ზვიად კვარაცხელია- მწერალი
შვიდ წელზე მეტია ინტერნეტგაზეთ „მასწავლებლისთვის“ ვწერ. ეს საკმაოდ დიდი დროა იმისთვის, რომ საქმის სურვილი და ერთგულება გამოსცადო – ან გამოეცალო, ანაც მეტი მზადყოფნა და ახალი უნარები აღმოაჩინო საკუთარ თავში. ახალი თემებიც. დრო გადის, უსწრაფესად ცვალებად სამყაროში ინფორმაცია კი ხვავდება, მაგრამ მათი გადამუშავება, სამსჯელო და სასარგებლო საგნად ქცევა კვლავაც სერიოზულ ძალისხმევას მოითხოვს.
მეც შევიცვალე. რაღაც მომაკლდა, რაღაც შევიმატე – ცხადია, მარტო წონა არა (უბრალოდ, ჩემი ძველი ბლოგებისთვის დართულ ფოტოთა გადათვალიერებისას პირველი ეგ მომხვდა თვალში). ვცდილობდი, ჩემს ბლოკნოტებში „მასწავლებლისთვის“ მოსამზადებელი მასალისთვის საჭირო ჩანაწერები, მონახაზები ხშირად ყოფილიყო ყოველდღიურად „დასაპლუსებელი“ საკითხების გვერდით. ხან გამომდიოდა, ხანაც ვცდილობდი თავისთვის არ დამეძალებინა – ხელოვნურად რამის გამოჩორკნისგან ჯობია თავი შეიკავო ხოლმე.
ბევრი რამის გამო მომწონს და მიხარია ამ პლატფორმისთვის წერა. ყალბი თავმდაბლობის გარეშე – მიმაჩნია, რომ ჩვენი საგანმანათლებლო და სამოქალაქო სივრცისთვის მნიშვნელოვან, სასარგებლო საქმეს ვაკეთებთ; აქ აკადემიურობაც ჩანს და ნოვატორობაც; ამა თუ იმ თემაზე სიღრმისეულ ანალიზსაც შეხვდებით და ბრწყინვალე მხატვრულ-დოკუმენტურ ტექსტებსაც; ნებისმიერ დროს გამოსადეგი რჩევებიც გამოულევადაა და სხვადასხვა დარგის პროფესიონალთა მიერ ახსნილ-განმარტებული უახლესი ტენდენციებიც. რაც მთავარია, ჩემს თავზე გამომიცდია მკითხველის ინტერესიც და გულწრფელი შეფასების ძალაც. ჩანაფიქრი ბევრი მაქვს, ცხოვრებაც არ გვაკლებს საცდელ-საფიქრალს და თქვენც ხომ ჯანმრთელობას გისურვებთ, და ჩემთვისაც იმავეს ვისურვებდი, ჩვენეული, პატარ-პატარა საქმეების მისახედად.
