სწავლების თანამედროვე მეთოდები ახალი ფორმების გამოყენების საშუალებას იძლევიან. ასეთ სინთეზურ ფორმად შეიძლება განვიხილოთ დიდაქტიკური თეატრი. თეატრალიზება პედაგოგსა და მოსწავლეებს შორის

ხეები თითქოს ჩვენს მანქანას მოსდევენ. მართლა კი არ მოსდევენ, თავისთვის დგანან ადგილზე… ეს ჩვენ მივქრივართ და მე მჯერა, რომ ხეებიც

„აბრეშუმი გვსურს და არა ძონძები, მშრომელები- და არა ხორხონცები. არავისთვის საიდუმლო არაა, მუშას რად სურს აბრეშუმის მარაო, მაგრამ ამბობს: გეყოფათო,

რატომ აქვთ ნივთიერებებს განსხვავებული თვისებები? რატომ ატარებს დენს სუფრის მარილი გამლღვალ ან გახსნილ მდგომარეობაში? რატომ არის სანთელი რბილი და დაბალ

ერთხელ, სულ პატარამ ცას ავხედე და იქ მთვარე დავინახე. სავსე და ნათელი იყო. მაშინ მითხრეს, მთვარე ტყეში წასულ ადამიანებს გზას

რა არ მიყვარს ყველაზე მეტად? უჰ, ათასი რამე არ მიყვარს. თოვლი და წვიმა… ქარი და ნისლი… ჭორაობა და სხვისი განსჯა…

წვიმიანი დღეა. რაღაც შემოგვეჩვია ეს წვიმა, სულ წვიმს… გაზაფხულზე წვიმს, ივნისში წვიმს, აგვისტოშიც კი წვიმს და ახლა რაღად გამკვირვებია წვიმის

რთ დღეს ურანი და გაია დაქორწინდნენ… არადა, ისეთი განსხვავებულები იყვნენ, რომ მათ მომავალში ყველას ეჭვი ეპარებოდა.  ერთმანეთი სად გაიცნეს, არ