ნახატი საშობაო სურვილები

პირველ კლასში მუშაობისას ხშირად ვაწყდები რეალობას, როცა მოსწავლეებს ჯერ არ აქვთ სრულად ჩამოყალიბებული ყველა ასოს წერის უნარი. ამ ეტაპზე წერითი დავალებები მათთვის შეიძლება გახდეს სტრესის წყარო და არა თვითგამოხატვის საშუალება. სწორედ ამ გამოწვევიდან გამომდინარე გადავწყვიტე შემემუშავებინა მცირე პროექტი – „საშობაო სურვილები“, რომელიც ბავშვებს საკუთარი აზრისა და სურვილის გადმოცემის ალტერნატიულ გზას სთავაზობდა.

იდეა

პროექტის საფუძვლად ავიღე ბავშვებისთვის ძალიან ნაცნობი კონცეფცია – სანტასთვის სურვილის გაგზავნა. თუმცა, ტრადიციული წერილის ნაცვლად, მოსწავლეებს შევთავაზე სურვილის გადმოცემა ნახატებით, როგორც ერთგვარი „ვიზუალური SMS“. ეს ფორმატი სრულიად შეესაბამებოდა მათ ასაკობრივ შესაძლებლობებს და არ ზღუდავდა შემოქმედებით თავისუფლებას.

აქტივობის განხორციელება

მოსწავლეებს დავალებად ჰქონდათ, დაეხატათ ის, რისი მიღებაც სურდათ ან რაც მათთვის საშობაოდ ყველაზე მნიშვნელოვანი იყო. ზოგი ხატავდა ნაძვის ხეს საჩუქრებით, ზოგი – სათამაშოს, ცხოველს ან უბრალოდ ბედნიერ ოჯახურ სცენას.
სურვილის შემთხვევაში ნახატს ერთვოდა ერთი ასო, სიტყვა, სიმბოლო ან მასწავლებლის დახმარებით ჩაწერილი მოკლე განმარტება.

მთავარი პირობა იყო, რომ თითოეული ნახატი წარმოადგენდა ბავშვის პირად სურვილს და არ არსებობდა „სწორი“ ან „არასწორი“ პასუხი.

უკუკავშირი როგორც პროცესის ნაწილი

აქტივობის პროცესში უკუკავშირი არ გამოიხატებოდა შეფასებაში. პირიქით, ვცდილობდი, თითოეულ ბავშვს დავხმარებოდი საკუთარი ნამუშევრის ახსნაში კითხვების საშუალებით:
– რას ხატავ?
– რატომ არის ეს შენთვის მნიშვნელოვანი?

ამ გზით უკუკავშირი ხდებოდა მხარდამჭერი და განმავითარებელი. ბავშვები ხალისით საუბრობდნენ საკუთარ ნახატებზე, რაც კიდევ უფრო აძლიერებდა თვითგამოხატვას და კომუნიკაციურ უნარებს.

გამოფენა – შედეგის გაზიარება

აქტივობის დასასრულს მოვაწყეთ ბავშვების ნახატების გამოფენა. თითოეული ნამუშევარი გამოიფინა როგორც სანტასთვის გაგზავნილი საშობაო სურვილი. ნახატებს ერთვოდა მარტივი წარწერა, რაც დამატებით ენობრივ ელემენტსაც სძენდა აქტივობას.

გამოფენამ ბავშვებში განსაკუთრებული ემოცია გამოიწვია. მათთვის მნიშვნელოვანი გახდა ის, რომ მათი ნამუშევარი სხვებისთვის ხილული იყო და ფასდებოდა არა ტექნიკური სიზუსტით, არამედ იდეითა და გულწრფელობით.

დაკვირვებული შედეგები

პროექტის განხორციელების შედეგად:

შემცირდა წერის მიმართ შიში;

გაიზარდა მოსწავლეთა ჩართულობა და მოტივაცია;

გაძლიერდა თვითგამოხატვის უნარი;

ბავშვებმა გააცნობიერეს, რომ აზრის გადმოცემა შესაძლებელია არა მხოლოდ სიტყვით, არამედ ნახატით.

პროექტი – „საშობაო სურვილები“ ჩემთვის იქცა მაგალითად იმისა, თუ როგორ შეიძლება წერითი კომუნიკაციისკენ პირველი ნაბიჯი დაიწყოს ვიზუალური ენით. ასეთ ასაკში მთავარი არ არის ასოების სრულყოფილი წერა, არამედ ბავშვის სურვილის, ემოციისა და აზრის დაფასება. სწორედ ამგვარი გამოცდილება ქმნის მყარ საფუძველს შემდგომი სწავლისთვის.