ბლოგი სხვა ადამიანების ცხოვრებაში, მათ გამოცდილებასა და იდეებში გამავალი ფანჯარაა.
თითოეულ ჩვენგანს შეუძლია მიაგნოს საკუთარი ბლოგის გაკეთების მიზეზს და ეს მიზეზი აუცილებლად მოუტანს დადებით გამოცდილებას.
მსოფლიოში ათასობით მასწავლებელი უძღვება ბლოგს. ზოგი მას გამოცდილების გაზიარების მიზნით ხსნის, ზოგი – შემოქმედებითი რეალიზაციისთვის. არიან ისეთი მასწავლებლებიც, რომლებსაც ბლოგისთვის დრო არ რჩებათ ან ეჭვობენ, რომ ის არავის დააინტერესებს, მაგრამ ეს უსაფუძვლო ეჭვია.
აი, რას წერს რიგელი ისტორიის მასწავლებელი: „მას შემდეგ, რაც ბლოგი გავაკეთე, ისეთი უნარები შევიძინე, რომლებიც აქამდე არ გამაჩნდა. ვცდილობ, ბლოგი ყოველდღიურად განვაახლო, ყოველი დღე შევაჯამო. ეს საუკეთესო გზაა ცხოვრებისეული და პროფესიული სიტუაციების გასაანალიზებლად, დასკვნების გამოსატანად. ბლოგმა უკეთ დამანახა, რომ ყველა ადამიანი სხვადასხვანაირად აზროვნებს და ჩემი ნათქვამიც სხვადასხვანაირად აღიქმება. მან უკეთ გამაცნო ჩემი ბავშვები. მოსწავლეებმა თვითონ მიპოვეს, გამოიწერეს ჩემი ბლოგი და ახლა სკოლაშიც გაცილებით მჭიდროდ მეკონტაქტებიან, თუმცა ვხედავ, რომ ბლოგზე უფრო გახსნილები, თავისუფლები, გულწრფელები არიან. ეს ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. როდესაც ბლოგზე რაიმეს ვდებ, იმასაც ვითვალისწინებ, რომ ამას ჩემი ბავშვები წაიკითხავენ, რომ ეს გავლენას მოახდენს მათზე. თუმცა ბევრ რამეზე დუმილს არ ვაპირებ. თუ რამე ისეთის თქმა მომინდა, რაც ბავშვებმა არ უნდა იცოდნენ, დახურულ ჯგუფში შევდივარ, სადაც ზრდარული ადამიანები მეგულებიან“.
თავდაპირველად ბლოგის გაძღოლა – ამბების, სიახლეების, განცდებისა და გამოცდილების აღწერა – ცოტა გაგიჭირდებათ, მაგრამ დროთა განმავლობაში აღმოაჩენთ, რომ ეს უფრო და უფრო იოლდება. იშვიათია, ვინმეს წერის ნიჭი თავიდანვე დაჰყვეს, მაგრამ თუ განათლებული და მონდომებული ადამიანი ხართ, ტექსტის შექმნის უნარს მალევე შეიძენთ, ერთი პირობით – რეგულარულად უნდა წეროთ.
ნუ გაიკვირვებთ, თუ თავდაპირველად თქვენი ტექსტები ბუნდოვანი და არცთუ გასაგები იქნება. წერა ინსტრუმენტია, რომელიც აზრის გონივრულ ფორმირებაში გვეხმარება. ამ უნარის დახვეწა აუცილებლად გამოგადგებათ სხვა ცხოვრებისეულ საქმიანობაშიც.
ბლოგი გამოცდილების, იდეების, ამბების გაზიარების საშუალებაა. ამ გზით ჩვენი პიროვნება რეალიზდება. რეალიზაციას კი ბედნიერების განცდა მოაქვს.
ბლოგი არა მხოლოდ გარემოზე, გარშემო მყოფებზე ზემოქმედების ინსტრუმენტია, არამედ ჩვენს შინაგან სამყაროზეც აირეკლება. როდესაც სტატიას ან მასალას ვამზადებთ, ამას, უპირველეს ყოვლისა, ჩვენი თავისთვის ვაკეთებთ, სისტემაში მოგვყავს ჩვენი ნაფიქრი.
ბლოგი ჩვენს თავს გადამხდარ ამბებს შეინახავს. ახალი სტატიების წერისას დამატებითი ინფორმაციის მოძიებაც მოგიწევთ. აუცილებლად შეიტყობთ რაღაც ახალს, სტრუქტურირებული მასალის მომზადება ინფორმაციის უკეთ დამახსოვრებაში დაგეხმარებათ.
ბლოგის საშუალებით შეგიძლიათ ახალი კონტაქტები დაამყაროთ იმ ადამიანებთან, ვინც პროფესიულად თქვენთან ახლოს დგას, ვისთანაც საერთო ინტერესები გაკავშირებთ. ეს გააფართოებს თქვენი ნაცნობების წრეს. თუ მზად იქნებით გამოცდილების გაზიარებისთვის, ინტერესი თქვენი პროფესიის მიმართაც გაიზრდება.
მკითხველებსა და სხვა ბლოგერებთან მიმოწერა ხშირად ცოცხალ ურთიერთობაში გადაიზრდება. ფინჯან ყავაზე, თანამზრახველებთან ერთად, ახალი პროექტის იდეაც იბადება.
ნებისმიერი ჩვენგანი შეიძლება რთულ სიტუაციაში აღმოჩნდეს. ამ დროს მეგობრებთან გავრბივართ ხოლმე დარდის შესამსუბუქებლად, მათგან ველით მხარდაჭერას, მაგრამ ზოგჯერ ამ საქმეს ბლოგიც გაართმევს თავს. შეგიძლიათ, თქვენი პრობლემის შესახებ ბლოგზე დაწეროთ, რჩევა იკითხოთ, მკითხველები, კოლეგები კრიზისიდან გამოსვლაში დაგეხმარებიან. ბლოგის საშუალებით ხელს უამრავი ადამიანი წამოგაშველებთ.
თანამედროვე სამყარო გჩუქნით მრავალფეროვან პლატფორმას სხვა ადამიანებთან ურთიერთობისთვის, მაგრამ სოციალური ქსელი თუ ფრენდებად, მომხმარებლებად გვაქცევს, სადაც ყველა ერთმანეთში ირევა და ერთიან საინფორმაციო ნაკადს ქმნის, პირადი ბლოგი სხვა მიმართულებისაა, ის დაგეხმარებათ, არ ჩაიკარგოთ ამ სწრაფად ცვალებად ნაკადში. თქვენს ხმას არა მხოლოდ მკაფიოდ გაიგონებენ, არამედ მასზე კონკრეტული რეაქცია ექნებათ.
ახლა – რაც შეეხება მოზარდებს: ადრე თუ მათი კუმირები მსახიობები და ფილმის გმირები იყვნენ, ბოლო ხანს მათ რიცხვს ბლოგერები და ვლოგერებიც (ვიდეობლოგერები) შეემატნენ.
ბლოგერი მოზარდების შემოქმედება უფროსი თაობისთვის არცთუ საინტერესოა, მაგრამ თუ მოზარდს მუდმივად მოჰყავს ციტატები რომელიმე ინტერნეტვარსკვლავის ბლოიდან, დაინტერესდით ამ ბლოგის შინაარსით. დარწმუნდით, რომ ბლოგერი პროპაგანდას არ უწევს სახურავიდან ხტომას. პოპულარულ ბლოგებს, წესისამებრ, უწყინარი შინაარსი აქვს: კომპიუტერული თამაშები, მაკიაჟის საიდუმლოები, სახუმარო ისტორიები სკოლაზე, მასწავლებლებზე და სხვ.
თუნდცაც არ მოგწონდეთ ის, რასაც თქვენი შვილი იუთუბზე ან ბლოგზე უსმენს (აგრესიისადმი მოწოდება, ზედმეტად ექსტრემალური ქმედება, ნარკოტიკები და სხვ.), აკრძალვას ნუ იჩქარებთ – ეს მას ინტერესს გაუმძაფრებს. ეცადეთ, გაარკვიოთ, რატომ აინტერესებს ამ ბლოგის ავტორი, მისი იდეები და გამოცდილება, მშვიდად ესაუბრეთ და არგუმენტირებულად აუხსენით, რა შეიძლება მოჰყვეს ამას და რა შეიძლება იყოს მისთვის ამ ბლოგზე საინტერესო (ერთი ინტერესის მეორით „გადაფარვის“ ხერხი).
მშობლის შიში ყოველთვის როდია საფუძვლიანი. მშობლებს რომც ეჩვენებოდეთ, რომ მათი შვილი კუმირს ბაძავს და მისით მეტისმეტად არის გატაცებული, შესაძლოა, ეს მხოლოდ გარდატეხის ასაკში შესვლის მაჩვენებელი იყოს. მოზარდები ეძებენ გმირებს, ცდილობენ მოიპოვონ დამოუკიდებლობა, მოირგონ ქცევის სხვადასხვა მოდელი. მშობლები კი უკმაყოფილოები არიან შვილების ქცევით, რადგან გამოუცდელი და სამყაროზე ჯერ კიდევ გაურკვეველი წარმოდგენების მქონე ბავშვი ხშირად არცთუ გონიერ და საინტერესო ადამიანს ირჩევს კერპად. ამას ემატება მშობლების ეჭვიანობა, რადგან მანამდე ბავშვისთვის ავტორიტეტს მხოლოდ თავად წარმოადგენდნენ…
ამ პერიოდის პერიპეტიები პიროვნების განვითარების ჩვეულებრივი ეტაპია. ნუ გააუფასურებთ თქვენი შვილის „გმირებს“, მათ შორის – ბლოგერს, რომელსაც ფანების ჯარი ჰყავს.
ამრიგად, მთლიანობაში ბლოგინგი პოზიტიური გატაცებაა. სხვა თუ არაფერი, მოზარდი ისწავლის აზრის გამოთქმას, კამერასთან ურთიერთობას, დაფიქრდება იმაზე, რა შეიძლება უამბოს სხვებს, რადგან, გინდა-არ გინდა, ბლოგი გარკვეული შინაარსის მატარებელი უნდა იყოს.
ონლაინდღიურები ეხმარება მოზარდებს, გაერკვიონ თავიანთ გრძნობებში, შეგრძნებებში. ბლოგი ხშირად პროტესტის გამოხატვის ტრიბუნაც არის. ძალიან კარგია, როდესაც მოზარდი მშობელს სთხოვს მისი ბლოგის შეფასებას – ეცადეთ, ეს ტაქტიანად გააკეთოთ.
თუ მოზარდი გიმალავთ თავის ბლოგს და ანონიმურად ურჩევნია დღიურის წარმოება, ნუ შეეხვეწებით, გაჩვენოთ, რას წერს – მოზარდს სჭირდება პირადი სივრცე და ამგვარად ცდილობს ამ სივრცის შემოსაზღვრას.
ბლოგი როგორც ფართო აუდიტორიასთან ურთიერთობის ინსტრუმენტი, რა თქმა უნდა, გარკვეულ საფრთხესაც შეიცავს. აუხსენით მოზარდს, რომ არ არის საჭირო ბლოგზე პირადი მონაცემების აფიშირება ან პირადი შეტყობინებების საეჭვო შინაარსში ჩაღმავება, მაგრამ თუ საფრთხე დაემუქრა, მის გვერდით იქნებით და დაიცავთ.
ბლოგინგით გატაცება შეიძლება დიდხანს გაგრძელდეს. ეს იმაზეა დამოკიდებული, რამდენად მოახერხებს მოზარდი ინტერნეტსამყაროში საკუთარი ნიშისა და იმ თემების პოვნას, რომლებიც სხვებისთვისაც იქნება საინტერესო. თუ ბლოგს არავინ ათვალიერებს, მოზარდსაც უქრება ინტერესიც. მაგრამ სახშირია შემთხვევა, როდესაც მას საკუთარი მკითხველი და მაყურებელი უჩნდება და ბლოგინგი წლების განმავლობაში აქტიურ გატაცებად რჩება.
