სტანდარტის შიში და ცოტა რამ ჩემი გამოცდილებიდან
I ნაწილი უკვე ძალიან ბევრი დღეა ამ საკითხზე ვფიქრობ. მხოლოდ ვფიქრობ არა, ვდარდობ კიდეც. მერე ისე აეწყო, კონფერენციაში მივიღე მონაწილეობა,
მეტის წაკითხვაI ნაწილი უკვე ძალიან ბევრი დღეა ამ საკითხზე ვფიქრობ. მხოლოდ ვფიქრობ არა, ვდარდობ კიდეც. მერე ისე აეწყო, კონფერენციაში მივიღე მონაწილეობა,
მეტის წაკითხვასანამ პანდემია დაიწყებოდა, ჩემი უმცროსი შვილი ჯერ კიდევ 3 წლის იყო და ბაღში დადიოდა. იქ, როგორც ჩანს, დედის დღის აღნიშვნას
მეტის წაკითხვაზამთრის არდადეგები რომ დამთავრდა, ეტყობა, კარგად დასვენებული არ ვიყავი, – დიდად ორიგინალური იდეებით არ შევსულვარ საკლასო ოთახებში. უბრალოდ, ვთხოვე ბავშვებს,
მეტის წაკითხვაეს უჩვეულო არდადეგები რომ დაიწყო, თავიდან კი მესიამოვნა, მაგრამ მერე ნელ – ნელა შემომიჩნდა მოვალეობების მახრა და არ შემარგო. ,,ვეფხისტყაოსანს“
მეტის წაკითხვაამ თემაზე წერილის დაწერა დიდი ხანია მინდოდა, მაგრამ ახლა კონკრეტულმა მომენტმა დამსვა კლავიატურასთან ( ის დრო წავიდა, მუზა კალამს რომ
მეტის წაკითხვათუკი რაიმე მოსაფრთხილებელი, დასაფასებელი, ერთობრივი სიყვარულის ღირსი გაგვაჩნია ქართველებს, ეს ნამდვილად არის „ვეფხისტყაოსანი“. ყოველ შემთხვევაში, ადამიანი არ შემხვედრია, ეთქვას, „ვეფხისტყაოსანი“
მეტის წაკითხვამგონი, აღარავინ კამათობს იმაზე, რომ თვითშეფასების უნარი და ზომიერი თვითკრიტიკა აუცილებელი პირობაა პიროვნების სწორად ჩამოყალიბებისთვის და რომ ამ უნარების გამომუშავება
მეტის წაკითხვადიდხნიანი ტაიმაუტის შემდეგ წელს ისევ უნდა ვასწავლო მეათეკლასელებს და ზაფხული ზაფხულად არ შემრგებია, თავი გამისკდა იმაზე ფიქრით, როგორ ვასწავლო ტრადიციული
მეტის წაკითხვაერთგვარი მარადიული „ მისტერიაა“ ჩემთვის ანდერსენის შექმნილი მართლა გენიალური მხატვრული ხატი: როგორ მედიდურად თავაწეული დადის ქალაქის ქუჩებში დედიშობილა მეფე, გარშემო
მეტის წაკითხვა,, ორშაბათი ჩიოდა, საქმით თავი სტკიოდა… “ მარიამ წიკლაური თქვენი არ ვიცი და მე მკლავს ორშაბათი. შაბათ – კვირა
მეტის წაკითხვა