ზაფხულის მოახლოება გულისხმობს სკოლის დასრულებას, დავალებებისგან გათავისუფლებას, ბევრ თავისუფალ დროს, ბევრ მზეს, უფრო მეტ ჟანგბადს, თაროებზე გადარჩეულ ლიტერატურასთან მიბრუნებას და დანატრებულ ადამიანებთან შეხვედრის ბედნიერ წუთებს. ამიტომაც, ზაფხულს მოსწავლეებზე არანაკლები სულმოუთქმელობით მასწავლებლები ელოდებიან. სწავლის დასრულების ბოლო კვირა ხშირად ეთმობა იმის განხილვას, თუ ვინ სად აპირებს არდადეგების გატარებას, სოფლად თუ ქალაქად, ზღვაზე თუ მთაში; ვინ რას წაიკითხავს; ვინ რა ფილმს ნახავს და ა.შ. მოსწავლეები იღებენ მხატვრული ლიტერატურის ჩამონათვალს და ამის შემდეგ მასწავლებლისთვისაც დგება ნანატრი დრო. თუმცა პედაგოგის შვებულება, მაინც პირობითი ცნებაა და უფრო ფანტასტიკის ჟანრს განეკუთვნება, რადგან სასკოლო საფიქრალი მასწავლებელს არ ელევა. მით უფრო, თუ მასწავლებელი მშობელიცაა და სურს, არდადეგები შვილებთან ერთად შთაბეჭდილებების წყაროდ აქციოს.
ამ წერილში ვეცდები, გაგიზიაროთ ჩემი მშობლურ-მასწავლებლური გამოცდილება, როგორ შეიძლება გავხდეთ შვილებთან ერთად „შთაბეჭდილების შემგროვებლები“ ან „30 დაუვიწყარი დღის“ ავტორ-მონაწილეები და დრო საინტერესო მოგონებად ვაქციოთ.
პირველ აქტივობას „შთაბეჭდილების შემგროვებელი“ დავარქვით. ალბათ ხშირია ისეთი დღეები, მეხსიერებას რომ არ შემორჩა და მხოლოდ შეგრძნებებით გვახსოვს. გვინანია კიდეც, ფოტო ან ჩანაწერი რომ არ შემოვინახეთ და დასავიწყებლად გავიმეტეთ. ამიტომ, გადავწყვიტე ჩემი შვილების ზაფხულის ნატეხები შემეგროვებინა.
ყველა ლაშქრობა, მოლოცვა, პიკნიკი თუ საგანმანათლებლო ღონისძიება შეგიძლიათ მოინიშნოთ და „ჩაკეცოთ“ გონების ეკრანზე.
მომდევნო აქტივობის ინსპირაცია პინტერესტის აპლიკაცია გახლავთ, რომელსაც ხშირად იდეების გენერატორად ვიყენებ. ბარათს „30-დღიანი გამოწვევა“ დავარქვით და ყველაზე „ცხელი“ კალენდარი დავამზადეთ.
ამ აქტივობის დახმარებით, შესაძლოა ჩვენს კალენდარზე თანმიმდევრულად გადავხაზოთ ნაყოფიერად გატარებული დღეები და ამავდროულად, შევქმნათ „მოგონებების ბანკი“, დავიმახსოვროთ მნიშვნელოვანი ფაქტები, დავაკვირდეთ აქამდე შეუმჩნეველ დეტალებს, დროებით გვერდზე გადავდოთ სმარტფონები და რაც ყველაზე მთავარია, წერა-კითხვის პროცესი სახალისო და მხიარულ გართობად ვაქციოთ.
ზაფხული ბავშვობის ლაღი და კისკისა დროა, რომელსაც, თუკი წამიერად მოვიხელთებთ, შესაძლოა მთელი ცხოვრების საგზლად იქცეს და ზამთრის გრძელი ღამეებიდან არიადნეს ძაფის გორგალივით გამოგვიხსნას.
