„ვეფხისტყაოსნის“ სხვადასხვა კუთხით შესწავლა უამრავ სიურპრიზს სთავაზობს დაინტერესებულ პირებს. „ვეფხისტყაოსნის“ შესწავლას მრავალმა სახელოვანმა მკვლევარმა დაუთმო დრო და მიუძღვნა ცხოვრება. ეს

სიკვდილზე ფიქრი გურამ რჩეულიშვილის მოთხრობებით ვისწავლე და შევიჩვიე. სანამ მის კითხვას დავიწყებდი, უკვე ვიყავი ნამყოფი გაგრაში, სადაც გურამი დაიხრჩო. იქ,

სათაური ორ ბუნებრივ შეკითხვას გააჩენს: რა საერთო შეიძლება ჰქონდეთ ბარათაშვილსა და არტურ რემბოს, ფრანგ სიმბოლისტსა და ქართველ რომანტიკოსს? რა საჭიროა

როგორც ვიცით, კომუნიკაცია ადამიანებს შორის ხდება არა მარტო ზეპირმეტყველების,  არამედ წერის საშუალებითაც, ამიტომ წერითი მეტყველების დაუფლება ძალიან მნიშვნელოვანია. რადგან წერის

ფეხბურთის მოყვარულ მამაკაცებს ერთი ჩვეულება აქვთ ხოლმე, თავიანთ ,,ოცნების ნაკრებს” ადგენენ, გეგმავენ, რომელი ფეხბურთელებისაგან დააკომპლექტებდნენ საყვარელ გუნდს. როგორც ყველა ოცნებას

მხატვრული საშუალებების შესწავლა წარმოუდგენლად მიმაჩნია მათი ჟანრიდან ჟანრში ტრანსფორმაციის გზის შესწავლის გარეშე. აუცილებელია ამ გრძელი გზის სწორად წარმოჩენა, რომელიც ზოგიერთმა

„მსურს, ძვირფასო, საიდუმლო გაგიმხილო ჩემი, გითხრა მოკლედ, ორი სიტყვით და გასაგებ ენით: მე მიწაში ჩავალ მხოლოდ შენი სიყვარულით, მე მიწიდან

რამდენიმე კვირის წინ ღია გაკვეთილს დავესწარი, რომელიც ვაჟა-ფშაველას შემოქმედებას ეძღვნებოდა. გაკვეთილზე მასწავლებელმა ძალიან საინტერესოდ ახსნა „კაი ყმის“ ფენომენი. იმავე პერიოდში