რთული დღეები გვაქვს, მშფოთვარე და დარდიანი. ყოველდღიურად ნეგატიური ინფორმაცია ზღვასავით მოედინება, შიშმა დაისადგურა ჩვენს მშვიდ ოჯახებში. უფროსებისთვის რამდენად სტრესულია ეს ყველაფერი და ახლა ბავშვები წარმოიდგინეთ, რომლების პატარა გულებში უიმედობა წვეთავს, ეჭვები ეპარებათ, ფიქრები მომავლისკენ გაურბით. როდის დაბრუნდებიან სკოლაში? როდის დაუბრუნდებიან საკუთარ ბუნებრივ მდგომარეობას? მეგობრებს, ეზოს, თამაშებს, სეირნობას…
ეს დღეებია ერთი ანიმაციური ფილმი ამეკვიატა, და რატომღაც მგონია რომ ჩვენმა სამყარომ ამ ანიმაციაში გადაინაცვლა ან ამ ფილმის რეალობამ გადმოინაცვლა ჩვენში. ფილმს: „სიზმრების მცველები“ ქვია. ანიმაცია უნდა ეფუძნებოდეს უილიამ ჯოისის წიგნს: „სერ ნიკოლას ჩრდილოელი და ბრძოლა კოშმარების ხელმწიფესთან“, სიუჟეტი ოდნავ განსხვავდება, თუმცა იდეა ერთია: ჩვენი სამყაროს ყველაზე ძვირფას რამეს ემუქრება კოშმარების ხელმწიფე, ბავშვურ სიზმრებსა და ოცნებებს. კოშმარების ხელმწიფე მოდის შავი ხვეულებითა და ლორწოთი, რომელიც ოქროსფერ მბზინვარებას მაშინვე კლავს და აშავებს, ფერფლად აქცევს. ბავშვებში შიშმა დაისადგურა, დაძინების ეშინიათ, მათი საწოლების ქვეშ კოშმარები მოკალათებულან. ვინ დაიცავს ყველაზე სანუკვარს, ბავშვურ ოცნებებს: ვინ და ყინულის ჯეკი – მარადიული ბავშვი, აღდგომის კურდღელი, კბილის ფერია, სინათლის ადამიანი და რაღა თქმა უნდა ნიკოლას ჩრდილოელი, ახალი წლისა და იმედების სიმბოლო. ჰოდა, იქნებ მოვიდა დრო, ჩვენ მასწავლებლები ვიქცეთ გმირებად და ჩვენივე სინათლით კოშმარების ხელმწიფეს შევუტიოთ, შავ გველებს კუდით ქვა ვასროლინოთ, კოშმარები ოცნებებად ვაქციოთ, სიშავე გავაოქროსფეროთ.
ამისათვის კი, კიდევ ერთხელ დავბრუნდეთ წარსულში, ჩვენში არსებული ბავშვი გავაღვიძოთ და ვკითხოთ, რა გჭირდება პატარავ?
– ახალი წელი მოდის, პატარ-პატარა სიხარულებითა და სასწაულებით, კარგი იქნება ჩემს ოჯახში ნამდვილი ახალი წელი დადგესო, ოჯახის წევრები გავახაროო, მეც გავიხაროო, სულ პატარა ბედნიერებაც არ მაწყენდაო, კიდევ დავიწყება ამ შავბნელი დღეებისაო – გეტყვით საკუთარი თავი ბავშვი, და იმასაც მიხვდებით რომ კოშმარებსა და შიშებს ერთი რამ შევლის ყველაზე მეტად: დავიწყება. დავიწყება და ჩანაცვლება, სიხარულის მომტანი ამბებით.
ვიფიქრე, ვიფიქრე და ერთი აზრი დამებადა, ჩვენ ხომ მასწავლებლები ვართ, ჩვენ ხომ გვიჯერებენ ბავშვები, განსაკუთრებით მაშინ როდესაც დავალებებს ვაძლევთ, დავალებებს ხომ ასრულებენ, მოდი მივცეთ დავალება: გახდნენ ბედნიერები და საკუთარ ოჯახებში სიხარულის ნაპერწკლები შეიტანონ.
რაღა თქმა უნდა ასე პირდაპირ ვერ ვეტყვით, მოდი ახალ წელს დაივიწყე შიშები, გახდი ბედნიერი და ოჯახიც გააბედნიერეო, ბავშვებს ხომ გაეცინებათ და გეტყვიან, ეე, ეგ ჩვენც კი გვინდა, მაგრამ როგორო. რადგან მასწავლებლები დავალებების შექმნის დიდოსტატები ვართ, მათი გაბედნიერებაც დავალებად ვაქციოთ, თანაც კომპლექსურ დავალებად.
მაშ ასე, დავალება ასეთია:
საგანი: მე და საზოგადოება (შესაძლოა ქართულიც)
მიზანი: ბედნიერება.
ქვე მიზანი: ოჯახი, ზრუნვა.
პირობა:
კარგი იქნება, თუ ამ ახალ წელს შენ შენს ოჯახზე იზრუნებ და ოჯახის წევრებს გაახარებ. მოუწყობ მათ დაუვიწყარ სიურპრიზს.
იმისათვის, რომ კარგად გაიგო რა მნიშვნელოვანია ოჯახი და მასზე ზრუნვა
ნახე მოკლე ანიმაციური ფილმი:
წაიკითხე ტექსტი, „ერთი ქილა ვაშლის მურაბა“:
https://www.kargiskola.ge/teachers/cignebi/Readers_Grade5/erti%20qila%20vashli.pdf
განწყობის შესაქმნელად, ოჯახის წევრებთან ერთად ამ ძალიან კარგ, საახალწლო ფილმს ჩაუჯექი:
https://api.adjaranet.com/api/v1/movies/878412969/files/1193378?source=adjaranet
და ახლა დაიწყე:
დაამზადე ხელნაკეთი სათამაშოები, იმედნი რამდენი ოჯახის წევრიც შენს ოჯახშია, დააწერე მათი სახელები, მორთე ნაძვის ხე, და საღამოს სიურპრიზად აჩვენე მშობლებს, და -ძმას, ბებია-ბაბუებს, კატას, ძაღლს, მოკლედ მათ ვინც შენთან ერთად ცხოვრობენ. ერთ-ერთ იდეას მეც გაგიზიარებ:
ინტერნეტში მოიძიე ნაძვის ხის ისტორია, როგორ გახდა ის ჩვენი საახალწლო დღესასწაულის შეუცვლელი ატრიბუტი, შენი აზრით, რაც საინტერესოა დაიმახსოვრე და იმ დროს, როცა ოჯახის წევრებს ნაძვის ხის ხელნაკეთ სათამაშოებს დაათვალიერებინებ თან უამბე.
საახალწლო ვახშმისთვის კიდევ ერთი სიურპრიზი მოამზადე. მარტივი ნამცხვარი შექმენი, ოღონდ ისე რომ გამოცხობა არ დასჭირდეს. აიღე მოზრდილი ჯამი ამ შუშის ჭურჭელი, ერთ ფენად დაალაგე ფხვიერი ორცხობილა, რომელიც წინასწარ გექნება მომარაგებული, ზემოდან ე. წ. შედედებული რძე წაუსვი ან ჯემი, რომელიც სახლშიც შეიძლება მოიძიო. შემდეგ ისევ ორცხობილა და შედედებული რძე ან ჯემი, ასე გააკეთე სანამ ორცხობილა არ გამოგელევა ან ჭურჭელი არ შეივსება. ნამცხვარს სულ ზემოდან შეგიძლია წინასწარ დაფშვნილი შოკოლადის ფილა მოაყარო, ან ფერადი ტკბილეულით მორთო, როგორც შენ გსურს.
სანამ ნამცხვრის შექმნას შეუდგებოდე, პატარა ბარათებზე დახატე შენი ოჯახის წევრების პორტრეტები, მეორე მხარეს კი საახალწლო სურვილები მიუწერე, მაგალითად: „გისურვებ ჯანმრთელობას, ბედნიერ, სიხარულით სავსე დღეებს, ძალიან მიყვარხარ“, მოკლედ რაც შენ გინდა რომ უსურვო. ეს ბარათები დაახვიე გრაგნილივით და წვრილი ძაფით შეკარი. შემდეგ კი ნამცხვარში ჩაარჭე.
როდესაც საათი თორმეტს ჩამოკრავს შენი ნამცხვარი, თუ გინდ ტორტი – პორტრეტებითა და სურვილებით, უკვე შეგიძლია საახალწლო სუფრაზე შემოაბრძანო და მიართვა საყვარელ ადამიანებს.
თუ კი შესაძლებელია, გადაიღე რამდენიმე ფოტო სამომავლო პრეზენტაციისთვის, თუ არა და ილუსტრაციებით გამოსახე მთელი ეს პროცესი.
პრეზენტაციაში დაწვრილებით აღწერე შენი სამზადისი და სიურპრიზის მომზადება, ასევე ნაძვის ხეზე მოძიებული ინფორმაციაც, რომელიც ოჯახის წევრებს გაუზიარე. შენი პრეზენტაცია გააფორმე გადაღებული ფოტოებით ან ილუსტრაციებით.
წარდგენისას ისაუბრე:
რა ემოციები გამოიწვია შენმა ამ ქმედებამ ოჯახის წევრებში.
რა ემოციები დაგრჩა შენ.
გახდი ემოციების შემგროვებელი, რომელსაც მთელი წელი გამოიზოგავ.
აი, ასე შეგვიძლია ბედნიერების დავალებად ქცევა და ჩვენი საყვარელი მოსწავლეების კი დადებითი ემოციების შემგროვებელ მაძიებლებად.
გავხდეთ ჩვენც გმირები, დავამარცხოთ კოშმარების ხელმწიფე, შორს ჩვენგან დარდები და შიშები, მგონი უკვე დროა.
