ძალზე რთულია უამრავი პრობლემით დამძიმებულ დღევანდელ სამყაროში გადაჭრით გამოყო რომელიმე როგორც უმთავრესი, თუმცა ფაქტია, რომ 2001 წლის 11 სექტემბრის შემდეგ

თანამედროვე განათლებული ადამიანი თავისი ქვეყნის და მსოფლიო კულტურული მემკვიდრეობის შესახებ ფართო ცოდნით გამოირჩევა. ასეთი ცოდნა ძირითადად თავმოყრილია უძველეს ხელნაწერებსა და

თანამედროვე სასკოლო განათლებაში აქტიურად გამოიყენება ჯგუფური მუშაობის ფორმები. მოსწავლეები ერთად განიხილავენ პრობლემებს, პოულობენ პრაქტიკული გადაჭრის გზებს და ყოველივე ამას ხალისითა

გადმოცემის მიხედვით, სასიკვდილო სარეცელზე მწოლიარე ალექსანდრე მაკედონელს უთქვამს: – წინასწარ ვხედავ, რომ ჩემს საფლავზე დიდი შეჯიბრება გაიმართება. ეს წინასწარმეტყველება მალე

აზარიანცის სახლი მე-20 საუკუნის დასაწყისის ერთ-ერთი გამორჩეული შენობაა თავისი არქიტექტურული იერსახით, ადგილმდებარეობით (რუსთაველის გამზირი) და ისტორიითაც. იმიტომ რომ ამ სახლის

მასწავლებლის საქმიანობა გაკვეთილზე მრავალ ასპექტს მოიცავს, მაგრამ მათგან ძირითადი მაინც მასალის გადაცემაა. ამისათვის მასწავლებელი ძირითადად მონოლოგს იყენებს, თუმცა  არანაკლებ  ეფექტურ

ცოდნა ძალაა, ადამიანის ძალა კი სიტყვაშია, რომლითაც ქმნის და აშენებს სამყაროს. ცოდნის ჭეშმარიტება, მისი სისწორე კი გაგებით გამოიხატება: რამდენად ესმის

ისტორიის მასწავლებლები ალბათ დამეთანხმებიან, რომ სასკოლო რეფორმების დაწყებამდე მოსწავლეთა ცოდნის შემოწმებისას პედაგოგები აშკარა უპირატესობას ანიჭებდნენ ზეპირ მეტყველებას (გაკვეთილის მოყოლას). რეფორმების

ისტორიული წყაროები ისტორიის სწავლების ძალზე მნიშვნელოვანი ნაწილია. მათი შესწავლა, კრიტიკული განხილვა და ანალიზი ისტორიის გაგების ერთ-ერთი მტკიცე საწინდარია. აუცილებელი ისტორიული

ჯამბატისტა ვიკო (1668 – 1744) ახალი ეპოქის ერთ-ერთ უდიდესი და ორიგინალური მოაზროვნეა. ის იყო პიონერი ზოგადთეორიული ისტორიული პრინციპებისა და თანამდროვე