ზოგჯერ, როცა სხვა „საოცარ ახალ სამყაროზე“ ვფიქრობ, ფიქრი იქითკენაც გამექცევა , რომ შესაძლოა, ერთ მშვენიერ დღეს, მართლა ჩაგვანაცვლოს ხელოვნურმა ინტელექტმა. ამის გაფიქრებაზე, მართალია, შიში მიპყრობს და თან ვიცი, რომ ბევრ პროფესიაში ეს გარდაუვალიცაა, თუმცა, მასწავლებლის პროფესია ამისთვის არ მეთმობა.
ეს ზოგჯერ…
თუმცა, ზოგჯერ თანახმა ვარ ადამიანი საერთოდ ჩაანაცვლოს ვინმე სხვა კეთილმა არსებამ, რომელსაც უყვარს ბავშვები და იმ ბავშვებს უყვართ ერთმანეთი. თორემ, ყველაფერი, რასაც ვაკეთებთ, რაც დაგვიწერია, თუ შეგვიქმნია, ერთ წამში კარგავს ფასს და ამაო ხდება.
ერთი დღისთვის ეს ორი სასტიკი ამბავი ასეთი ფიქრებისთვის საკმარისი აღმოჩნდა.
ამბავი პირველი:
“2021 წლის მაისში, ბავშვმა ხილი უნებართვოდ მოკრიფა. რის შედეგადაც ხილის ერთ-ერთმა მეპატრონემ ბავშვს პლასტმასის მილით ფიზიკური დაზიანება მიაყენა ფეხზე, ხოლო მეორემ ბავშვი ძალის გამოყენებით ჩამოიყვანა ხიდან, რამდენჯერმე გაარტყა სახეში ხელი, დაარტყა ფეხი, მიაყენა სიტყვიერი შეურაცხყოფა, ძალის გამოყენებით წელზემოთ გააშიშვლა, აიძულა შარვლის გახდა და ამ მდგომარეობაში ბავშვი ქუჩაში გაუშვა. მოზარდს სხეულზე ფიზიკური დაზიანების კვალი აღენიშნებოდა.“
ამბავი მეორე:
„ბათუმში არასრულწლოვანი თანატოლებმა სცემეს, შემდეგ ვიდეო გადაუღეს და სოციალურ აპლიკაცია “ტიკ-ტოკზე” ატვირთეს. გავრცელებული ინფორმაციით, დაზარალებული 13 წლამდე ასაკის გოგონაა, რომელიც მისმა თანატოლებმა რეინჯერების ძველ რესტორანში წაიყვანეს და სცემეს. ცემისა და გინების ამსახველი კადრები მათ სოციალურ ქსელში გაავრცელეს. როგორც ვიდეოდან ირკვევა, ძალადობის მონაწილე ერთ-ერთი პირი მას მიმართავს: “მითხარი, რა ხარ. მითხარი-მეთქი, რა ხარ, კიდევ გაიმეორე, თორემ დაგარტყამ კიდევ ერთხელ”. გავრცელებული ინფორმაციით, სკოლა უმძიმეს ფაქტს ადასტურებს. სკოლის დირექტორის განცხადებით, ფაქტი სკოლის ტერიტორიაზე არ მომხდარა.
დირექტორის კომენტარზე, კომენტარის გაკეთება ვერ შევძელი.
ვერ ვფიქრობ იმ გოგონას ნაცვლად – მის შიშებზე, ტკივილებზე, კომპლექსებზე და ზოგადად, მის მომავალ ცხოვრებაზე.
ეს ჩემთვის, ბათუმში, ბეტონის ფილებს შორის მოყოლილი ბავშვების ტრაგედიის ტოლფასია.
ვდგავარ ხელებდაგრძელებული, ცარიელი, ვწერ ამ საშინელი ამბის შესახებ და მინდა გკითხოთ, იქნებ ცოტა რიტორიკულად გამომივიდეს, მაგრამ მაინც:
თქვენ რას ფიქრობთ? ან როგორ ცხოვრობთ?
მთავარი რედაქტორი – ნატო ინგოროყვა
რედაქტორები: მანანა ბოჭორიშვილი, ნანა მაჭავარიანი, ირმა ტაველიძე, ქეთევან ნიკოლეშვილი
დიზაინერი– ბესიკ დანელია
მხატვარ-ილუსტრატორი – მამუკა ტყეშელაშვილი
ნომრის ავტორები: მაია ფირჩხაძე, მაია ჯალიაშვილი, თამთა დოლიძე, თემურ სუყაშვილი, ქეთევან ოსიაშვილი, ლელა კოტორაშვილი, ინა იმედაშვილი, მაია მენაბდე, ნათია უჩავა, თამთა კობახიძე, ირმა კახურაშვილი, მარიამ გოდუაძე, ნათელა ბაღათრიშვილი, შორენა ტყეშელაშვილი, გურამ მეგრელიშვილი, დიანა ანფიმიადი, ელიზბარ ელიზბარაშვილი.
ჟურნალის წაკითხვა და ჩამოწერა შესაძლებელია ბმულიდან:
