ალბათ უკვე თქვენც შეიტყვეთ ჩვენს საზოგადოებრივ დისკუსიებში დამკვიდრებული ახალი ტერმინებისა და ცნებების შესახებ. უკანასკნელ ხანს მეცნიერები და აქტივისტები ხშირად საუბრობენ

ხევსურეთი, გაზაფხული, დაახლოებით სამი წლის ვარ. სოფელში, სადაც ბებია-ბაბუა ცხოვრობს, საშინელი მიწისძვრა მოხდა, სახლები დაანგრია, კომუნიკაციები მოშალა. ჩვენ ვირი გვყვავდა,

წესით, ალბათ პირიქით ასოციაციას უნდა იწვევდეს, მაგრამ ჩემთვის არაფერია იმაზე უფრო ცინიკური, ვიდრე სტიქიის მეორე დღეს მოწმენდილი ცა, მზე და

გამარჯობა, ანიკა ბოლო დროს ბევრჯერ დავაპირე, შენთვის მომეწერა. მომეწერა და მეთქვა, როგორ მახარებდა ბავშვობაში შენი არსებობა – უფრო მეტად, ვიდრე

თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ყოველდღე რამდენიმე ღონისძიება იმართება. ღონისძიებათა შინაარსი განსაკუთრებით მრავალფეროვანია. ერთ სართულზე, მეზობელ აუდიტორიებში შეგიძლიათ მოუსმინოთ საჯარო ლექციას ფრიდრიხ

ბარბარე ჯორჯაძე მეცხრამეტე საუკუნის ქართული კულტურის უმნიშვნელოვანესი წარმომადგენელია. გარდა მრავალმხრივი ლიტერატურული და საზოგადოებრივი მოღვაწეობისა, საინტერესოა მისი დამოკიდებულება ქართულ ენასთან, როგორც

„მესხმა ბურთი გაიტანა კარში, სახიფათო მდგომარეობაში” – საოჯახო ზეპირისტყვიერების ისტორიკოსები დღემდე დავობენ, მე მეკუთვნის ეს სტრიქონები თუ ჩემს ბიძაშვილს. ღრმა

დღეს პირველი ივნისია, ბავშვთა დაცვის საერთაშორისო დღე.  ცნობილი და ნაკლებად ცნობილი  ადამიანები ტრაფარეტულ ფრაზებს გვეტყვიან ბავშვთა დაცვის აუცილებლობასა და მექანიზმებზე,