ხუთშაბათი, ნოემბერი 27, 2025
27 ნოემბერი, ხუთშაბათი, 2025

ეკლექტური სიზუსტეები

ახლი ავტორი – ახალი წიგნი

თვითრეფლექსიის კათარზისული პოეზია – ნანიკო სირაძე

პოლიჟანრულ ეპოქაში ლიტერატურაც ეკლექტურობისკენ მიილტვის და მგონი სწორადაც. დასაწყისი ხომ საერთოდაც ასეთი იყო –  სინკრეტული. ეს ქაოსს არ ნიშნავს, იმ გაგებით, რაგვარადაც იგი გვესმის და წარმოგვიდგენია. აი, ქაოსურ წესრიგს – კი.

ამგვარი წესრიგი ყველაზე რთულად მოსაღწევია, მაგრამ ჩვენი ავტორი გვიდასტურებს, რომ ნიჭის და შრომის ქორწინების შედეგად, სირთულეები უქმდებიან.

დემიურგად ყოფნა ადამიანად ყოფნის მიტოვებას გულისხმობს. მეტაფორმოზას, უკან დასაბრუნებულ გზას რომ აღარ იცნობს. ამიტომაც მოუხმობს ავტორი კაფკას. ოღონდ ამ გარდაქმნას, ხელოვნურად როდი არომანტიკულებს. არა, ის გვიყვება, როგორც ყოფით ამბავს: ,,…დილით რომ გავიღვიძე და საკუთარ თავს ლექსების წერა ვაიძულე. ხო, მუზა კი არ მეახლა, ყურებით მოვათრიე, უფრო სწორად, ტრაგედიამ მომითრია, მერე სარკისებრი ნეირონები ბიოქიმიურად გადავტენე და არისტოტელესგან ‘ნასესხებ”  კათარზისადაც გამოვიყენე. ‘’

და მერე უკვე, ძალიან მალე, ლექსის ფორმით უფრო მაღალ საფეხურს მონიშნავს:

,, ვიხმობ – ცნობიერს, გავურბი – ღრუბელს.

მე მინდა, თუნდაც უღრუბლოდ წვიმდეს.’’

და მერე უკვე, ვერლიბრის ფორმით, კიდევ უფრო მაღალს:

,,ვეღარ ვწერ ლექსებს,

არ ირითმება ლაკანს მიძღვნილი ღამეების ფერიცვალება.

აღარც ქარი წერს სიმფონიას, სასიამოვნოს,

და ფიქრში, რომ ყველა რითმა ერთად იცვლება,

აღარც ზვირთები ეხეთქება ყურებს მგზნებარედ.’’

პროზის და პოეზიის მონაცვლეობა, მერე – ენებისაც, ტექსტის ციებ-ცხელებასავითაა – ერთ სხეულში ერთიანდება ცეცხლიც და ყინულიც. ალბათ ამიტომ წერს ავტორი უფრო გვიან: ,,Hassliebe  -ჩემი საყვარელი გერმანული სიტყვაა, სიძულვილ-სიყვარულს ერთი სიტყვით უკეთ სხვა ვერაფერი გამოხატავდა.’’

ეს აღრევა შეიძლება ბუნდოვანებას ამძაფრებდეს, მაგრამ, როგორც ვატყობთ, ავტორს სწორედ ეს იზიდავს და მაქსიმად ამბობს კიდეც: ,,გაურკვევლობა გვზრდის ადამიანებს.’’

და მერე უკვე არც გასტრონომიულ მეტაფორებს ერიდება:

,,ჭაღარამ შეგისანსლა თმის შავი ღერები’’

კარგია. ზუსტი.

ერთგან წერს: ,,მგონი, ოდესღაც ყველა მკითხველს გაგვჩენია საკუთარი წიგნის წერის სურვილი’’ და ამით სწორედ იმ გზის დაწყებაზე მიგვანიშნებს, ადამიანი რომ დამიურგად გარდაქმნის დაწყებას გადაწყვეტს.

ეს წიგნი ამ საქმეს შენც მოგანდომებს მკითხველო.

 

კომენტარები

მსგავსი სიახლეები

ბოლო სიახლეები

ვიდეობლოგი

მეცა, სიტყუაო…

ბიბლიოთეკა

ჟურნალი „მასწავლებელი“