“ჩვენ უნდა შევიყვაროთ მინიატურის ფორმა და ერთხელ კიდევ გავაკვირვოთ ევროპა, როგორც ჩვენი წინაპრები აოცებდნენ მათ უჩვეულო მინანქრებით”, _ წერდა ცისფერყანწელი

სტატიის სათაურის შერჩევა ჩემთვის რთული და საპასუხისმგებლო მომენტია. ყოველთვის ვფიქრობ, როგორ შევარჩიო ის ისე, რომ მკითხველი დავაინტერესო. მგონი ამჯერად გამომივიდა,

(ანიმაციური ფილმები იაკობ გოგებაშვილისა და ნიკო კეცხოველის მოთხრობების მიხედვით)    არ  მეგულება ბავშვი, რომელსაც ანიმაცია და ანიმაციური ფილმები არ უყვარდეს.

 „ბუნების ცოდნა და მის  ძალათა დამორჩილება შეადგენს ერთს უმთავრეს ბურჯს ერისა და კაცობრიობის ბედნიერებისას“ ამ სტატიის ყველა მაგალითი მოყვანილია დედა

ლიტერატურა, უპირველეს ყოვლისა, წარმოსახვაა, ამაზე ყველანი ვთანხმდებით.  მოსწავლეების ლიტერატურით დაინტერესებისათვის, მათი წახალისებისა და კარგ მკითხველად ჩამოყალიბებისათვის, რას არ ვიგონებთ. მხოლოდ

მოსწავლეთათვის ელექტრობის გაცნობა განსაკუთრებული გამოწვევაა მასწავლებლისთვის. მან უნდა შეამზადოს ისინი მისტიკურ და ამოუცნობ სამყაროში მოგზაურობისთვის, მეგზურობა და ფასილიტაცია გაუწიოს ამ

ეფექტური გაკვეთილი ყოველთვის უნდა იყოს  შედეგზე ორიენტირებული. დასახული მიზნის შესაბამისი შედეგის მისაღებად აუცილებელია საგაკვეთილო პროცესში მოსწავლეების აქტიური ჩართვა. აქტიურობა არ

„ამას ხომ მეც ვაკეთებ? “ – ხშირად მსმენია კოლეგებისგან  მსგავსი ტიპის კომენტარი, როცა რაღაც ნაცნობ მეთოდსა თუ  აქტივობას აღმოაჩენენ. და,

ილიას ეროვნული იდენტობის განმსაზღვრელ ტრიადაში ,,ენა, მამული, სარწმუნეობა” ენის პრიმატზე შეიძლება საუბარი. ერი აღიდგენს დაკარგულ სარწმუნოებას, ტერიტორიასაც, მაგრამ ენა თუ