ფიქრი ადამიანის ის თვისებაა, რომლითაც ის განსხვავდება ყველა დანარჩენი ცოცხალი არსებისაგან. ეს საკმაოდ რთული პროცესია. კიდევ უფრო რთულია საკუთარი ფიქრების სწორად და ნათლად გადმოცემა. მაგრამ მიზანი მიღწევადია, რადგან არსებობს მიდგომები, წესები, “გასაღებები” და კანონებიც კი, რომლებიც გვეხმარებიან, ჩვენი მოსაზრებებიდან გონივრულად ავაგოთ მსჯელობები, ტექსტები.

• და მაინც რა არის ფიქრი?
• რა ნიშნებით გამოირჩევა აზროვნების ეს ტიპი?
• რაშია მისი განსაკუთრებულობა?
• როგორიამისი აგებულება?
• როგორია მისი მთავარი კითხვები?

ფიქრი ადამიანის გონებაში მიმდინარე უხილავი პროცესია, რომელიც მნიშნელოვანი ინსტრუმენტია ტექსტის გაგება- გაზრებისათვის.   ფიქრი იგივე სიტყვაა, რომელიც მხოლოდ შენ გესმის, სანამ გაახმოვანებ, სანამ სხვას გაუზიარებ.

მნიშვნელოვანია მოსწავლეებს “ვასწავლოთ ფიქრი” და ამის  საუკეთესო საშუალებაა  მასწავლებლის მიერ ფიქრის მოდელირება – ,, ხმამაღალი ფიქრის მეთოდი“.  იგი  გამჭვირვალეს ხდის კოგნიტურ პროცესებს. გაკვეთილებზე მასწავლებლის მიერ ხმამაღალი ფიქრის დემონსტრირება ფრიად საინტერესო პროცესია მოსწავლეთათვის; განსაკუთრებით, თუ ეს პროცესი პაუზებით კითხვის დროს მიმდინარეობს. ხოლო თუ მასწავლებელი სთხოვს მოსწავლეებს შემდეგი პაუზების დროს თვითონ გააგრძელონ ხმამაღლა ფიქრი, მაშინ ისინი აცნობიერებენ ამ სტრატეგიის მნიშვნელობას და ასიტყვებენ თავიანთ ფიქრებს, განცდებს,   ,,აგემოვნებენ“  წაკითხულის გაგების პროცესს.

მოსწავლის ხმამაღალი ფიქრი ანელებს კითხვის პროცესს და მასწავლებელს ეხმარება დააკვირდეს მოსწავლის გააზრების პროცესს,  თუ რამდენად სწორი და ლოგიკურია ის. აქვე იბმება ძაფები ფიქრს, კითხვასა და წერას შორის. ამავდროულად, მოსწავლე ხდება ეფექტური მოდელი მეორე მოსწავლისთვის.  ხმამაღალი ფიქრის მეთოდის გამოყენება დადებითად აისახება მოსწავლის შედეგებზე.

ხმამაღალი ფიქრის მეთოდით მოდელირება ეფექტურად შეიძლება გამოიყენო ნებისმიერ გაკვეთილზე. წარმოგიდგენთ ხმამაღალი ფიქრის გამოყენების ნიმუშებს ქართულისა და მათემატიკის გაკვეთილებზე დაწყებით კლასებში:

იაკობ გოგებაშვილი – მეზობლები

ერთხელ ივანეს ცხენი მეზობლის ყანაში გადავიდა. მეზობელი გაბრაზდა, დაიჭირა ცხენი და პატრონს ზარალი ერთი სამად გადაახდევინა.

გავიდა რამდენიმე დღე. ახლა იმ მეზობლის ხბო გადმოვიდა ივანეს ბოსტანში და მწვანილი სულ გაუოხრა.

ივანემ დაიჭირა ხბო, მიუყვანა მეზობელს და უთხრა: – აი შენი ხბო, ჩემი ბოსტნიდან მოგიყვანე. ჩაიბარე, მეზობლებს ჩხუბი არ შეგვშვენისო .

გაახსენდა მეზობელს თავისი საქციელი, შერცხვა და ივანეს გადახდილი ფული უკანვე დაუბრუნა.

ბავშვებო, დღეს მე გამოგზაურებთ ჩემი ფიქრების სამყაროში, დაგანახებთ, რა ხდება ჩემს გონებაში, როცა მე ვიწყებ კითხვას. ყველა კარგი მკითხველი სათაურზე ფიქრით იწყებს კითხვას.

              მათემატიკის გაკვეთილზე ხმამაღალი ფიქრის  მეთოდის გამოყენებისას  მასწავლებელს ზედაპირზე ამოაქვს რთული სააზროვნო პროცესები. იგი მოსწავლეებს უჩვენებს, რომ პრობლემის/ამოცანის გადასაჭრელად შეიძლება დასჭირდეს ერთზე მეტი ნაბიჯის განხორციელება, რამდენიმე ოპერაციის თანმიმდევრულად  შესრულება, და თუ ის ამას მასწავლებლის მსგავსად განახორციელებს, ამოცანის ამოხსნა სულაც არ იქნება მისთვის შეუძლებელი  და მიუწვდომელი.

მნიშვნელოვანია, მასწავლებელი ხმამაღლა ფიქრისას განიხილავდეს რამდენიმე ალტერნატიულ გზას, ან რაიმეს დაშვებას, რომლის გამორიცხვაც შეიძლება  გზადაგზა მოუხდეს.

ხმამაღალი ფიქრის სტრატეგია ეფექტურად შეიძლება გამოიყენონ სხვადასხვა საგნის მასწავლებლებმა, ასევე,  შესაძლებელია მასალის ვიზუალიზება ტექნოლოგიების გამოყენებით,  რაც კიდევ უფრო  გაუადვილებს მოსწავლეებს მიღებული ინფორმაციის გაგება-გააზრებას.

განათლების სფეროში მიმდინარე ზოგადი განათლების რეფორმის ფარგლებში, უკვე რამდენიმე წელია აქტიურადაა ჩართული ყველა მასწავლებელი.  შემოვიდა ახალი მიდგომები, ცნებები, ტერმინები. განხორციელდა უამრავი კომპლექსური დავალება ყველა საგანში, რომელთა შედეგების შესახებ ჩატარდა და კვლავ ჩატარდება სამუშაო შეხვედრები და კონფერენციები. პრაქტიკამ აჩვენა, რომ ყველაზე პრობლემური, თემის დამუშავების დასკვნითი ეტაპი – გასიტყვებაა. გამომდინარე იქიდან, რომ, პროდუქტის შექმნისა და წარდგენისშემდგომი აუცილებელი განმავითარებელი შეფასება, ყველა მოსწავლემ თანაბრად უნდა მიიღოს, ამის სრულფასოვნად განხორციელება კი, თითქმის შეუძლებელია.

აღნიშნული პრობლემის ერთგვარი ეფექტური გამოსავალი გასიტყვების არა ვერბალურად, არამედ წერით გადმოცემაა, მით უფრო, რომ წერით აზრის თანმიმდევრულად გადმოცემის უნარის განვითარება, არანაკლებ მნიშვნელოვანია სწავლების პროცესში. აქედან გამომდინარე, კომპლექსური დავალების პროდუქტად ესე, ანუ თხზულების დაწერა ძალიან მომგებიანია. პროცესი უნდა განხორციელდეს გაკვეთილზე, დავალების ხანგრძლივი და ღრმა დამუშავების დასკვნით გაკვეთილზე და შესაბამისად, ამ სამუშაოზე შემაჯამებელი სამუშაოს კვალიფიკაციის მინიჭებაც, უფრო სამართლიანი იქნება.

ქვემოთ წარმოდგენილია კომპლექსური დავალება – ფერმენტების „ფაბრიკა“

ერთი ნიმუში, თემაზე: საჭმლის მომნელებელი სისტემა. კლასი მე-8.

საკვანძო კითხვა: როგორ წარმოვადგინო  ესეს  საშუალებით,   საჭმლის მომნელებელი სისტემის აგებულება და მნიშვნელობა?

სამიზნე ცნებები: სტრუქტურა და ფუნქცია

                                სასიცოცხლო თვისებები

                                კვლევა

პირობა:

წარმოიდგინე, რომ  პაწაწინა ფერმენტი ხარ, სახელად ,,ამილაზა’’, რომელიც საჭმლის გადამამუშავებელ ფაბრიკაში მუშაობს. შენთან ერთად მუშაობენ შენი მეგობარი ფერმენტებიც (მაგ ,ლიპაზა, პროტეაზა და სხვები). ისინი თავდაუზოგავად შრომობენ, რომ საკვები ზედმიწევნით კარგად გადამუშავდეს. გაეცანი საჭმლის მომნელებელი სისტემის აგებულებასა და ფუნქციებს, კვების თავისებურებას, გაეცანი    საჭმლის მომნელებელ სისტემაზე დამატებითი ინფორმაციას და  აღწერე  ერთი სამუშაო დღე საკვების მიღებიდან მის საბოლოო გადამუშავებამდე. აღწერა წარმოადგინე თხზულების სახით.

თხზულებაში ხაზგასმით წარმოაჩინე:

• რა ნაწილებისაგან შედგება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტი? (სტრუქტურა და ფუნქცია.მკ.წ.1)
• როგორია საჭმლის მომნელებელი სისტემის აგებულების თავისებურება? (სტრუქტურა და ფუნქცია.მკ.წ.1)
• როგორ შეესაბამება საჭმლის მომნელებელი სისტემის სტრუქტურა მის ფუნქციას? (სტრუქტურა და ფუნქცია.მკ.წ.1)
• რატომ ითვლება კვება სასიცოცხლო თვისებად? (სასიცოცხლო თვისება. მკვ.წ.1)
• რატომ არის მნიშვნელოვანი დაბალანსებული კვება ადამიანის ჯანმრთელობისთვის? (ჯანმრთელობა და დაავადება. მკვ.წ.4)

მოსწავლის ნამუშევარი.       

გამარჯობა, მე ფერმენტი ვარ, სახელად ამილაზა. ვცხოვრობ პირის ღრუში, კერძოდ, ენისქვეშა, ყბისქვეშა და ყბაყურა ჯირკვლებში. მყავს პატარა ოჯახი, რომელსაც მეორენაირად ,,ნერწყვი“ ჰქვია. ოჯახში ყველას ჩვენ-ჩვენი ფუნქცია გვაქვს გადანაწილებული: დედას წყალს ვეძახით, ის ჩვენი ოჯახის ძირითად საყრდენს წარმოადგენს და ყველაზე დიდი წილი (98%) სწორედ მისია ნერწყვში. მამა ლიზოციმია. ის ჩვენ და ადამიანის ორგანიზმს იცავს საკვებიდან შემოღწეული არასასურველი ბაქტერიებისგან და შლის მათ კედელს. ჩემს პატარა ძმას კი – მუცინი ჰქვია. ის ნერწყვს სიბლანტეს ანიჭებს, რისი მეშვეობითაც დარბილებულ საკვებს ხახაში გადასვლისას უმცირდება ხახუნის ძალა.

პირის ღრუში გვყავს მეგობრებიც. მათ კბილები ჰქვიათ. ისინი სამსართულიან ,,კორპუსებს“ წარმოადგენენ. პირველი და მეორე სართულები არ ჩანს, რადგანაც მათ ღრძილი ფარავს. პირველ სართულს ფესვი ჰქვია, მეორეს ყელი, ხოლო მესამეს, რომელსაც ჩვენ ვხედავთ – გვირგვინი. ამ სართულებს მაცხოვრებლებიც ჰყავთ, რომლებიც მეტად პრეტენზიულები გახლავთ. ისინი სისხლძარღვებსა და ნერვულ დაბოლოებებს წარმოადგენენ და პულპებს ვეძახით.

სწორედ აქ, პირის ღრუში ხდება საკვების მექანიკური დამუშავება, ნერწყვით დასველება და ნახშირწყლების დაშლა ტრისაქარიდებად და დისაქარიდებად (ნახშირწყლებს მე ვშლი, ხშირად ვიკვეხნი კიდეც ამ ფუნქციისა და უნარის გამო.). ამის შემდეგ, საკვები მიემართება საყლაპავისკენ, სადაც პერისტალტიკით მიემართება კუჭისკენ.  აქ მოხვედრა ყველაზე ნაკლებად მიყვარს, რადგანაც აქ მჟავა გარემოა, მე კი თავს კომფორტულად მხოლოდ ტუტე გარემოში ვგრძნობ. აქ, კუჭში ხდება ცილების დაშლა. ეს პროცესი ჩემი ნაცნობი პროტეაზა – პეფსინის მეშვეობით ხდება. მარილმჟავა პეფსინს ააქტიურებს, ,,ააგიზგიზებს“ და ისე ,,დაერევა“ ხოლმე გაცელქებული პეფსინი ცილებს.   ოღონდ, არც ცილები იშლება აქ ბოლომდე.

მას შემდეგ, რაც პროტეაზები გულს იჯერებენ ცილების ,,წვალებით“, გადამუშავებული საკვები მიემართება თორმეტგოჯა ნაწლავში. აქ იწყება ყველაზე ჭირვეული ორგანული ნივთიერების –  ცხიმის დაშლა, ანუ ემულგირება. ამას ნაღვლის  წვენი გააკეთებს.  თორმეტგოჯაში ცხიმის დაშლის პროცესში მონაწილეობს პანკრეასის წვენიც. ეს პროცესი ყველაზე მეტად მიყვარს. აქ ჩვენ ვეცნობით უამრავ ფერმენტს, გავდივართ ბევრ საინტერესო გზას და ბევრი მილით გვესხურება სხვადასხვა წვენი და ფერმენტი. აქ ისევ ტუტე გარემო იქმნება, ამიტომ მე ისევ გავაქტიურდები და ნახშირწყლების მოკლე ფრაგმენტებს უკვე გლუკოზამდე დავშლი.                                                                                                                როდესაც ნივთიერებების გარდაქმნა დასრულდება, საკვების მასა მიემართება წვრილი ნაწლავებისკენ, სადაც ხდება საჭირო ნივთიერებების შეწოვა ხაოებით. ის ერთგვარი ხალიჩასავით აკრავს ნაწლავს შიგნიდან და მასში გავლისას ცოტა ,,გვეღუტუნება“ კიდეც. რადგანაც ყველა ნივთიერება სასარგებლო არაა და მათი სისხლში გაწოვა ორგანიზმს კარგს არაფერს მოუტანს, ღვიძლი ახერხებს და ამ არასასურველ ნივთიერებებს უვნებლად გარდაქმნის. ამ პროცესს დეტოქსიკაცია ეწოდება. ღვიძლის ამ თვისების გამო, ყველა მისი მადლიერი ვართ. წვრილი ნაწლავების შემდეგ, საკვები პერისტალტიკით გადადის მსხვილ ნაწლავებში. აქ არ ხდება აქტიური გარდაქმნები, თუმცა წარმოიქმნება ვიტამინები, რადგან მუშაობას იწყებენ სასარგებლო ბაქტერიები. სულ ბოლოს, ნარჩენები გამოიდევნება ორგანიზმიდან, რასაც დეფეკაცია ჰქვია.

პროცესების სრულყოფილი წარმართვისთვის, ჩვენ გვჭირდება დაბალანსებული კვება, საჭირო რაოდენობით ცილები, ცხიმები (ლიპიდები), ნახშირწყლები, მინერალური მარილები და ყველაზე მთავარი – წყალი!  როდესაც ადამიანი არ გვაწვდის საკმარის საკვებს, ან თუნდაც არასწორი შეფარდებით იღებს ორგანულ ნივთიერებებს, ამ დროს ჩვენ, ორგანიზმის მაცხოვრებლები ვცდილობთ, რომ სხვადასხვა გზით მივახვედროთ ადამიანს, რომ ჩვენ გასაჭირში ვართ და დასახმარებლად ,,რაზმი“ გამოგზავნოს, რომელიც ხშირად ვიტამინის პატარა აბებია-ხოლმე. ისინი ბიოლოგიურად აქტიური, ძალიან ცელქი ნივთიერებებია. როგორც კი ორგანიზმში მოხვდებიან, მაშინვე აქტიურდებიან და მალევე გაიცნობენ, დაუახლოვდებიან ხოლმე ყველას.

ცოტა ხნის წინ, ჩემი მეზობელი კბილები იყვნენ შეუძლოდ. რადგანაც მათ არ მიეწოდებოდათ საკმარისი ოდენობის C ვიტამინი. ამ დროს ძვლები ხშირად ტირიან და წუწუნებენ ხოლმე.                                                                                                                                 ადამიანის ორგანიზმს ესაჭიროება ენერგია იმისთვის, რომ გადაადგილდეს, შეასრულოს მუშაობა, რაც პირდაპირკავშირშია არსებობის უნართან. ამ ენერგიას კი სწორედ რომ, მიღებული საკვების დაჟანგვით ვიგებთ, ასე რომ, მოვუწოდებდი ადამიანებს, ჯანმრთელობა მათი ინტერესებისა და მიზნების ყველაზე პირველ საფეხურზე მოაქციონ!

თამარ იორდანიშვილი.

მე-8-ბ კლასი.

დასკვნა – აღნიშნული თხზულება სრულად მოიცავს პირობაში მოცემულ კრიტერიუმებს. მათი შეფასების რუბრიკებად გამოყენება, ასევე, საშუალებას იძლევა მოსწავლე შეფასდეს განმსაზღვრელი  შეფასებით.  აგრეთვე უნდა ითქვას, რომ ესეს დაწერა საბუნებისმეტყველო საგნებში ავითარებს შემოქმედებით უნარებს და კიდევ უფრო შესაძლებელს ხდის საგანთაშორისი ინტეგრირების გაგებას, რაც კარგად ჩანს კიდეც აქ წარმოდგენილ მოსწავლის ნამუშევარში.

პედაგოგი ყოველთვის ოროენტირებული უნდა იყოს, რომ მოსწავლეებში გაზარდოს მოტივაცია, ინტერესი და ჩართულობა. მიმაჩნია რომ,  ციფრული ტექნოლოგიები ჩვენი მომავალი თაობისთვის  ძირითად ინტერესის სფეროს წარმოადგენს, ამიტომ ვთვლი, რომ ელექტრონული რესურსების შექმნა და მისი გამოყენება საგაკვეთილო პროცესში არამარტო სახალისოა მოსწავლეებისთვის, არამედ ამ დროს შეძენილი ცოდნა დიდხანს ამახსოვრდებათ მოსწავლეებს, რაც საწინდარია მყარი და საფუძვლიანი განათლების. პედაგოგის მიზანიც ხომ ესაა, რომ მოსწავლეს საშუალება მისცეს  პროცედურული ცოდნა გადააქციოს პირობისეულად.

ელექტრონული რესურსები შედგენილი მაქვს wordwall.net პროგრამაში, მოსწავლესთვის ძალზედ ადვილად  გასაგები ინსტრუქციით, ასევე აქტივობის დასრულებისთანავე მოსწავლე ამოწმებს საკუთარ ნამუშევარს და არასწორი პასუხის შემთხვევაში შეუძლია კიდევ სცადოს.

ჩემს მიერ წარმოდგენილი ელექტრონული რესურსები მასწავლებელს შეუძლია გამოიყენოს, როგორც ახალი მასალის ახსნის დროს, ასევე ცოდნის განმტკიცების ფაზაზე და მასალის შეჯამების დროს.

რესურსი 1.   ცხოველური უჯრედი        კლასი- 10

ეს რესურსი  განკუთვნილია მეათე კლასის მოსწავლისათვის. ის ითვალისწინებს ცხოველი უჯრედის ვიზუალური მასალაში  სტრუქტურების ამოცნობასა და მის დაკავშირებას ფუნქციებთან. მოგეხსენებათ, რომ იმას რასაც მოსწავლე თვალით ვერ ხედავს უჭირს აღქმა და დამახსოვრება, ჩვენ თუ ამ სახით მივაწვდით მასალას, ვფიქრობ, რომ სახალისოც იქნება და ადვილად დასამახსოვრებელიც.

რესურსი 2.    ადამიანის ჩონჩხი

ეს რესურსი მერვე კლასის მოსწავლისთვისაა განკუთვნილი.  მოსწავლემ უნდა ამოიცნოს ძვლები და წარმოდგენილ ფოტოს ხაზებით სწორად  დაუკავშიროს  მისი  დასახელება.

რესურსი 3.    პოლიმერები და მონომერები 

წარმოდგენილი რესურსი პედაგოგმა შესაძლებელია გამოიყენოს როგორც მე-9,   ასევე  მე-10 კლასში. ამ აქტივობით  მოსწავლე ამოწმებს  ცოდნას და აჯგუფებს მარტივ და რთულ ორგანულ ნივთიერებებს.

რესურსი 4.   ყურის ანატომია.

ეს რესურსი შესაძლებელია გამოვიყენოთ  მერვე კლასში, როგორც ახალი მასალის ახსნის დროს, ასევე გამოკითხვის დროს.   ეს საშუალებას მოგვცემს მოსწავლემ ადვილად აითვისოს ყურის  ანატომიური აგებულება, სიტყვებს  ხაზებით  დაუკავშირებს   ვიზუალურ მასალაზე მონიშნულ წრეებს.

რესურსი 5.  მიტოზი.

აღნიშნული რესურსი,  განკუთვნილია მერვე და მეცხრე კლასებითვის. ის, როგორც წინა რესურსები საინტერესოა მოსწავლეებისთვის,  მასწავლებელს შეუძლია გამოიყენოს ორივე ეტაპზე, მოსწავლემ უნდა ამოიცნოს ფოტოზე მიტოზის ფაზები და სწორად დაუკავშიროს მეორე სვეტში ჩამოთვლილ სიტყვებს, რომელიც მიტოზის ფაზებს შეეხება.

ყველა აქტივობას მოტივაცია უდევს საფუძვლად. მოტივაცია არის ქცევის განხორციელების ფსიქოლოგიური საფუძველი. რაც უფრო მეტად მოტივირებულნი არიან მოსწავლეები, მით მეტია სწავლის ხარისხი, რაც ნაკლებად არიან – შესაბამისად, სწავლის ხარისხიც იკლებს.  მოსწავლის სასწავლო აქტივობები შეიძლება განპირობებული იყოს მისი შინაგანი და გარეგანი მოტივაციით. შინაგანად მოტივირებული მოსწავლისათვის უფრო მნიშვნელოვანია თავად აქტივობა, ვიდრე მოსალოდნელი ჯილდო.

გარეგან მოტივაციას კი მაშინ აქვს ადგილი, როცა მოსწავლე შესრულებული სასწავლო აქტივობისათვის მოელის წახალისებას, ჯილდოს (კარგი ქულა, შექება, კლასში გარკვეული სტატუსის მოპოვება და ა.შ.) ამ დროს განხორციელებული სასწავლო აქტივობა შესაძლებელია მოსწავლისთვის არ იყოს საინტერესო.

ზოგიერთი მოსწავლე დიდი ენთუზიაზმით ეკიდება სწავლას, რადგან მას აინტერესებს საგანი და სწავლის პროცესი. მაგრამ არიან ისეთი მოსწავლეები, რომლებიც მასწავლებლის მხარდაჭერის გარეშე სწავლისადმი დიდ ინტერესს არ იჩენენ. მათ მუდმივად სჭირდებათ შექება, სტიმული და თანადგომა.

ამრიგად მოსწავლის სასწავლო აქტივობას განაპირობებს როგორც გარეგანი, ისე მისი შინაგანი მოტივაცია. ამიტომ პედაგოგმა სასწავლო პროცესის დაგეგმვისას უნდა გაითვალისწინოს მოსწავლის მოტივაცია, რაც ხელს შეუწყობს მოსწავლის წარმატებებს.

ელექტრონული, სასწავლო რესურსები საუკეთესო საშუალებაა მოსწავლეთა მოტივირებისთვის გაკვეთილის ნებისმიერ ეტაპზე და ეხმარება მასწავლებელს უფრო მეტად მოსწავლეზე ორიენტირებული გახადოს სასწავლო პროცესი.

მოსწავლეთა აზროვნების დონის ან მასალის ფლობის ხარისხის განსაზღვრა  ძირითადად წერითი და ზეპირი აქტივობების საშუალებით ხდება, მასწავლებელი ვალდებული გახდა, შექმნას ელექტრონული რესურსი და მოსწავლე დააინტერესოს, რაც  არც ისე მარტივია.

სააზროვნო შემოქმედებითი ხასიათის რესურსების შექმნაზე წლებია ვმუშაობთ, ისინი სახალისო და საინტერესოა.  ერთ-ერთი რესურსი გახლავთ ტექსტის აღდგენა (ორი ტექსტის გაერთიანება და შემდგომ მათი შრეების ერთმანეთისგან გამორჩევა), რაც მასწავლებელს შესაძლებლობას აძლევს, შეაფასოს მოსწავლის საკვლევაძიებო დაკვირვების უნარი. დავალება შეიძლება იყოს ინდივიდუალურიც და ჯგუფურიც.

ამ დავალების შესრულებისას აუცილებელია წინარე ცოდნის გააქტიურება, მაგალითად; მოსწავლეებთან ერთად გავიხსენოთ, რა ვიცით ჟანრების (მოთხრობა, იგავ-არაკი) შესახებ.

მას შემდეგ, რაც მოსწავლეები გაიაქტიურებენ აღნიშნულ ინფორმაციას, კლასს ვთავაზობთ დავალებას:

ნაბიჯი პირველი: შევარჩიოთ მცირე მოთხრობა და იგავ- არაკი (ტექსტები წარმოდგენილია ცხრილში N1);

ცხრილი N1.

ნაბიჯი მეორე: მოსწავლეებს (მოსწავლეთა ჯგუფებს)  გავუგზავნოთ ჯერ შერჩეული ტექსტების საწყისი წინადადებები (ცხრილი N2);

ცხრილი N2.

ნაბიჯი მესამე: ამ ტექსტების დარჩენილი ნაწილები დავანაწევროთ, ერთმანეთში ავურიოთ და ამ ფორმით მივაწოდოთ მოსწავლეებს (მოსწავლეთა ჯგუფებს), ისე, როგორც არის ნაჩვენები  ცხრილში N3;

ცხრილი N3.  

მოსწავლეებმა უნდა დაახარისხონ ცხრილში (N3) მოცემული წინადადებები და მოთხრობასა და იგავ-არაკს დაუბრუნონ პირვანდელი სახე.

გამოცდილებამ აჩვენა, რომ აღნიშნული აქტივობა საინტერესო გამოწვევაა მოსწავლეებისთვის, ისინი ტექსტების შრეებს (იმის გათვალისწინებით, თუ რომელი ჟანრისთვის დამახასიათებელი თხრობაა ასახული ტექსტებში, რომლებზეც მუშაობენ) ხალისით აცალკევებენ და უკეთ იაზრებენ, როგორ უნდა  გაარჩიონ ერთმანეთისგან იგავ-არაკი და მოთხრობა, ნოველა და ზღაპარი, ლიტერატურული ზღაპარი და კლასიკური ზღაპარი.

ასევე საინტერესოა სემიოტიკური უნარების განვითარებაზე ორიენტირებული დავალება, თუმცა, გასათვალისწინებელია, რომ ამგვარი დავალება მაღალ სააზროვნო უნარებსა და გარკვეულ ლიტერატურულ გამოცდილებას ემყარება, ამიტომ ისინი უფროსკლასელებს შეიძლება შევთავაზოთ.

პირველ ყოვლისა მოსწავლეებს ვაცნობთ საგნის რაობას;

სემიოტიკა (ბერძნულად sēmeiotikon < sēmeion – ნიშანი), ს ე მ ი ო ლ ო გ ი ა, დისციპლინა, რომელიც იკვლევს ნიშანთა ზოგად კანონზომიერებას. მისი შესწავლის ობიექტია ყველანაირი ტიპის ნიშანი (დაწყებული სიგნალიზაციის უმარტივესი სისტემებიდან  ენების ჩათვლით).

ქვემოთ მოცემული ნიმუში მიზნად ისახავს იმის ჩვენებას, თუ როგორ შეიძლება ერთ წინადადებაში  (ფრაზაში, გამონათქვამში, ანდაზაში, აფორიზმში) ამოვიკითხოთ რამდენიმე აზრი, თუ სართებს/აფიქსებს შევუცვლით.

 მაგალითად; ვიღებთ სიტყვას და მოსწავლეებს შევახსენებთ, რომ ამ სიტყვის მსგავსად, უამრავ სხვა სიტყვას აქვს უნარი, გამოხატოს სულ სხვა ვითარება, სხვა მნიშვნელობა, შეცვალოს სათქმელის არსი.

მათ თვალწინ სიტყვა ხდება სემიოტიკური ერთეული, რომელიც განსაკუთრებულ მნიშვნელობას ატარებს.

ამის შემდეგ ამოცანას ვართულებთ: ვიღებთ ცნობილ მითს სიზიფეს ლოდის შესახებ და ვცდილობთ, დავანახოთ მოსწავლეებს ამ მითის მთავარი სათქმელი. ლოდი მძიმეა, მაგრამ სიზიფე მას აიტანს, რამდენჯერაც არ უნდა დაგორდეს.

 შესაძლო ინტერპრეტაციები

პირველი ინტერპრეტაცია: სიზიფე, (მო)ლოდი(ნი) აუტანელია, მაგრამ ვიცით, რომ შენ (შე)ძლებ!

მოსწავლეების თვალწინ  სიტყვებით იხატება ორი ამბავი:

1. სიზიფეს ლოდის შესახებ;
2. სიზიფეს მოლოდინის შესახებ;

• სიზიფე, მოლოდინი აუტანელია, მაგრამ ვიცით, რომ შენ შეძლებ!
• სიზიფე, ლოდი აუტანელია, მაგრამ ვიცით, რომ შენ ძლებ!

მეორე ინტერპრეტაცია: სიზიფე, ლოდი სხ(ეულია), შენ ის  უნდა ა(ზიდო)!

• სიზიფე, ლოდი ეულია, შენ ის უნდა ზიდო;
• სიზიფე, ლოდი სხეულია, შენ ის უნდა აზიდო;

მეორე ინტერპრეტაციაში ლოდი ალეგორიულ მნიშვნელობას იძენს;  ლოდი კი არ არის, სხეულია, რომელიც ლოდივით მძიმეა, ან მარტოობის ტვირთია, რომელიც სულს ავნებს, მაგრამ სხეულს აძლიერებს.

მსგავსი აქტივობები მოსწავლეების გონებას  შემოქმედებითი აზროვნებისკენ მიმართავს. ისინი დაინახავენ, რომ აფორიზმი, ანდაზა, თქმულება,  მკვდარ გამონათქვამებად  კი არ უნდა აღიქვან, რომლებიც  ზეპირად უნდა იცოდე, არამედ დაინახავენ, რომ სხვადასხვა დროს თითოეულ მათგანში ცხოვრება აირეკლა და ამ ანარეკლის დანახვა და გააზრებაა საჭირო.

მოზარდებისთვის საინტერესო ჰობის შერჩევა არც ისე ადვილია. ყველა მოზარდი განსხვავებულია, გატაცება კი ძალიან პირადი ამბავია. ჰობი საინტერესო უნდა იყოს ბავშვისთვის, რათა მან ცოტა ხნის შემდეგ არ მიატოვოს ის, რაც საკმაოდ ხშირად ხდება, რადგან მოზარდები თავიანთ არჩევანში არასტაბილური არიან. გარდა ამისა, მოზარდების უმეტესობას შინაგანი ბრძოლები აქვს საპირისპირო სურვილებთან: მათ თან უნდათ, რომ ყველასავით იყვნენ, თან იყვნენ გამორჩეულებიც. მათთვის უჩვეულო ჰობი თითქოს მაგარია, მაგრამ, მეორე მხრივ, მოსაწყენია თანამოაზრეების გარეშე. შესაბამისად, მოზარდების პოპულარული ჰობი არა იმდენად თავად საქმიანობას, არამედ საზოგადოებას ეხება. სპორტი იქნება ეს თუ მუსიკა, მთავარია, რომ ისინი ერთად გრძნობდნენ თავს კომფორტულად.

ერთი სიტყვით, ჰობის პოვნა თინეიჯერული ცხოვრების მნიშვნელოვანი ნაწილია. ეს არის როგორც კარგი გარემოს პოვნის შესაძლებლობა, ასევე შესაძლებლობა, საფუძველი ჩაუყარო მომავალ პროფესიას ან უბრალოდ, დროებით მაინც განერიდო ტელეფონში ტოტალურ ჩართულობას, რომელიც არცთუ სასარგებლო ინფორმაციულ ქარბორბალებში დაგაქროლებს. საბედნიეროდ, დაეხმარო მოზარდს ჰობის არჩევაში განხორციელებადი ამოცანაა. ზოგჯერ საკმარისია მოზარდისთვის საინტერესო აქტივობის ჩვენება და ადამიანების გაცნობა, რომლებიც მას მოხიბლავენ და შთააგონებენ.

მოზარდისთვის ჰობის არჩევა

მნიშვნელოვანია, გვახსოვდეს, რომ თინეიჯერები იშვიათად გრძნობენ თავს ახალგაზრდებად, რომლებსაც მთელი ცხოვრება წინ აქვთ. მოზარდების უმეტესობა თავს ისე გრძნობს, თითქოს ბევრი იცხოვრა და ბევრი ნახა, თან აქვს რამდენიმე ცრურწმენა, მაგალითად, ასეთი: რომ უკვე გვიანია რაღაცის კეთება დაიწყოს, ის პატარა აღარ არის. ასევე ის ამბობს, რომ მისთვის ზოგადად ყველაფერი მოსაწყენია, ყველაფერი, გარდა ფართებისა. ამიტომ იმისათვის, რომ მოზარდს ჰობის არჩევაში დავეხმაროთ, ჯერ ეს მითები უნდა დავუნგრიოთ.

პროფესიონალურად ბევრი კონკურენტული რამ მართლაც შეიძლება ცოტათი დაგვიანებული იყოს მოზარდობის ასაკისთვის. სამწუხაროდ, მოზარდი ვერ გახდება ბალეტის მოცეკვავე ან მსოფლიო დონის მუსიკოსი, თუ ამას ადრეული ბავშვობიდან არ დაიწყებს. მაგრამ თქვენ უნდა შეახსენოთ, რომ ჰობი გატაცებაა და მასზე მომავალი დიდი მიღწევების იმედებს არ ამყარებენ. თუ მოზარდი ოცნებობს გიტარაზე ან დასარტყამ ინსტრუმენტზე დაკვრა ისწავლოს, მისი სწავლა გვიანი არ არის. მისნაირი ბევრია. ამის დადასტურება ინტერნეტითაც შეიძლება, სადაც ეს ყველაფერი საკმაოდ მოთხოვნადია.

რაც შეეხება მითს „პატარაობის“ შესახებ, ესეც სადავო საკითხია. მაგალითად, მოზაიკის კეთება თითქოს პატარების გასართობია, მაგრამ სინამდვილეში არსებობს მოზაიკის შემსწავლელი კოლეჯები, სადაც ამ იშვიათ სპეციალობას სიღრმისეულად ასწავლიან და არსებობენ შემკვეთები, რომლებიც ასეთ სამუშაოში დიდ ფულს იხდიან. ამიტომ არც ამის დაწყებაა გვიანი. უბრალოდ, იპოვეთ ის ჰობი, რომელიც მოზარდს მიიზიდავს.

„ფართიც“ ცალკე თემაა. თუ ბავშვს არ უნახავს ადამიანები, რომლებსაც საერთო გატაცება აქვთ, ის ბევრ რამეს ვერ გაიგებს. მაგალითად, შეიძლება მოზარდმა არ იცოდეს, რომ არსებობენ ზრდასრული მამაკაცები, რომლებიც სათამაშო რკინიგზებს აწყობენ და ეს მათთვის ძალიან სერიოზული გატაცებაა. მეტიც, ამ ადამიანებს ჰობისთვის კარგადაც უხდიან, მაგალითად, გერმანიის რკინიგზის სადგურების მუზეუმები რკინიგზის გრანდ მაკეტებს უკვეთენ. ბევრი ჰობი დაკავშირებულია მოგზაურობებთან და ლაშქრობებთან, ვთქვათ, არქეოლოგია და ბიოლოგია. უბრალოდ, გააცანით თქვენ შვილებს საინტერესო ადამიანები, რომლებიც მზად იქნებიან აჩვენონ მათ, რა უნდა გააკეთონ და მითები თავისთავად გაქრება.

ჰობის იდეები მოზარდისთვის

ხშირად თინეიჯერები ჩვენ გარეშეც მშვენივრად ახერხებენ ჰობის შერჩევას, მაგრამ თუ თქვენი შვილი აშკარად მოწყენილია და არ იცის, საიდან დაიწყოს, ან ეშინია ახალი ადამიანების, დაეხმარეთ მას. შედეგად ის იპოვის ახალ მეგობრებს და გააქტიურდება. თქვენ შეგიძლიათ ურჩიოთ:

სპორტული ჰობი

ჰობი არ ნიშნავს პროფესიონალურად რაღაცის შესწავლას, მაღალი დონის სპორტს. რა თქმა უნდა, ნებისმიერ სპორტში, თუნდაც სამოყვარულოში, არის შეჯიბრის მომენტი. ბევრი სპორტი, რომელსაც ადრე სერიოზულად არ აღიქვამდნენ, ახლა უკვე ოლიმპიური გახდა, მაგრამ მაინც ღირს, რომ მოზარდმა აირჩიოს სპორტი, რომელიც განავითარებს და ემოციურად მიიზიდავს მას.

• სროლა. ეს სპორტი შესაფერისია მათთვის, ვისაც არ უყვარს ფიზიკური კონტაქტი. ის ავარჯიშებს გამძლეობასა და ყურადღების კონცენტრაციას. ძალადობის აზრისგან განსხვავებით, სროლა ნამდვილად არ გიბიძგებთ, აიღოთ იარაღი და მოკლათ ყველა. ის უბრალოდ ასწავლის ემოციების კონტროლს. და თუ ბავშვს უყვარს რაიმე სახის ფენტეზი, მას შეიძლება მოეწონოს მშვილდოსნობა და მისი სხვა ანალოგები, რომლებიც ფანტასტიკურ სამყაროებს მოგვაგონებენ.
• ცხენით ჯირითი. ეს არ არის იაფი სპორტი, მით უფრო, თუ საქმე დიდ ქალაქებს ეხება, მაგრამ ძალიან სასარგებლოა ბავშვის ფსიქოლოგიური ბალანსის თვალსაზრისით. ცხოველთან კონტაქტი მოითხოვს გამძლეობასა და ყურადღებას. ეს არის ასევე კარგი ფიზიკური დატვირთვა და ემოციური აქტივობა.
• სკეიტბორდი. გაგიკვირდებათ, მაგრამ ყველაფერი, რაც ჩვენთვის სკეიტბორდია, სპორტის სამყაროში დაყოფილია მრავალ სხვადასხვა სპორტად. ზოგიერთი დაფა ბორბლებით გრძელი გზისთვისაა, ზოგი ტრიუკებისთვის და თითოეულ დაფას ჰყავს თავისი თაყვანისმცემლები, ფანკლუბები სუბკულტურით. სავსებით შესაძლებელია, რომ მოზარდი ერთ-ერთ მათგანით დაინტერესდეს.
• სკუტერები, ველოსიპედები არა მშვიდად ტარებისთვის, არამედ ტრიუკებისთვის. რატომ მოსწონს ერთს სკეიტბორდი, მეორეს სკუტერი, მესამეს კი BMX – თქვენ უბრალოდ ამას ვერ გაიგებთ, მაგრამ ღირს ბავშვის წაყვანა სპეციალურ პარკში და ნახვა, როგორ ვარჯიშობენ სხვა გოგო-ბიჭები. იქნებ ეს მისთვის შთაგონებად იქცეს.
• კლდეზე ცოცვა. ეს არის ძალიან მიმზიდველი სპორტის სახეობა. ის ძალიან კარგად არის გააზრებული უსაფრთხოების თვალსაზრისით და აერთიანებს როგორც სპორტსმენებს, ისე ინტელექტუალური პროფესიის ადამიანებს, რომლებსაც დასვენება სჭირდებათ. როგორც ამბობენ, მთაში ყველა თანასწორია.

შემოქმედებითი ჰობი

ატარეთ თქვენი შვილი ბაზრობებზე, სადაც ადამიანები თავიანთ პროდუქტებს ყიდიან: ნახატებიდან და ნაქარგებიდან დაწყებული, ფეხსაცმლითა და ჩანთებით დამთავრებული. ხშირად ასეთ ბაზრობებზე მოვაჭრეები ატარებენ მცირე მასტერკლასებს დამწყებთათვის. არ არის გამორიცხული, რომ მოზარდს რამე მოეწონოს.

• მინის ნაწარმი. ბევრ ბავშვს სიამოვნებს ჩირაღდნით შუშის დნობა და ფორმირება. ცეცხლის ყურება დამამშვიდებლად მოქმედებს, გამდნარი შუშის დანახვა კი სასიამოვნოა და შეიძლება თვითგამოხატვის ორიგინალურ საშუალებად იქცეს.
• დეკუპაჟი. გარედან ჩანს, რომ ყველას შეუძლია ხელსახოცების სადმე დაწებება. სინამდვილეში, დეკუპაჟი შეიძლება იქცეს ხელოვნებად. და ეს, რა თქმა უნდა, საინტერესო ჰობი იქნება გოგოებისა და ბიჭებისთვის, რადგან ის შეგიძლიათ ავეჯსაც ჩაუტაროთ.
• ბიჭებსაც და გოგოებსაც უყვართ საავტორო წიგნებისა და ხელნაკეთი ალბომების დამზადება. აქ თავის გამოჩენა ნებისმიერ მოზარდს შეუძლია.
• ჭედურობა. ბევრს მოსწონს მეტალთან მუშაობა. ქალაქში სამჭედლოს პოვნა არც ისე ადვილია, მაგრამ თუ იპოვეთ, ძალიან მოიხიბლებით.
• ძერწვა, თიხასთან მუშაობა – საკუთარი თავის გამოხატვის შესაძლებლობაა. ამავე დროს მოითხოვს ყურადღების მაღალ კონცენტრაციას.

უჩვეულო ჰობი

• გადამუშავების ხელოვნება. ნივთების დამზადება იმისგან, რაც გამოუსადეგარია. მაგალითად, პლასტმასის ბოთლებისგან დამზადებული ტანსაცმელი ან სამკაულები.
• ფრინველებზე დაკვირვება. იშვიათი ფრინველების ძებნა, მათი ყურების დროს ძალიან საინტერესო ადამიანების გაცნობა.
• Trainspotting – მატარებლებზე დაკვირვება, მოგზაურობა გარკვეულ წერტილში, რათა ნახოთ და გადაიღოთ რომელიღაც მატარებლის შემადგენლობა. ეს ძალიან უჩვეულო და გაატაცებადი ჰობია.
• Planespotting – იგივე ჰობი, ოღონდ თვითმფრინავებზე. ამ ჰობით გატაცებული ადამიანები ხანგრძლივად უთვალთვალებენ თვითმფრინავების აფრენასა და დაშვებას, იღებენ მათ ფოტოებს, თვალყურს ადევნებენ სპეციალური სატელეფონო აპლიკაციების გამოყენებით. აქ არის ექსტრემის ელემენტიც – ხანდახან კარგი კადრისთვის ისინი წესებს არღვევენ და კანონით აკრძალულ ზონაში გადადიან.
• სათამაშოს მოგზაურობა. ბევრი ადამიანი ყოველთვის თან ატარებს საყვარელ სათამაშოს, უხსნის გვერდს სოციალურ ქსელში და იღებს მის მოგზაურობას. ეს ჰობი მოუხდება კრეატიულ თინეიჯერებს, რომლებიც სიამოვნებით იგონებენ და იძირებიან ვირტუალურ სამყაროში.

ჰობი, რომელიც შეიძლება გახდეს პროფესია

ზოგადად, ნებისმიერი ჰობი შეიძლება გახდეს პროფესია. კაცი მავთულისგან სამკაულებს ქსოვდა, შემდეგ კი მათი გაყიდვა დაიწყო; ვიღაც ძაღლებზე ზრუნავდა და ცხოველების სასტუმრო გახსნა. აი, რას უნდა მივაქციოთ ყურადღება.

• რობოტექნიკა. ყველაფერი იწყება მღელვარებით იმის გამო, რომ მუყაოს რობოტს თვალები გაუნათდა, შემდეგ კი ბავშვი ელოდება შეჯიბრებებს, ოლიმპიადებს, ჩაბარებასა და პროფესიულ კარიერას. მას მოსწონს იმ სასკოლო საგნების შესწავლა, რომლებიც საჭიროა რობოტის შესაქმნელად.
• კომპიუტერული თამაშები. ბევრი მშობელი ჩივის, რომ მათი შვილები დიდხანს თამაშობენ. მაგრამ ახლა კარიერა კიბერსპორტში რეალობაა. ადამიანები თამაშობენ და ამაში იღებენ ფულს როგორც სტრიმინერები, ისინი აარსებენ გუნდებს, ატარებენ ჩემპიონატებს, იღებენ პრიზებს მათ რეკლამებში. ყოველთვის ადვილი არ არის იმის გაგება, როგორ მოქმედებს კომპიუტერული თამაშები ბავშვის ფსიქიკასა და განვითარებაზე, მაგრამ ნამდვილად ღირს ყურადღებით დავაკვირდეთ, არის თუ არა ეს მისი მდგრადი ჰობი.
• ჩაცმა. ბევრი მშობელი ამბობს, რომ მათ შვილს აწუხებთ მისივე გარეგნობა. მაგრამ თუ ბავშვი ატარებს ტანსაცმლის გადაკეთების ექსპერიმენტებს და აშკარად ავლენს ფანტაზიას – ეს უკვე სერიოზული განაცხადია პროფესიისთვის. ნუ გაუწყრებით მეორადი ტანსაცმლის უჩვეულო კომბინაციის გამო, იქნებ სახლში მომავალი დიზაინერი გყავთ?

სინამდვილეში, ბევრი ვარიანტია საინტერესო ჰობისთვის, მაგრამ მოზარდის ნაცვლად არჩევანს ჩვენ ვერ გავაკეთებთ. მშობლების ამოცანაა მხოლოდ შვილის თანადგომა და მისი ცოდნის თვალსაწიერის გაფართოება, როცა ის თავად ვერ პოულობს ჰობის. უაღრესად მნიშვნელოვანია ყურადღების მიქცევა მის მიდრეკილებებზე, რაც შეიძლება გახდეს გატაცების წყარო ან მომავალი პროფესიაც კი.

აკაკი მონუმენტური ფიგურაა ქართული პოეზიისთვის. რუსთაველის მერე ის იყო პირველი, ჭეშმარიტად სახალხო პოეტი. „ვეფხისტყაოსნის“ მრავალსაუკუნოვანი მიმბაძველობის შემდეგ გურამიშვილის, „კლასიცისტებისა“ და „რომანტიკოსების“ შემოქმედებაში პოეზია მკვეთრად ელიტური გახდა, მას აღარაფერი ჰქონდა საერთო უბრალო მკითხველ-მსმენელთან. გრიგოლ ორბელიანს და ალექსანდრე ჭავჭავაძეს ჰქონდათ მცდელობა, რომ ელიტურობის საბურველი ჩამოეხსნათ პოეზიისთვის და „გაეხალხურებინათ“, მაგრამ მათი წარმატებული მცდელობები მხოლოდ პოეზიის წიაღშივე დარჩა მნიშვნელოვან თემატურ თუ ფორმობრივ ნოვაციებად. აკაკიმ კი ეს ყველაფერი პრაქტიკაში განახორციელა, მან პოეზია უბრალო ხალხამდე მიიტანა. ეს არ ყოფილა დეკლარირებული, გააზრებული რეფორმა, აკაკი არ იყო თეორიული ცოდნით აღჭურვილი კაცი, მას, უბრალოდ, ასე ეწერებოდა. აკაკიმ პოეტური მეტყველება უკიდურესად გაამარტივა და მისი პოეზიის ორ უმთავრეს პოეტურ საზომს – მაღალ და დაბალ შაირს – სრულიად მოდერნიზებული ინტონაცია შესძინა. ამ ყველაფერმა კი განაპირობა მისი უსაზღვრო პოპულარობა, მიმბაძველების მთელი არმია ჰყავდა. აკაკის ლექსი იქცა ერთგვარ პოეტურ მოდუსად, ლექსს თუ წერდი, აკაკისებურად უნდა გეწერა, სხვანაირად თუ წერდი, საერთოდ არ უნდა გეწერა. ადრინდელ გალაკტიონშიც, როცა ის მაღალი შაირით წერს, მკვეთრად საცნაურია, ლამის ეპიგონიზმამდე მისული, ინტონაციური გავლენა აკაკისეული მაღალი შაირისა. მეტიც, გვიანდელი, ასაკოვანი გალაკტიონის მაღალ შაირშიც მძაფრად ისმის აკაკი ალაგ-ალაგ. რამდენადაც გალაკტიონის მხრიდან ბარათაშვილის რეცეფცია სრულიად გააზრებული იყო, იმდენადვე გაუაზრებლად ჰბაძავდა ის აკაკის და ეს ჩანს მის ადრინდელ ლექსებში. ცხადია, ის მალევე დასხლტა აკაკის ორბიტიდან და საკუთარი რეფორმა განახორციელა, რომელიც მტკივნეული გახლდათ, რადგან მკითხველთა უმეტესობისთვის, რომლებიც ჩვეულებრივი კონფორმისტები და რეტროგრადები იყვნენ, აკაკისა და ვაჟას პოეტიკებიდან გადახვევა ჩვეულებრივ მკრეხელობას და თავხედობას ნიშნავდა (აბა, ვნახოთ, დღესაც რამდენი ასეთი კონფორმისტი და რეტროგრადი მკითხველია, რომლებისთვისაც, ამჯერად უკვე თვითონ გალაკტიონის და ცისფერყანწელების პოეტური ორბიტებიდან გადახვევა ითვლება გაუგონარ მკრეხელობად. როგორც თვითონ ლიტერატურას ახასიათებს მემკვიდრეობითობა-სუქცესიურობა, ასევე ახასიათებს სხვადასხვა თაობის მკითხველსაც. ასეთი მდარე მკითხველი სულ იქნება).

მე აკაკის რეგულარული მკითხველი ვარ. მისი სრულიად უნიკალური პოეზია ისეთივე ტკბობას მანიჭებს, როგორც შემდგომდროინდელი რომელიმე ჩემი საყვარელი პოეტის კითხვა. ჩემი ნება რომ იყოს, ყველა დამწყებ პოეტს, სხვა რამდენიმე პოეტთან ერთად, სწორედ აკაკის კითხვას ვაიძულებდი ყოველდღე, რომ გაითავისონ პოეტური მეტყველების სილაღე და „დიადი სიმარტივე“. დროითმა სიშორემ არ უნდა შეაშინოს ახალგაზრდა მკითხველი, პირიქით, ამ ქრონოსკოპული დისტანციიდან გაცილებით უფრო განსაცვიფრებელია აკაკის პოეტური ენერგეტიკისა და ექსპრესიის ემანაციის სიმძლავრე, რომლის ტალღა ისე მძაფრად აღწევს ოცდამეერთე საუკუნის მკითხველამდე, თითქოს თანამედროვე დიდ პოეტს კითხულობდეს.