ევროპაში მიმდინარე განათლების რეფორმის პარალელურად, საქართველოშიც დაიწყო საბუნებისმეტყველო მეცნიერებების სწავლების მიდგომების ცვლილების პროცესი. ჩვენს ქვეყანაში 2004 წლიდან შემუშავდა და დაინერგა

  “4 აბზაცის გზით წერა“ კრიტიკული აზროვნების ერთ-ერთი კლასიკური, ამავდროულად, თვალსაჩინო სტრატეგიაა. მისი ავტორია კელი ამბროუსი[1], რომელიც მიიჩნევს, რომ სტრატეგიის

  „მე მაქვს ცოდნა“ და „მე ვიცი“ – ეს არის ფლობისა და ყოფნის ორი განსხვავებული პრინციპის გამოხატულება ცოდნის სფეროში. ცოდნის

გქონიათ ასეთი შემთხვევა, რომ კითხულობთ მოსწავლეების ნაწერებს და ამ ნაწერებში ვერ ხედავთ თქვენს მოსწავლეებს და თქვენი მოსწავლეების ხმის ნაცვლად უცნობის

კარგი ესეის დასაწერად ნათელი უნდა გახადოთ თქვენი გზავნილი. ეს ნიშნავს მნიშვნელოვანი პუნქტების ჩამოყალიბებას მტკიცებულებებზე დამყარებული არგუმენტებით და ამ ყველაფრის ისე

არსებობს პრეზენტაციის ჩატარების ორი გზა – შემეცნებითი და გაყიდვადი. პირველ მიდგომას იყენებენ სკოლის მასწავლებლები, უნივერსიტეტების პედაგოგები და მეცნიერები, მოსწავლეები და