„ვდებ ჩემს ცისარტყელას ღრუბელში ნიშნად აღთქმისა ჩემსა და ქვეყანას შორის. გამოჩნდება ჩემი ცისარტყელა ღრუბელში, დავინახავ მას და გავიხსენებ მარადიულ აღთქმას ღმერთსა და ყოველ ხორციელ სულდგმულს შორის, რაც კი არის ამქვეყნად“.
ძველი აღთქმა
დაბადება
თავი მეცხრე
ცისარტყელა ოდითგანვე იწვევს სიხარულისა და ზეციური იმედის განცდას, ადამიანებს ახსენებს უფლის აღთქმას კაცობრიობის წინაშე. ცისარტყელა ბუნების ერთ-ერთი ყველაზე მომხიბვლელი და მიმზიდველი ოპტიკური ფენომენია. მისი დანახვა ბევრი ჩვენგანისთვის დადებით ემოციებთან ასოცირდება. პირდაპირი და გადატანითი მნიშვნელობით იგი წვიმის შემდეგ მზის გამონათების ნიშანია. ათასწლეულების განმავლობაში ცისარტყელა ერთდროულად წარმოადგენდა გასაოცარ ბუნებრივ მოვლენას როგორც მშვენიერებით, ასევე წარმოქმნის ამოუხსნელობით.
წინამდებარე სტატიაში ვისაუბრებ სინათლის, მისი სხვადასხვა გარემოში გავრცელებისა და ერთ-ერთი უნიკალური თვისების შესახებ, რომელიც ამ ულამაზესი სანახაობის გაჩენას განაპირობებს და ხსნის ცისარტყელას წარმოქმნის ფიზიკურ კანონზომიერებებს.
