„ადამიანისათვის აუცილებელია იმ საშუალებებისა და მეთოდების ცოდნა, რომლებითაც დარწმუნება შეიძლება“ არისტოტელე რიტორიკის ტრენინგზე, როცა არგუმენტებზე ვსაუბრობდით, ერთმა მოსწავლემ ასეთი კითხვა დამისვა: – აი, როცა მე პატარა ვარ და

სოციალური ქსელი დაიპყრო „ბოლო ზარის“ სიმღერებმა… ამ მოვლენას კი წინ უსწრებდა 51-ე სკოლაში ინციდენტი, რომელიც სწორედ ბოლო ზარის ვიდეოს უკავშირდებოდა.

„ცხოვრება არ არის გამოცდა, არავითარი დანიშნულება და ვალი არ გაქვს ცხოვრების წინაშე… ცხოვრება ასახავს იმას, რაც არის… ცხოვრება დამოუკიდებელი სრულყოფილი

რამდენ ცარიელ და არაფრისმთქმელ სიტყვას ამბობს ადამიანი, აზრი რომ არ გამოდნება იქიდან, ან კი როგორ  გამოდნება, როცა არც არაფერია შიგნით.

„ცხოვრება არ არის გამოცდა, არავითარი დანიშნულება და ვალი არ გაქვს ცხოვრების წინაშე… ცხოვრება ასახავს იმას, რაც არის… ცხოვრება დამოუკიდებელი სრულყოფილი

  „ახალი პარადიგმის მიხედვით მოწყობილ სკოლებში კონკრეტული დრო, ალბათ, უნდა დაეთმოს თვითრეფლექსიის ტექნიკების სწავლას: მოსწავლეთა მიერ საკუთარი ყოველდღიურობის ანალიზს არსებული

ჩვენ ინფორმაციით გადატვირთულ საუკუნეში ვცხოვრობთ… ყველა, ჩვენ გარშემო, ისწრაფვის მხოლოდ ერთისკენ: როგორმე დაიპყროს ჩვენი ყურადღება; გამოდის რომ, ყველაზე დიდი სივრცე,

ზუსტი სიტყვის სნაიპერი – არის კოპირაიტერი! (ც. ბ.) ვინ არის კოპირაიტერი? სიტყვებით მისი აღწერა არ გამოვა, ამიტომ ჯობს, მეტაფორებს მივმართოთ.

ჩვენ მომხმარებლურ სამყაროში ვცხოვრობთ. ჩვენ მოვიხმართ ყველას და ყველაფერს – საგნებს, ღირებულებებს, ერთმანეთსაც კი… ყველაფერს ვშთანთქავთ, ვამუშავებთ, გარდავქმნით… ერთი სიტყვით,