საფარ-ბეგი ა. წერეთლის „გამზრდელის“ ანტიგმირია – „მორდუობის გამტეხი და ჩვეულების გადამდეგი“. მისი შეცოდება, სათქმელად საძნელო და უპატიებელი, მოკლედ ასე

ჩვენ, პედაგოგები ყოველდღიური საქმიანობით, პედაგოგიკის დარგში ნაშრომების გაცნობით, სხვადასხვა ტრენინგში მონაწილეობით, წარსულისა და თანამედროვეობის შედარებით, ანალიზით და ა. შ. ვცდილობთ,

ისეთი სასწავლო რესურისის შექმნა, რომელიც მაღალი სააზროვნო უნარების განვითარებას უწყობს ხელს და, ამასთანავე, მოსწავლისთვის სახალისოცაა, მასწავლებლებისთვის სერიოზული გამოწვევაა. ამიტომაც მუდმივად

ეს ამბავი ასე უნდა იწყებოდეს – იყო და არა იყო რა – და ასეც დავიწყებ: იყო და არა იყო რა,

ხალხურ სამიჯნურო პოეზიაში ერთი ტრადიცია არსებობდა, შეყვარებული დაწვრილებით, ნაკვთ-ნაკვთად აღწერდა თავის მიჯნურს. ამ ლექსებში არსად იყო სიტყვა „მიყვარხარ“ ანდა ფრაზა

ასე იცის რეზო ინანიშვილმა: თუ ერთი „ჩაგიგდო ხელში“, მისი ჯადოსნური სამყაროს ტყვე ხარ! აქ ყველაფერი სადა, ნათელი, უპრეტენზიო, გენიალურად მარტივი

სანამ ქართული ორიგინალური ჰაგიოგრაფიის ღირსებებსა და მისი სკოლაში სწავლების მიზანშეწონილობას შევეხებით, მოდით, ამ ჟანრის სპეციფიკასა და სულისკვეთებაზეც ვთქვათ.        ჩვენ 

        საპრეზენტაციო პროგრამა  PowerPoint (Microsoft)  თანამედროვე სამყაროში საკმაოდ პოპულარულ ინსტრუმენტად იქცა და უკვე PowerPoint (Microsoft)-ის გამოყენება შესაძლოა არ მხოლოდ

პერსონალური და სამოქალაქო კომპეტენცია არის ცოდნის უნარისა და დამოკიდებულებების ერთობლიობა, რომლებიც შესაძლებელს ხდის საკუთარი თავის ადეკვატურ შეფასებას, რეალიზებასა და ემოციების

ქართულ ენას არ უკვირს არაბულიდან, სპარსულიდან, თურქულიდან  და ა.შ. შემოსული ნასესხები სიტყვების არსებობა და არც ბარბარიზმებთან ბრძოლაა უცხო მოვლენა. პრობლემა