მხცოვანი ხეები ხშირად ადამიანებზე მეტს გვიამბობენ წარსულსა თუ დღევანდელ დღეზე. ლეგენდარულ ხეებს საქართველოს ყველა კუთხეში ნახავთ – ქალაქებსა თუ სოფლებში,

ხმამაღლა არასდროს არავის არაფერს უამბობდა და ამიტომ  არავინ იცოდა რას ფიქრობდა; არ იძლეოდა ახსნა-განმარტებებს, რის გამოც მასთან კამათი არ ღირდა;

როგორც წესი, შუქი არ იყო. დღისით და საღამოობით მხოლოდ მაშინ მოდიოდა, როცა რომელიმე დაფასებული კაცის ოჯახის წევრს აქორწინებდნენ ან ვინმე

„მშვენიერება ნათელია, ზეცით მოსული, რომლით ნათლდება ყოვლი გრძნობა, გული და სული“, – წერს ნიკოლოზ ბარათაშვილი ლექსში „რად ჰყვედრი კაცსა“. მშვენიერების

(„ბუზთა ბატონი“ უილიამ გოლდინგისგან) უკაცრიელ კუნძულზე ისე ცხელა, იქაურობა გახურებულ აბანოს ჰგავს. ქერათმიანი ბიჭი ლაგუნისკენ მიემართება, სასკოლო ფორმის ზედა გაუხდია,

ორმოქმედებიანი სათაური კი გამოვიდა წერილისთვის, მაგრამ აქ ყველა სიტყვას თავისი აზრი აქვს. უფრო სწორად, სიტყვათშეთანხმებებს – „დღის გახსნა“ და „მცხრალი

სუფრა და ლხინი ყოველთვის ქართული ცხოვრებისა და ტრადიციის ნაწილი იყო. ჯერ კიდევ ქრისტეს შობამდე II საუკუნეში, კერძოდ, 150 წელს, პონტოს

ფეხბურთი არამხოლოდ სიხარულია. ფეხბურთი ფიქრის, განსჯისა და გულისხეთქვის თამაშიცაა და ეს ყველაზე კარგად მიმდინარე მსოფლიოს ჩემპიონატზე ჩანს. საფიქრალი და სადარდებელი

ფრანგული ვაზის ჯიშები და ფრანგული ღვინო მთელ მსოფლიოშია ცნობილი. არაერთი საუკუნეა, ეს ქვეყანა მოწინავედ მიიჩნევა მეღვინეობის დარგში და დამსახურებულადაც. საფრანგეთის

რატომ მიყვარს წიგნის ფესტივალი? პირველ რიგში ბევრი ახალი წიგნის გამო.  იმის გამოც, საყვარელ ნაწარმოებებს თანამედროვე შეფუთვაში რომ გადავაწყდები ხოლმე და