ორი წლის წინ ერთ საინტერესო პოლონურ პროექტში ჩავერთე. პროექტი მიზნად ისახავს სერვისების დანერგვას საქართველოში სმენა-მხედველობადაქვეითებული და სმენა-მხედველობის არმქონე ადამიანებისთვის (განურჩევლად

გაკვეთილი ზრუნვაზე წრეების შემოხაზვით იწყება: ვსვამთ შკითხვას – „ვისთვის (ან რისთვის) ზრუნვა გვმართებს?“ – პასუხებს კი შესაბამის წრეებში ვწერთ. წრეები

– რა მოხდა დღეს? – რა ვიცი, არაფერი. დიალოგი გეცნობათ? შეკითხვაზე უმეტესად ასე მშრალად გვპასუხობენ ბავშვები. ასაკის სირთულესთან ერთად პასუხი

მოსწავლეთა მშობლების ჩართულობა სასკოლო ყოველდღიურობაში ჯერ კიდევ მძიმე გამოწვევად რჩება ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებებისთვის. სკოლებში ამბობენ, რომ სურთ გაზარდონ მშობელთა ჩართულობა, მაგრამ

სწავლება რთული პროცესია, მაგრამ განათლებაზე პასუხისმგებელ პირებს შეუძლიათ, გარკვეული ინოვაციები შეიმუშაონ ამ მიმართულებით და სასწავლო პროცესის ყველა მონაწილეს განვითარების თანაბარი

– მაააას, ეს „სც“ რა არის? – რა „სც“? – მაბნევს მოსწავლის შეკითხვა. – ყველა წერილში გიწერიათ… ახლაღა ვაცნობიერებ, რომ

ბლუმის ტაქსონომია სასარგებლოა იმ მხრივ, რომ მან გააფართოვა სწავლის მნიშვნელობა უბრალო დამახსოვრებიდან მოვლენის ანალიზამდე და შეფასებამდე. ეს ექვს საფეხურიანი პირამიდა

გაკვეთილის თემა: სეზონები განწყობა: შემოდგომურ-ზამთრული ანუ გარდამავალი *** სეზონები ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული თემაა სკოლის დაწყებით საფეხურზე. ერთი შეხედვით, განა რა

 გია მურღულიას ახალი ინიციატივის შესახებ კითხვა ემპათიურ ადამიანებად გაქცევთ; მეხსიერებასა და აზროვნებას გაგიუმჯობესებთ; უკეთეს მოსაუბრეს, გულღიას, მეგობრულსა და სოციალურად აქტიურს