აცივდა და პრობლემებმა იმატა. დილაობით ვყვები ხოლმე ადამიანებზე, რომლებიც ღუმელს დღეში მხოლოდ ერთი საათით ანთებენ შეშის დასაზოგავად. ადამიანებზე, რომლებიც ჰყვებიან,

კი მოვიდნენ საუკუნის დასაწყისში ფუტურისტები და თქვეს – მუზუემები უნდა გადავაწვათო – ფერფლს უნდა მიეცესო წარსულის ყოველგვარი ნაშთი, მაგრამ მერე

ორი კვირის წინ საქართველოს ერთ-ერთ არაჩვეულებრივ, ბევრისგან დავიწყებულ პროვინციულ ქალაქში გახლდით. ქვემო ქართლის ყველაზე ლამაზ დასახლებაში გასაოცარ მოულოდნელობას გადავეყარე. ძველი

კიდევ ერთხელ ვიტყვი, მთავარი სიყვარულია. სწორედ ის აგებს კარგ გაკვეთილს, გულწრფელ ურთიერთობას. მას მოაქვს სიახლე და პროგრესი, აღმოჩენებისა და გაზიარებების

არც ისე ძველი ამბავია – ბებიაჩემ მარგალიტას მოუწია სამკურნალოდ თბილისში ჩამოსვლა რამდენიმე კვირით. ყოველდღიურად რთული სამედიცინო პროცედურების გადატანა უწევდა, გუნება-განწყობაც

„დღეს შემოვიდა საქართველოში მანკიერი წესი – დედები ტოვებენ თავის ოჯახებს, მიდიან უცხოეთში და ქმარ-შვილი უპატრონოდ რჩებათ სახლში. ზოგიერთი ფიქრობს, რომ

2015 წლის 9 ოქტომბერს ნობელის მშვიდობის პრემიის ლაურიატის ვინაობა გახდა ცნობილი. დამკვირვებელთა უმეტესობა ვარაუდობდა, რომ მსოფლიოში ყველაზე პრესტიჟულ ჯილდოს გერმანიის

ფეისბუქს, მრავალ სხვასთან ერთად, ერთი კარგი თვისება, უფრო სწორად ფუნქციაც აქვს _ გახსენებს. გახსენებს იმას, რაც არც დაგვიწყებია, მაგრამ გახსენებს

ყველას, ვისაც „შუაღამის შვილები” წაუკითხავს, შეიძლება არ აღიაროს, მაგრამ გულის სიღრმეში მაინც სჯერა, რომ ერთ დღეს დაბადებულებს შორის მაგიური კავშირი