდესაც ბრიტანეთის სამანდატო ტერიტორიაზე მოქმედი ელიტური პარამილიტარული დაჯგუფების წევრი გახდა. ბატალიონ „პალმახის“ მებრძოლი იარაღით ხელში იცავდა პალესტინის ებრაულ დასახლებებს არაბებისა და ინგლისელებისგან. არალეგალური შეიარაღებულ წინააღმდეგობაში მონაწილეობის გამო იმპერიულმა ხელისუფლებამ იერუსალიმელი ბიჭი რამდენჯერმე გაასამართლა. თინეიჯერობის ასაკში დაწყებული სამხედრო კარიერა თითქმის მთელი სიცოცხლის განმავლობაში გაგრძელდა, რაბინმა არალეგალური დაჯგუფების რიგითი ჯარისკაცობიდან არმიის გენერლობას მიაღწია. სამხედრო ისტორიის ყველა სპეციალისტმა იცის, რომ სრულიად უთანასწორო „ექვსდღიან ომში“, იორდანიის, სირიისა და ეგვიპტის წინააღმდეგ მარტო დარჩენილ ისრაელის არმიას სათავეში სწორედ იცხაკ რაბინი ედგა. სწორედ იმიტომ, რომ მთელი ცხოვრება ტყვიების ზუზუნში გაატარა, გენერალმა ყველაზე კარგად უწყოდა მშვიდობის მნიშვნელობა.

რაბინი სოციალისტური პარტიის წევრი იყო, რომელიც პოლიტიკური ცხოვრების გზაზე მხოლოდ სამხედრო სფეროსთან დაკავშირებულ თანამდებობებს არ იკავებდა. პრემიერ-მინისტრად არჩევამდე გენერალი შრომის, კეთილდღეობისა და კომუნიკაციების სამინისტროებს ხელმძღვანელობდა. მაშასადამე, მოღვაწეს ერთი ხანობა პირადად მოუწია ზრუნვა გაჭირვებული მოქალაქეების დასაქმებაზე, ომიდან დაბრუნებული ვეტერანების პენსიით უზრუნველყოფასა თუ ჰოლოკოსტს გადარჩენილთა სოციალურ უზრუნველყოფაზე, აფეთქებული კომუნიკაციების აღდგენაზე. რაბინს პირადად ჰქონდა ნამუშევარი სამხედრო-შეიარაღებული დაპირისპირებების შედეგად განადგურებული სოციალური ქსოვილის აღდგენაზე და კარგად ხვდებოდა, რომ ხშირ შემთხვევაში ფაქტობრივად შეუძლებელი იყო ომის შედეგების ელემენტარულ დონეზე აღმოფხვრაც კი.

ალბათ, ამგვარი წარსულის გამო იცხაკ რაბინს არასდროს დაუკარგავს მშვიდობის რწმენა. მან პრემიერ-მინისტრად მუშაობის მეორე ვადის განმავლობაში შეუძლებელს მიაღწია და პალესტინის გათავისუფლების ორგანიზაციასთან ცეცხლის შეწყვეტაზე შეთანხმდა. მეტიც, იცხაკ რაბინმა და იასირ არაფატმა კონფლიქტის პოლიტიკური დარეგულირების გზაც გამონახეს. 1993 წელს დასახელებულ ლიდერებს შორის პრეზიდენტ კლინტონის შუამავლობით მიღწეული შეთანხმება ითვალისწინებდა: ისრაელის მიერ პალესტინის გათავისუფლების ორგანიზაციის პალესტინელი ხალხის ოფიციალურ წარმომადგენლად აღიარებას, თავის მხრივ პალესტინელები აღიარებდნენ ისრაელის სახელმწიფოს არსებობის უფლებას და უარს ამბობდნენ თავიანთ გაცხადებულ მიზანზე, ისრაელის განადგურებაზე. ე.წ. „ოსლოს შეთანხმება“ ასევე ითვალისწინებდა ღაზას სექტორსა და მდინარე იორდანეს დასავლეთ სანაპიროზე პალესტინელთა მმართველობის დაწესებასა და მისთვის შიდა საკითხების დამოუკიდებლად გადაწყვეტის უფლების გადაცემას. ბევრი რომ აღარ გავაგრძელოთ, 1993 წელს ოსლოსა და ვაშინგტონში რაბინმა და არაფატმა დაიწყეს პროცესი, რომელიც აღმოსავლეთ ხმელთაშუაზღვისპირეთში ორი სახელმწიფოს – ისრაელისა და პალესტინის წარმოქმნას გამოიწვევდა. მრავალწლიანი სისხლისღვრის შემდეგ არაბებსაც და ებრაელებსაც სათავეში ედგნენ პირები, რომლებიც მშვიდობის მხარეს იყვნენ. ცხადია, პირველივე წარმატების შემდეგ რაბინსაც და არაფატსაც უამრავი მტერი გამოუჩნდათ. ისრაელში ულტრამემარჯვენე ექსტრემისტები აბობოქრდნენ. ისინი ამბობდნენ – არაბული სამყარო უზარმაზარია, დედამიწაზე ათობით არაბული სახელმწიფოა, გადანაწილდნენ პალესტინელები მეზობელ ქვეყნებში, ტერორისტებს ახალი რესპუბლიკის შექმნის უფლება არ აქვთო. პარალელურად, არაფატს აუჯანყდნენ რელიგიური ფუნდამენტალისტები, რომლებმაც ძველი პალესტინური ლოზუნგი შეახსენეს მთელ მსოფლიოს „პალესტინა ზღვიდან მდინარემდე“, რაც ისრაელის განადგურებას გულისხმობდა. მიუხედავად მგზნებარე წინააღმდეგობისა, არცერთ მათგანს უკან არ დაუხევია, მსოფლიომ სათანადოდ დააფასა ორივე მათგანის თავდაუზოგავი შრომა მშვიდობისათვის, ისინი ნობელის პრემიით დაჯილდოვდნენ. იასირ არაფატმა გაუძლო ოპოზიციონერთა შემოტევებს და გადაურჩა მათ თავდასხმებს, იცხაკ რაბინი კი ვერა.

1995 წელს ოსლოს შეთანხმების მხარდასაჭერად გამართული მასობრივი დემონსტრაციის დასრულების შემდეგ ულტრამემარჯვენე აქტივისტმა იცხაკ რაბინი საკუთარ მანქანაში ჩაცხრილა და დიდი ხნით წერტილი დაუსვა სამშვიდობო პროცესს ახლო აღმოსავლეთში. იმედია, ებრაელ ტერორისტს საბოლოოდ არ დაუსამარებია მშვიდობის იდეა წმინდა მიწაზე.

როგორ მოვახერხოთ მშობლებთან საერთო ენის გამონახვა?

0
Calm mom and naughty mischievous children running around her. Mother surrounded by kids trying to keep equanimity, composure and calmness. Modern parenting. Flat cartoon colorful vector illustration.

„გაინტერესებთ, როგორ არის შესაძლებელი, მშობლებს აუხსნათ, რომ „ჩათში“ მიმოწერა ძალიან სახალისო გასართობია; რომ დილით ადრე გაღვიძება საშინელებაა; რომ როდესაც ძალიან ცუდ ხასიათზე ხარ მშობლის ჭკუის სასწავლებელი ტექსტები უარესად გაღიზიანებს, რადგან ძალიან გინდა მარტო დარჩენა; რომ ხანდახან მშობლები მსოფლიოში ყველაზე მეტად აუტანელი ადამიანები გგონია. ბოლო პერიოდში კი მათთან კონფლიქტები გაგიხშირდა და საერთოდ რატომ ვერ ახერხებენ მშობლები/უფროსები მოზარდებს გაუგონ? ეს ყველაფერი ვფიქრობ, შენ ძალიან გაწუხებს“.

ბრიტანელი ნეირობიოლოგის წიგნი, ასე ვთქვათ, თარჯიმნის როლს ასრულებს, ანუ მშობლების ენიდან თინეიჯერების ენაზე თარგმნის „საჭირბოროტო“ საკითხებს ეხება. ამ ნაშრომით, მოზარდები გაიგებენ, რა სურთ დედებსა და მამებს; რა ხდება თავად მათ გონებაში და როგორ არის შესაძლებელი ნეგატიური ფიქრების დამარცხება. და კიდევ, ავტორი განმარტავს, რა პროცესები მიმდინარეობს ავადსახსენებელ „გარდატეხის ასაკში“.

„მოგესალმები, ძვირფასო მკითხველო! იმედი მაქვს, რომ მშობლების გარდა, ამჯერად მოზარდებიც (მოზარდი – არის ნებისმიერი ადამიანი, რომელსაც უკვე ბავშვს ვერ დაარქმევ და ჯერ არც ზრდასრულია) ხართ დაინტერესებული, გაეცნოთ ჩემს შეხედულებებს. მე ვარ Dean Burnett ან ექიმი Dean Burnett, მედიცინის დოქტორი. ეს ხარისხი კი მომცეს თავის ტვინისა და ნერვული სისტემის სფეროში სერიოზული კვლევების ჩატარებისთვის. მას შემდეგ, დავწერე რამდენიმე წიგნი, მაგრამ ვფიქრობ, ეს ნაშრომი ყველაზე მნიშვნელოვანია, რადგან ის მხოლოდ უფროსებისთვის არ არის, იმედი მაქვს, ის დააინტერესებთ მოზარდებსაც“. მშობლებო/უფროსებო, პედაგოგებო ვისაც მოგბეზრდათ საკუთარ და სხვა თინეიჯერებთან ჩხუბი და აყალ-მაყალი წააკითხეთ მათ ექსპერტის ეს მოსაზრებები.

მცირე კომენტარის სახით გეტყვით, რომ Dean Burnett-ის წიგნში პირობითად ასეთი სათაურით – „რატომ ვერ ახერხებენ მშობლები საკუთარი შვილების გაგებას და რა მოვუხერხოთ ამ პრობლემას: წიგნი, რომელიც ყველა მოზარდმა უნდა წაიკითხოს“ – თხრობა მიმდინარეობს პირველ პირში. მისი ავტორი არის ნეირობიოლოგი, კარდიფის უნივერსიტეტის ფსიქოლოგიური სკოლის ლექტორი, ბლოგერი, ექსპერტი, ბესტსელერების ავტორი, რომლებიც მსოფლიოს 25 ქვეყანაში არის გამოცემული, ბირმინგემის სახელმწიფო უნივერსიტეტის მიწვეული მეცნიერ-თანამშრომელი. ხანდახან Dean Burnett კომედიურ როლებსაც კი ასრულებს. ამჟამად, ნეირობიოლოგი ოჯახთან ერთად ცხოვრობს კარდიფში.

„კიდევ ერთხელ ვაზუსტებ, რომ ეს წიგნი დაწერილია 10-დან 16 წლამდე მოზარდებისთვის. მაგრამ მისი წაკითხვა ნებისმიერი ასაკის დაინტერესებულ პირს შეუძლია. მშობლებისა და მოზარდების ურთიერთობებზე მრავალი წიგნი არსებობს, სადაც ავტორები უხსნიან უფროსებს, როგორ მოაგვარონ ურთიერთობები საკუთარ „რთულ თინეიჯერებთან“, მაგრამ ეს ნაშრომი იმით განსხვავდება სხვა ნაშრომებისგან, რომ ის დაწერილია არა ზრდასრულებისთვის, არამედ მოზარდებისთვის. ის ცდილობს აუხსნას მათ, როგორ მოაგვარონ ურთიერთობები საკუთარ არცთუ ისე მარტივ მშობლებთან.

შესავალი გაკეთებულია, მოდით, ახლა დავიწყოთ. თუ გულწრფელი ვიქნებით, შეგვიძლია ვთქვათ, რომ მშობლები ხანდახან მართლაც წარმოუდგენლად აუტანელი არიან. მთელი სამყაროს თინეიჯერებს ზოგჯერ ეჩვენებათ, რომ მშობლებს მათი საერთოდ არ ესმით. უფროსებისთვის ყველაფერი გაუგებარია დაწყებული იმით, თუ როგორ ატარებენ დროს მათი შვილები, დასრულებული ისეთი საჭირბოროტო საკითხით, როგორ ირჩევენ მოზარდები სამეგობრო წრეს და როგორი ფორმით ურთიერთობენ ერთმანეთთან. უფრო მეტიც, უფროსები მუდმივად „ტვინს უჭამენ“ შვილებს, თითქოს მათ თავად არ შეეძლოთ საკუთარ პრობლემებთან გამკლავება. ჰოდა, დარწმუნებული ვარ, შენ ისიც შეამჩნიე, რომ მშობლებთან უფრო ხშირად კამათობ, ვიდრე ადრე. ამ ყველაფრის გათვალისწინებით, მოზარდებს მწვავე საჭიროება აქვთ, ვინმემ ნათლად და გასაგებად აუხსნას, რა ხდება სინამდვილეში.

მაინც ვისი ბრალია ასეთი გაუგებრობა მშობლებსა და შვილებს შორის? – პრინციპში არავისი. პირველ რიგში, მინდა თინეიჯერებმა იცოდნენ, რომ ჩვენსა და მათ შორის არსებულ ურთიერთობებში არაფერი არანორმალური არ ხდება. ნებისმიერ ქვეყანაში მშობლები და მოზარდები ყოველდღიურად კინკლაობენ. „ბავშვები ზედმეტად განებივრებული არიან, ცუდი მანერები აქვთ, არავის უჯერებენ, უფროსებს პატივს არ სცემენ, სწავლის ნაცვლად თავში სულ სხვა რამეები უტრიალებთ“ – ეს ტექსტი დაახლოებით 2500 წლის წინანდელია, რომელსაც სრულად ეთანხმება თანამედროვე მშობლების უმრავლესობა და ამატებს: „მოზარდები ძალიან დიდ დროს კარგავენ სოციალურ ქსელებსა და კომპიუტერულ თამაშებში“.

მაშ ასე, გავიგეთ, რომ მოზარდები და მშობლები ერთმანეთთან კინკლაობენ და ჩხუბობენ უკვე ათას წელზე მეტია. მაგრამ პასუხგასაცემია ერთი სერიოზული კითხვა: რატომ თვლის ყველა უფროსი, რომ ყველაფერში დამნაშავე მხოლოდ მოზარდია? ანუ რატომ ხდება რომ უმეტესად მოზარდებს სთხოვენ პასუხს, ამუნათებენ და სასჯელს უწესებენ? ესე იგი თვლიან, რომ შეცდომებს მხოლოდ თინეიჯერები უშვებენ? ეს კითხვები დიდი ხანია, მაწვალებს – ამბობს ბრიტანელი ავტორი და განმარტავს – ისევე, როგორც ყველა ზრდასრული ადამიანი, მეც ვიყავი მოზარდი. მოზარდობა ხომ დაბნეულობის, ქაოსის და სტრესის პერიოდია. თანაც გასათვალისწინებელია ის ურიცხვი ცვლილება, რომლებიც თინეიჯერის სხეულსა და თავის ტვინში მიმდინარეობს. ამას კიდევ ემატება ის შეგონებები, რომლებიც ხშირ შემთხვევაში წინააღმდეგობრივი და აშკარად უსამართლოა. რატომ ხდება, რომ ზრდასრულები მოზარდებს „ჩაკეტილობასა“ და „ეგოისტურობაში“ ადანაშაულებენ, მაგრამ როდესაც ისინი რამე სერიოზულ გასართობს ან სხვა საქმიანობას იწყებენ, მათ „გულუბრყვილობასა და „გულჩვილობას“ აბრალებენ? ზოგჯერ ამ ყველაფრის შესახებ ჩემს მშობლებს, მასწავლებლებსა და სხვა უფროსებს ვუყვებოდი. ისინი კი მპასუხობდნენ „გაიზრდები და ყველაფერს მიხვდები“. საქმე კი ის გახლავთ, რომ უკვე დიდი ხანია, გავიზარდე, ბევრი წიგნიც წავიკითხე, მაგრამ მაინც ვერაფერს მივხვდი!

მართლაც, ძალიან რთულია იმის ახსნა, რომ შენ ოცდამეერთე საუკუნის თინეიჯერს, რომელსაც გაცილებით მეტი ცოდნა გაქვს თანამედროვე ტექნოლოგიების შესახებ, ვიდრე შენს მშობლებს, მაინც ზრდასრულები გიდგენენ მათი გამოყენების წესებს, თანაც იმ საგაზეთო სტატიაზე დაყრდნობით, რომლის ავტორიც კიდევ უფრო დიდი ასაკისაა და უფრო ცოტა რამ იცის ტექნოლოგიებისა და სხვა უახლესი გამოგონებების შესახებ, მაგრამ მაინც გამოთქვამს საკუთარ მოსაზრებებს. ნეტავ რატომ?

სკოლაში საოცრად ბეჯითად ვსწავლობდი. მშობლები, მასწავლებლები და მთელი გარე სამყარო დაჟინებით გვიმტკიცებდნენ, რომ გამოცდებზე კარგი ნიშნების მიღება აუცილებელი იყო, როცა გსურდა ცხოვრებაში რამისთვის მიგეღწია. იმ დღეს, როდესაც მე მრავალი სხვა თანატოლის მსგავსად საუკეთესო ნიშნებზე ჩავაბარე გამოსაშვები გამოცდები, ტელევიზიით გამოდიოდნენ პოლიტიკოსები, რომლებიც ამტკიცებდნენ, რომ საგამოცდო დავალებები ძალიან მარტივად იყო შედგენილი. ანუ გამოდის, რომ თუ მოზარდები გამოცდებს კარგად ვერ ჩააბარებდნენ, „ქვეყანა დაიქცეოდა“, მაგრამ, თუ ისინი კარგ შეფასებას მიიღებდნენ, მაშინ ეს არც ისე დიდი მიღწევა იქნებოდა, რადგან გამოცდები მეტისმეტად მარტივი იყო.

მიუხედავად იმისა, რომ თინეიჯერი Dean Burnett უკვე კარგა ხანია, ორმოც წელს გადაცილებულ, ჭარბწონიან და სიმელოტე შეპარულ Dean Burnett-ად გადაიქცა, მაინც გულში წყენა აქვს ჩარჩენილი ამ და სხვა მსგავსი მცირე თუ დიდი უსამართლობების გამო. შეიძლება ითქვას, რომ მშობლები უმეტესად დარწმუნებული არიან, რომ თინეიჯერებს საერთოდ არ ესმით უფროსების მიერ მათთვის დაუზარლად გაცემული რჩევა-დარიგებები. ამიტომ ეჭვიც არ ეპარებათ, რომ მოზარდი შესაძლოა, ძალიანაც ცდილობდეს, გაიგოს ის, რასაც უფროსები დაუზარლად შეაგონებენ, ოღონდ არაფერი გამოსდით. სამწუხაროდ, შვილების გაჩენის შემდეგ მშობლებს პატარების აღზრდისა და განვითარების შესახებ „ინსტრუქციებს“ არავინ აწვდით. სიმართლე ის არის, რომ ისინიც გულწრფელად ცდილობენ, შვილებს ყველაფერი საუკეთესო მისცენ, კითხულობენ წიგნებს, საჭირბოროტო საკითხებს მეგობარ ოჯახებთან ერთად განიხილავენ, ანუ ზრდასრულებს ნამდვილად უშეცდომო მშობლობა სურთ, რის მისაღწევად ხშირად იმპროვიზაციაც კი უწევთ. მე ვფიქრობ – ამბობს ბრიტანელი ექიმი – შენ უნდა ეცადო და მოახერხო უფროსების გაგება, ეს წიგნიც ხომ შენთვისაა დაწერილი.

კარგი ამბავი კი ის არის, რომ რადგან საკუთარი კარიერა ადამიანის თავის ტვინის შესწავლას დავუთმე, ვთვლი, რომ სხვებთან შედარებით უკეთ ვერკვევი იმაში, რატომ კამათობენ მოზარდები და მშობლები ასე ხშირად. ძვირფასო, მკითხველო ზუსტად ამ ცოდნის გაზიარება მსურს თქვენთვის შემდეგ სტატიებში – გვპირდება ბრიტანელი ნეირომეცნიერი.

 

 

 

 

„ულმობელი საქმის კაცი“ და თანამედროვე მოზარდები – მეორე ნაწილი

0

 რატომ უნდა ვასწავლოთ სკოლაში ნიკო ნიკოლაძის შესახებ

„თავიდან, როცა ამ კაცის საქმეების შესახებ გავიგე, სახელიც არ ვიცოდი მისი. გაგების შემდეგ ჯერ გამიკვირდა, შემდეგ კი გავბრაზდი, რადგან ასეთი მნიშვნელოვანი კაცი, რომელსაც ილიაზე ნაკლები დამსახურება არა აქვს ქვეყნისთვის, სახელმძღვანელოშიც კი არ არის შეყვანილი. ახლა კი ვკითხულობ მის ციტატებს და ვხედავ, რამდენად სწორად და თანამედროვედ ფიქრობს ეს ადამიანი. ის ისეთ პრობლემებს ეხება, რომლებიც ახლაც კი მოუგვარებელია“.

 

„ნიკომ ყველაფერი გააკეთა საქართველოსთვის. უდიდესი შრომა და ღვაწლი ჩადო, რათა აქამდე მოვსულიყავით, სადაც ახლა ვართ. მისი შრომა ნამდვილად დასაფასებელია და უნდა ვაღიარო, ამიერიდან ის ჩემი ფავორიტი ადამიანია. თითოეულმა ქართველმა უნდა იცოდეს მის შესახებ“.

 

„ნიკო ნიკოლაძე ჩვენი ქვეყნის ერთ-ერთი გამორჩეული ადამიანია, ვის შესახებაც ყველა ჩემმა თანატოლმა უნდა იცოდეს“.

 

ეს ამონარიდებია მეთერთმეტეკლასელების ნაწერებიდან.

როგორც პირველ წერილში  აღვნიშნე, ნიკო ნიკოლაძით შეპყრობილს, სინდისი მქენჯნიდა, რომ ჩემს მოსწავლეებთან აქამდე არ მესაუბრა მასზე. ახლა მეთერთმეტე კლასში არიან, XIX საუკუნის ლიტერატურა უნდა შეისწავლონ სტანდარტის მიხედვით, ამიტომ ვიფიქრე, რომ ზუსტად ჩაჯდებოდა კონტექსტში ნიკო ნიკოლაძის გაცნობა.

 

აქტივობა N1 – თავდაპირველად ჯგუფური სამუშაო ჩავატარე, დავავალე, ერთად გაეხსენებინათ ყველაფერი, რაც მეცხრამეტე საუკუნის საქართველოსა და მსოფლიოზე იცოდნენ. გაკვეთილზე კარგად გამოჩნდა, რაზე უნდა გაეგოთ მეტი. მერე დაფაზე ჩამოვწერეთ სფეროები. მაგალითად: ლიტერატურა, არქიტექტურა, მოდა, ტრანსპორტი, სპორტი, მეცნიერება. მოსწავლეებმა აირჩიეს მათთვის სასურველი სფერო (ოღონდ ისე, რომ ყველა სფეროს „გამოუჩნდა პატრონი“). დავავალე, არჩეულ თემაზე საინტერესო ფაქტები მოეძებნათ, ოღონდ განსაზღვრულ – XIX საუკუნის არეალში, და პარალელი გაევლოთ მსოფლიო სიახლეებსა და საქართველოში განვითარებულ მოვლენებს შორის. თან მაინტერესებდა, დაგუგლვისას ნიკო ნიკოლაძეზე თუ წააწყდებოდნენ რიმეს. მეორე გაკვეთილი საკმაოდ საინტერესო გამოვიდა, რადგან მოსწავლეების მიერ შეკრებილი ცნობების წყალობით სიახლეებით სავსე მეცხრამეტე საუკუნის მსოფლიოსა და საქართველოს კონტურები უფრო მკაფიოდ დავინახეთ. ნიკო ნიკოლაძე არავის უხსენებია.

 

აქტივობა N2 – გაკვეთილზე მივიტანე ფოტოებით აწყობილი პრეზენტაცია (იხ. დანართი N1) ნიკო ნიკოლაძის შესახებ. გადაწყვეტილი მქონდა, მთელი გაკვეთილი მის საქმეებზე საუბრისთვის დამეთმო. „დღეს მე უნდა გესაუბროთ ადამიანზე, რომელსაც „ულმობელი საქმის კაცი“ უწოდეს…“ დავიწყე მარტივი, მაგრამ მოზარდებისთვის ავთენტური კონტექსტებით:

ეს იყო კაცი, რომელმაც… საქართველოში პირველი „სელფი“ გადაიღო! (პირველივე ფოტომ უდიდესი შთაბეჭდილება მოახდინა მათზე. გამოცოცხლდნენ. ამას მოვაყოლე საუბარი იმაზე, როგორ იყო გატაცებული ნიკო ნიკოლაძე ფოტოგრაფიით და რამდენიმე ნიმუშიც ვაჩვენე).

ეს იყო ადამიანი, რომელმაც… 1889 წელს პარიზის საერთაშორისო გამოფენიდან პირველი ველოსიპედი ჩამოიყვანა საქართველოში.

ეს იყო პირველი ქართველი, რომელმაც დოქტორის ხარისხი ევროპაში მიიღო – ციურიხში, 1868 წელს.

ეს იყო პიროვნება, რომლის ორგანიზატორობითა და უშუალო მონაწილეობით ქართველი ქალები პირველად გაემგზავრნენ ევროპაში სასწავლებლად.

ეს იყო პიროვნება, რომელმაც დიდი წვლილი შეიტანა 1918 წელს საქართველოს დამოუკიდებლობის გამოცხადებაში და თავად შექმნა საქართველოს დამოუკიდებლობის აქტი.

ეს იყო კაცი, რომლის ინიციატივით ამიერკავკასიაში პირველი რკინიგზა გაიყვანეს, რომელმაც ფოთის პორტი ააშენა და ა.შ.

შემდეგ დავიწყე სხვა საქმეების ჩამოთვლა, ოღონდ სახელი და გვარი არ მითქვამს. ძალიან შთამბეჭდავი აღმოჩნდა პრეზენტაცია, რადგან, ჯერ ერთი, ვერ წარმოიდგინეს, რომ შესაძლებელი იყო, ამდენი რამ ერთ ადამიანს გაეკეთებინა, მეორე – ვინაობის დამალვამ და ინტრიგის შენარჩუნებამ სხვა ელფერი მისცა გაკვეთილს. ბოლოს გაიგეს, ამ კაცს ნიკო ნიკოლაძე რომ ერქვა. მერე გეგმა გავაცანი და ვუთხარი, რომ მთელ კვირას მისი ცხოვრებისა და მოღვაწეობის გაცნობას დავუთმობდით. გეგმა ასეთი იყო:

  • ნიკო ნიკოლაძის გაკეთებული საქმეების გაცნობა;
  • ნიკო ნიკოლაძის ოჯახზე საუბარი;
  • ნიკო ნიკოლაძე – განმანათლებელი;
  • ნიკო ნიკოლაძე და ქალთა უფლებები;
  • ნიკო ნიკოლაძე და ევროპა;
  • ნიკო ნიკოლაძის სახლ-მუზეუმისა და ფოთის მონახულება;
  • „რა? სად? როდის?“ თამაში.

 

აქტივობა N3 – მოსწავლეებს დავავალე, მოეძებნათ საინტერესო ცნობები ნიკო ნიკოლაძის ოჯახის წევრების შესახებ. პარალელურად მეც მოვამზადე პრეზენტაცია (იხ. დანართი N2) ნიკოს მეუღლისა და შვილების საინტერესო საქმეებზე. ბევრი რამ უკვე ნანახი და დამუშავებული ჰქონდათ, მაგრამ რაღაცების დამატება მაინც დასჭირდათ, თან ფოტომასალამ უფრო გაამრავალფეროვნა გაკვეთილი.

 

აქტივობა N4 – შემდეგი აქტივობა საშინაო დავალება იყო. ნიკო ნიკოლაძის ციტატების მიხედვით უნდა დაეწერათ ესე მის შესახებ. (იხ. დანართი N3)

დავალება: ნიკო ნიკოლაძის ნააზრევის მიხედვით ესეს დაწერა, რომელიც დაახასიათებს მის პიროვნებას.

 

წაიკითხე ქვემოთ მოცემული ამონარიდები, რომლებიც სხვადასხვა თემას ეხება და მხოლოდ მათ მიხედვით დაწერე ნიკო ნიკოლაძის დახასიათება:

  • ისაუბრე, რომელ თემებს ეხება ეს ამონარიდები და ახსენი, რა დამოკიდებულებას ამჟღავნებს მოცემული საკითხების მიმართ ავტორი;
  • იმსჯელე, ნიკო ნიკოლაძის რომელი თვისებები იკვეთება ამონარიდებში. შენი თვალსაზრისი ციტატებით დაასაბუთე.
  • დაიცავი ესეს სტრუქტურა: შესავალი, ძირითადი ნაწილი, დასკვნა.

 

აქტივობა N5 – ამის შემდეგ მოსწავლეებს წავაკითხე გულნაზი კაკაბაძის სტატია „ნიკო ნიკოლაძე – განმანათლებელი“, ოღონდ შემოკლებული და ადაპტირებული ვერსია. სკოლაში კი ჯგუფებში უნდა ემუშავათ და მნიშვნელოვანი ინფორმაცია წინასწარ გამზადებულ სქემაში გადაეტანათ (იხ. დანართები N4, N5).

 

აქტივობა N6 – გაკვეთილზევე ერთად წავიკითხეთ გიორგი ფანცულაიას სტატია „ნიკო ნიკოლაძე და ქალთა უფლებები“ და გავმართეთ დისკუსია. ვიმსჯელეთ იმაზე, ერთი მხრივ, ჰქონდათ თუ არა სრულფასოვანი განვითარების საშუალება ნიკო ნიკოლაძის ოჯახის ქალებს, მეორე მხრივ კი რამდენად აქტუალურია XXI საუკუნეში ამ სტატიაში წამოჭრილი საკითხები, რამე თუ შეიცვალა ან გაუმჯობესდა ამ კუთხით. ამავე საკითხს დავუკავშირეთ და ვისაუბრეთ ნიკო ნიკოლაძის დამოკიდებულებაზე ევროპის მიმართ და დღევანდელი საქართველოს მნიშვნელოვან გამოწვევებზე (იხ. დანართი N6).

რა თქმა უნდა, ამ მასალების დამუშავებით არ ამოწურულა საინტერესო თემები, რომლებზე საუბარიც კარგი იქნებოდა მოსწავლეებთან, მაგრამ არც ის მინდოდა, პროექტი მეტისმეტად გაწელილიყო და მობეზრებოდათ, ამიტომ დავავალე, უკვე დამუშავებული, გააზრებული სტატიების, ამონარიდების, მოძიებული ინფორმაციის მიხედვით თითოეულს მოემზადებინა „რა? სად? როდის?“ თამაშის ტიპის 2-3 კითხვა. მსგავსი კითხვების მოფიქრება მარტივი არ არის, საკმაო გამოცდილებას მოითხოვს. მოსწავლეებმა კითხვები გამომიგზავნეს, მე კი სლაიდებზე გადავიტანე. ისე გავაკეთე, რომ პარალელურ კლასებს ერთმანეთის კითხვებზე ეთამაშათ. თან ითამაშეს, თან განვიხილეთ, რომელი კითხვები შეესაბამებოდა სრულად თამაშის ფორმატს – ეს უკვე მე-7 აქტივობა იყო და დამაგვირგვინებელი შეხვედრისთვის ვემზადებოდით. უნდა მოგვენახულებინა ნიკო ნიკოლაძის სახლ-მუზეუმი, იქ გაგვემართა თამაში ფოთის ერთ-ერთი სკოლის გუნდთან, რომლის წევრებმაც, თავიანთი ქართულის მასწავლებლის დახმარებით, ზუსტად ის გზა გაიარეს, რომელიც ჩემმა მოსწავლეებმა. თამაშისთვის ამჯერად მე მოვამზადე კითხვები, რომლებიც მოიცავდა როგორც შესწავლილ მასალას, ისე იმ ინფორმაციასაც, რომელსაც მოზარდები სახლ-მუზეუმში მიიღებდნენ (ამის შესახებ ისინი წინასწარ გავაფრთხილე, რათა უფრო აქტიურ მსმენელებად მექცია) (იხ. დანართი N7).

სახლ-მუზეუმის დირექციის გულითადი მასპინძლობისა და დიდი ხელშეწყობის წყალობით, ყველაფერმა გეგმის მიხედვით ჩაიარა. მოზარდებმა ძალიან ისიამოვნეს აზარტული თამაშით, მუზეუმის სტუმრების ყურადღებაც მიიპყრეს და ისედაც საინტერესო სახლ-მუზეუმი ლამის ჯადოსნურ ადგილად იქცა მათთვის.

თამაშის შემდეგ მოვინახულეთ ფოთიც. დიდი ნიკოს მიერ დაგეგმარებულმა ამ პატარა, სუფთა ქალაქმა, ნავსადგურმა, შუქურამ, ნიკო ნიკოლაძის მიერ რესტავრირებულმა კოშკმა და აშენებულმა ულამაზესმა ტაძარმა საოცარი ემოციებით აგვავსო.

სტატიას ვურთავ ნიკო ნიკოლაძის ჩეტბოტის პირველად ვერსიას. შემთხვევით აღმოვაჩინე ინტერნეტში, რომ სტუდენტების ჯგუფი მუშაობდა. შემდეგ ქალბატონმა რუსუდან უტიაშვილმა ეს ბმულიც მომაწოდა. მართალია, ჩეტბოტი ჯერ კიდევ დასახვეწია, მაგრამ მოსწავლეებისთვის მაინც საკმაოდ შთამბეჭდავი აღმოჩნდა: https://nikonikoladze.org.ge/?fbclid=IwAR1MxmXdMul2j71R3T72LRR6cQl1tF-DokG9cbILYi9UW7TFjWBRXDlKGbo

 

გამოყენებული ლიტერატურა:

 

  1. აკაკი ბაქრაძე, თხზულებანი. ნიკო ნიკოლაძე. I ტომი, თბილისი, 2004 წ.
  2. „ნიკო ნიკოლაძე – ადამიანი, რომელმაც გაუსწრო დროს“. რესპონდენტი – ნიკო ნიკოლაძის მკვლევარი, პროფესორი დალი ჩიკვილაძე

https://www.marketer.ge/niko-nikoladze/

  1. გულნაზი კაკაბაძე, „ნიკო ნიკოლაძე – განმანათლებელი“

https://scroll.ge/34729/gulnaz-kakabadze-niko-nikoladze-ganmanathlebeli/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=gulnaz-kakabadze-niko-nikoladze-ganmanathlebeli

  1. ანა ფიცხელაური, „ნიკო ნიკოლაძე – კაცი, რომელმაც გაუსწრო დროს“

https://www.forbeswoman.ge/post/nikoladze

  1. ვაჟა შუბითიძე, „ნიკო ნიკოლაძის ადგილისათვის ქართული პოლიტიკური აზროვნების ისტორიაში“

https://for.ge/view/22384/niko-nikolaZis-adgilisaTvis-qarTuli-politikuri-azrovnebis-istoriaSi.html

 

 

 

ჟურნალ “სკოლის მართვის” ახალი ნომერი

0

მსოფლიო რეალობა ბევრი მიზეზითაა დღეს იმაზე განსაკუთრებული, ვიდრე რამდენიმე ათწლეულის წინ იყო. მაგრამ ერთ-ერთი მიზეზი, რომელიც კაცობრიობის განსაკუთრებულ გამოცდილებას ქმნის, ქვეყნების, საზოგადოებების, ადამიანების მჭიდრო

ურთიერთკავშირია, უფრო სწორად კი – გაადვილებული კავშირები.

ერთმანეთთან ურთიერთდაკავშირებულ საზოგადოებებს ხშირად გამოწვევებიც ერთი

აქვთ და, ჰარმონიული თანამშრომლობის შემთხვევაში, რისკების პრევენციასაც ეფექტიანად ახერხებენ. ამ თანამშრომლობაში, ჰარმონიული მსოფლიოს ფორმირების თვალსაზრისით, განათლებას ყოველთვის განსაკუთრებული სიტყვა ეთქმოდა და ეთქმის.

სწორედ მსოფლიო ჰარმონიის უზრუნველსაყოფად, განათლების გზით დღევანდელი

და ხვალინდელი საზოგადოებების დემოკრატიის მხარდასაჭერად, ევროპის საბჭოს

მიერ განათლების ახალი სტრატეგია შემუშავდა, რომელიც წევრი ქვეყნების მინისტრების მიერ 2023 წლის სტრასბურგის მინისტერიალზე დამტკიცდა და 2030 წლამდე

განათლების ევროპული ორიენტირებიც განისაზღვრა.

წინამდებარე ნომერი სწორედ ახალ სტრატეგიას წარმოგიდგენთ, სადაც მსწავლელი

კიდევ უფრო პრიორიტეტულ ადგილს იკავებს საერთაშორისო საგანმანათლებლო

ნარატივში.

გარდა ამისა, მოცემული ნომერი გაცნობთ ესტონეთის გამოცდილებას. ესტონეთის

განათლების სისტემის სასწაული ბევრი ქვეყანის ყურადღებას იპყრობს ბოლო წლებია.

როგორ მოახერხა პოსტსაბჭოთა ქვეყანამ საერთაშორისო თვალსაზრისით თვალსაჩინო საგანმანათლებლო წარმატების შექმნა და შენარჩუნება, რას ეყრდნობა ეს გამოცდილება და რა ინვესტიციები იდება ესტონურ განათლებაში, ვფიქრობთ, ქართული

სკოლებისათვის განსაკუთრებით საინტერესო უნდა იყოს.

აქედან გამომდინარე, დღიდან ჩვენ შევეცდებით, ყველა ნომერში მოვიტოვოთ სივრცე

ე.წ. ესტონური გაკვეთილებისთვის. ესტონურ გამოცდილებას საქართველოში ესტონეთის საელჩოსთან თანამშრომლობით გაგაცნობთ და შევეცდებით, სკოლებს შორის

თანამშრომლობასაც აქტიურად შევუწყოთ ხელი.

დიდი იმედი გვაქვს, ევროპის საბჭოს განათლების ახალი სტრატეგია დაეხმარება ჩვენს

მკითხველს, საერთაშორისო პრიორიტეტებში გამოარჩიოს საკუთარი საქმიანობის

მიზნები, მით უფრო, რომ ჩვენი ეროვნული გზა უფრო და უფრო მკაფიოდ ევროპული

ხდება; ხოლო ესტონური წარმატებით შთაგონებულმა კი ყველა ძალისხმევას მიმართოს

უფრო მეტი საგანმანათლებლო პროგრესის მისაღწევად.

რედაქტორი:  ნათია ნაცვლიშვილი

დიზაინერი : ბესიკ დანელია

ტექსტების სტილის რედაქტორი: მაია წიკლაური 

ჟურნალის წაკითხვა და ჩამოწერა შესაძლებელია ბმულიდან:

სკოლის მართვა #3

     ამბის სიუჟეტი და სტრუქტურა- ტექსტის მზა ჩარჩო შემოქმედებითი წერისთვის

0

შემოქმედებითი წერის უნარის განვითარება ყველა ასაკში მნიშვნელოვანია, მაგრამ დაწყებით კლასებში მისი საშუალებით ერთდროულად რამდენიმე უნარს ვავითარებთ, როგორიცაა წარმოსახვა, თხრობა, ლექსიკური მარაგი,  ამბის აკინძვა ეპიზოდების საშუალებით, წერა და ა.შ.

გთავაზობთ, ტექსტის ერთ მზა ჩარჩოს, რომლის საშუალებითაც, რამდენიმე გაკვეთილის განმავლობაში თქვენს მოსწავლეებს პატარა მწერლებად აქცევთ.

ამისთვის, უპირველეს ყოვლისა, ერთი სახატავი რვეული დაგჭირდებათ, რომელიც ჩვენი მომავალი წიგნის ერთგვარი მაკეტი გახდება. ყდის დიზაინი თავად მოსწავლეებს მოაფიქრებინეთ, ამისთვის ხატვის გარდა, ფერადი ქაღალდის აპლიკაციის გამოყენებაც შეიძლება.

პირველ ეტაპზე, ყდის მომზადების შემდეგ მოსწავლეები მხოლოდ სახელსა და გვარს აწერენ „წიგნს“.

ეს პირველი ნაბიჯია, „ავტორებმა“ საკუთარი სახელი და გვარი დაწერეს, თავი ავტორად აღიქვეს და შემოქმედებით სამუშაოში ჩაერთნენ.

შემდეგი ეტაპი უკვე ტექსტის ჩარჩოების შევსებაა, ამობეჭდეთ ეს ტექსტის ჩარჩოები, შეავსებინეთ მოსწავლეებს და თანმიმდევრობით ჩააკარით წიგნის მაკეტში. თანდათან ამბავიც აიკინძება:

I ჩარჩო:

იყო და არა იყო რა.

ერთ ქალაქში, რომელსაც ერქვა   .——————…

ერთ ქუჩაზე, რომელსაც ერქვა —————–

ერთ სახლში, რომელსაც ჰქონდა ———- ფანჯარა და ——- კარი და ბაღი, IIრომელშიც ბევრი  ———— ყვაოდა და ———— მწიფდა,

ცხოვრობდა ერთი ——— სახელად….

 

მას ——- თმა, ———–ცხვირი, ———-თვალები ჰქონდა, ყველაზე ხშირად თავისი საყვარელი ———-   ეცვა და თავზე კი ———- ეხურა.

მისი საყვარელი საქმიანობა ———–   იყო, თავისუფალ დროს კი სულ ———–

ის იყო ———-, ————–, —————-, ————  და ————  არსება.

II ჩარჩო:

მისი საუკეთესო მეგობარი  ———-  იყო. ისინი ერთად თამაშობდნენ, სეირნობდნენ და ერთობოდნენ. ასევე ერთად დადიოდნენ იმ პატარა ქალაქის კაფეში, სადაც  ———— სვამდნენ და ———– ჭამდნენ.

 

ერთ დღეს ძალიან უცნაური რამე მოხდა.

———– და მისი მეგობარი ——— სახლიდან გავიდნენ და დაიკარგნენ.

ქალაქში ყველას აინტერესებდა რა მოხდა, მაგრამ არავინ არაფერი იცოდა.

იქნებ ———– წავიდნენ?

ან  ————–მოხვდნენ?

ან ———— გაემგზავრნენ?

ვინ იცის!

 III ჩარჩო

სინამდვილეში….

(აქ მოსწავლეს ევალება ერთაბზაციანი ეპიზოდი თავად დაწეროს, რა მოხდა სინამდვილეში)

 

IV ჩარჩო

 

ერთ უცნაურ დღეს ——— და მისი მეგობარი ——– მშიერ, საწყალ და მოწყენილ პაწია ცხოველს,—————–გადაეყარნენ.

-რა მოგივიდა? – ჰკითხა ———–მ.

————ხმას არ იღებდა, თავისთვის სლუკუნებდა.

-ნეტავ რა მოხდაო? – იფიქრეს მეგობრებმა.

 

V  ჩარჩო

 

რა უნდა მომხდარიყო? იქნებ აცივდა და პატარა ——-მ სახლისკენ გზას ვერ მიაგნო, იქნებ ვინმე დაკარგა ან პირიქით, თვითონ დაეკარგა ვინმეს?

————-მ და ————–მ გადაწყვიტეს ახალგაცნობილ ——–ს დახმარებოდნენ.

იცი, როგორ მოიქცნენ.

VI ჩარჩო

ამ ეტაპზეც მოსწავლეებს ევალებათ ერთი აბზაცით გადმოსცენ, როგორ დაეხმარნენ პერსონაჟები ახალგაცნობილ პერსონაჟს.

შეგიძლიათ ამბავი ჯერ მოაყოლინოთ, მერე კი დაწერაში დაეხმაროთ.

 

რჩევები:

  • გამოტოვებული ადგილების ნაცვლად შეგიძლიათ კითხვები ჩაწეროთ -ვინ, რა? როგორი? რომელი, სად? და ა.შ.
  • შეგიძლიათ უფრო დააკონკრეტოთ დავალება და ზმნებიც თქვენ შეურჩიოთ.
  • ბოლოს სახატავ რვეულში შევსებულ ეპიზოდებს ჩააკრავთ, მოსწავლეებს დაავალებთ ილუსტრაციებით გაამრავალფეროვნონ თავიანთ წიგნები და ამ ამბების პრეზენტაციასაც მოაწყობთ სკოლის ბიბლიოთეკაში.

ვიდეობლოგი

მასწავლებლის ბიბლიოთეკას ახალი წიგნი შეემატა- სტატიები განათლების საკითხებზე

ჟურნალ „მასწავლებლის“ თითოეული ნომრის მომზადებისას, ცხადია, ვფიქრობთ მასწავლებელზე და იმ საჭიროებებზე,რომელთა წინაშეც ის ახლა დგას. ვფიქრობთ მასწავლებელზე, რომელიც ჩვენგან დამოუკიდებლადაც ფიქრობს, როგორ მოემზადოს გაკვეთილისთვის, რა...