როგორია განათლების მომავალი? რამდენად განსხვავებულად ისწავლიან მოსწავლეები ათეული წლების შემდეგ? როგორი იქნება მომავლის სკოლა? ტედ-ის ინოვაციური განათლების ჯგუფის წევრებს ამ საკითხების შესახებ თავიანთი იდეების გაზიარება ვთხოვეთ. მათი პასუხები განსხვავებულია, საინტერესო და დამაფიქრებელი. გიწვევთ განათლების მომავალში, სადაც „ყველა თვითონ აირჩევს საკუთარ თავგადასავალს“.
განათლებაში მეტი დრო დაეთმობა შემოქმედებით უნარებს.
„რადგან სწორედ ეს იქნება მნიშვნელოვანი მომავლის სპეციალობებში. განათლება აღარ იქნება მხოლოდ ცოდნის მიღებისა და გაზიარების პროცესი, არამედ იმის სწავლება, თუ როგორ გამოიყენო ეს ცოდნა რეალურ ცხოვრებაში“ – ჟოზეფინო რივერა, მასწავლებელი, ბუენოს აირესი, არგენტინა.
საკლასო ოთახი ერთი დიდი შემოქმედებითი სივრცე იქნება.
„Evernote, Google და Siri-ს მსგავსი ტექნოლოგიები განათლების სისტემის არსებითი ნაწილი გახდება და შეცვლის სწავლებისა და შეფასების ფორმებს. მაგალითად, თუკი შეკითხვაზე Siri-ს შეუძლია პასუხის გაცემა, მაშინ ასეთი შეკითხვა ვერ გახდება მოსწავლის შეფასების ნაწილი. ამის ნაცვლად, სწავლება დაეფუძნება პროექტებს. შეფასდება არა მოსწავლის ცოდნა, არამედ მისი კრიტიკული აზროვნებისა და პრობლემების გადაწყვეტის უნარები. ლიტერატურისა და მათემატიკის სწავლება ისევ გაგრძელდება, მაგრამ განსხვავებული ფორმით. მათემატიკის სწავლების ძირითადი მიზანი იქნება პრობლემების გადაჭრისა და ლოგიკური ამოცანების ამოხსნის უნარების განვითარება. ლიტერატურის სწავლებისას მთავარი შეკითხვა იქნება, თუ რას ნიშნავს კონკრეტული ნაწარმოები მოსწავლისთვის. ტესტების ჩაბარების ნაცვლად, მოსწავლეები სწავლის შედეგს შემოქმედებითი პროექტებით აჩვენებენ. მასწავლებლის დანიშნულება იქნება, საჭიროების შემთხვევაში დაეხმაროს მოსწავლეს, ინოვაციური პროექტის მიმართულების პოვნაში. როგორ გავხადოთ ბავშვები ინოვატორები? უბრალოდ მივცეთ ამის შესაძლებლობა და თავის ნებაზე მივუშვათ“ – ნიკოლას პროვენზანო, მასწავლებელი, მიჩიგანი, აშშ.
სკოლის შენობა არ იარსებებს.
„ამის ნაცვლად, მოსწავლეები მოძრავ საკლასო ოთახებში ისწავლიან. რეალური სამყარო მათი სკოლა იქნება. მოსწავლეები გამოიყენებენ საჯარო ბიბლიოთეკებსა და საჯარო ლაბორატორიებს პროექტების შესასრულებლად. განათლების მიღება არ შეიზღუდება სკოლის შენობით. უკვე არსებობს ამის მოდელი: მინერვას სკოლები“ – ჰიუკ ჯენგი, მასწავლებელი, ბუსანი, სამხრეთ კორეა.
მოსწავლეები ისწავლიან, რომ არაფერია შეუძლებელი.
„განათლება გაავრცელებს იდეას, რომ ყველაფერი, რაც ამჟამად შეუძლებელია, მომავალში აუცილებლად გახდება შესაძლებელი. ეს უნდა გავხადოთ განათლების ნაწილი“ – კრისტინე სარქსიანი, მასწავლებელი, ერევანი, სომხეთი.
მომავლის განათლება სრულიად განსხვავებული იქნება ამჟამინდელისგან.
სკოლები იქნება მულტიდისციპლინარული, სოციალურ სამართლიანობაზე ორიენტირებული. საკლასო ოთახის შეცვლისთვის რეალური სამყაროს შეცვლაა საჭირო, ხოლო ამჟამად განსხვავება ღარიბ და მდიდარ რაიონებს შორის უზარმაზარია“ – ედუარდო გოდოი, მასწავლებელი, სან პაულო, ბრაზილია
იარსებებენ კი სკოლები 2050 წელს?
„მასწავლებლობა მომაკვდავი პროფესიაა? თუ ეს ასე არ არის, მაშინ საკლასო ოთახი არსებითად შეიცვლება. არა მგონია, რომ ამავე ფორმატით, მერხებისა და სკამების სტრუქტურით იარსებოს სკოლამ მომავალში. ამის ნაცვლად, განათლების არსებითი ნაწილი გახდება ვირტუალური რეალობა და მრავალი თვალთახედვის გააზრება. მოსწავლეები ისწავლიან, როგორ შეთანხმდნენ პრობლემურ საკითხებზე და გაცვალონ იდეები“ – შერონ ჰადარი, მასწავლებელი, რაანანი, ისრაელი.
სანამ სამსახური თანამედროვე სახით არსებობს, იარსებებს სკოლაც.
„ზოგადსაგანმათლებლო სკოლები მოსწავლეებს სოციალური ინფრასტრუქტურის გამოცდილებასაც აძლევს, რომელიც ამზადებს მათ სამსახურეობრივი სივრცისთვის. 2050 წლის „სამსახურებს“ დღევანდელთან ცოტა რამ ექნება საერთო. იმედი ვიქონიოთ, რომ სკოლებიც შესაბამისად შეიცვლება. თუკი ჩვენ დავეხმარებით ბავშვებს, გაიაზრონ საკუთარი ძალა, ინტერესები და ღირებულებები, თუკი სკოლაში ვასწავლით, როგორ გაიძლიერონ მისწრაფებები და აღმოაჩინონ საკუთარი ადგილი ამ სამყაროში – მაშინ ჩვენ სწორი მიმართულებით ვიმუშავებთ, იმის მიუხედავად, სწავლების რა ახალი ტექნოლოგიები იქნება განვითარებული და ხელმისაწვდომი“, – დევიდ მიყასირო, კაჯონ ველის გაერთიანებული სკოლების რაიონის ხელმძღვანელი, კალიფორნია, აშშ.
სკოლის დიზაინი უსაფრთხოებაზე იქნება ორიენტირებული
„სკოლებში უფრო უსაფრთხო ოთახები შეიქმნება. კლიმატური ცვლილებები გამოიწვევს ექსტრემალურ ბუნებრივ მოვლენებს, რომელთა გამო სწავლის პროცესი ხშირად შეწყდება, ამიტომ სკოლა გახდება მუდმივმოქმედი ცენტრი, ადგილი, სადაც მოსწავლეები დროდადრო, საჭიროების შემთხვევაში მივლენ“, – შენონ ბრეიკი, მასწავლებელი, კანზასი, აშშ.
TED-Ed Innovative Educators, ლორა მაკლური
